دولت

مردم از ریاکاری‌ها و فساد‌های مالی پیگیری نشده ملول و ناراحتند و نوع پاسخگویی به سوالات در این باره را" بچه گول زنی" می‌دانند. به عنوان نمونه، دولت محترم در همین فساد چای دبش چرا فهرست مدیران متخلف و برکنار شده یا معرفی شده به قوه قضائیه را شفاف و روشن و با ذکر جزئیات اعلام نمی‌کند؟
به نام اسلام و به نام حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها که امروز سالروز تولد اوست مقررات سختگیرانه‌ای را در جامعه‌ای به اجرا درمی‌آورند که نه اسلامی است و نه با فرهنگ فاطمی منطبق است.
با وجود همه تلاش‌هایی که رئیس‌جمهور برای رفع شبهه‌های انتخاباتی پیرامون دولت انجام می‌دهد و موضع صریح او، همچنان یکی از جریان‌های سیاسی فعالیت انتخاباتی خود را ذیل وزارت راه انجام می‌دهد و شخص وزیر هم مرزبندی مشخصی با این موضوع ندارد
در واقع مالیات به معنای پول زور نیست که سر گردنه جلوی مسافران را گرفته و اموال‌شان را به یغما ببرند.  مالیات مثل خریدن نان و آب است که پول خود را در برابر تامین یک کالای مهم و مورد نیاز و با رغبت تمام پرداخت می‌کنیم، بنابراین پرداخت مالیات در برابر خرید کالا و خدمات ویژه است.
کاهش احتمال لو رفتن به دلیل نبودن شفافیت یا حمایت صاحبان قدرت از عامل فساد، فقدان نظارت‌های مستقل و مدنی در جامعه، فقدان اطلاعات از منشا مالی ثروت افراد، امکان استناد به مقررات غیردقیق و غیرشفاف یا دستورات شفاهی و... از همه بدتر گره زدن آبروی یک نهاد به آبروی افرادِ فاسدِ آن نهاد، موجب مصونیت یافتن فرد بزهکار می‌شود و برای ارتکاب فساد احساس امنیت ایجاد می‌کند.
روزنامه شرق نوشت:دولت رئیسی با این ایده بر سر کار آمده بود که برداشت‌های سنتی از ارزش‌ها را حداکثری کند. نه‌تنها چنین اتفاقی نیفتاد بلکه پافشاری دولت بر این ایده‌ها و تصورهای آرمانی موجب جدال دولت و ملت شد که تجلی آن را می‌توان در جریان حوادث 1401 مشاهده کرد.
یکی از نشانه‌های بن‌بست و گسیختگی فکری و عملی هر نیروی سیاسی، زمانی است که در برابر واقعیت مقاومت می‌کند و آن را به رسمیت نمی‌شناسد و حاضر نیست که تن به خواست اکثریت دهد. به ویژه انکار واقعیت‌هایی که حتی نیاز به سنجش هم ندارند و با چشمان غیرمسلح هم قابل دیده شدن است.
سخنگوی دولت با اشاره به عملکرد دولت سیزدهم در حوزه اقتصادی گفت: در ۲سال گذشته بیش از ۶هزار کارگاه، کارخانه و کسب‌وکارهای تعطیل یا نیمه تعطیل، فعال شده و به چرخه تولید بازگردانده شدند.
واقعا باورپذیر نیست که مقامات متوجه این اشتباه نباشند که بیش از نیاز کشور به واردات چای، ارز در اختیار کســی قــرار داده شــود و حتی مســیر آن ارزها چک نشود و بعد از آنکه این دلارها به بازار عرضه تازه متوجه شــوند که چه اشــتباهی رخ داده اســت.
سازمان آگهی های پرسون