توسعه

یکی از انتظاراتی که مردم از دولتمردان و مسئولان خودشان دارند، این است که بتوانند در راستای وظایف خودشان برای ارتقای کیفیت زندگی و توسعه شاخص‌های به زیستن اجتماعی به معنای عام رفاه و تامین اجتماعی وظایف خود را به درستی انجام دهند و از هیچ کوششی در این زمینه دریغ نکنند فارغ از اینکه مردم در انتخاباتی که به هر شکل برگزار می‌شود، کدام جناح سیاسی را انتخاب کنند و کدام جناح در آن انتخابات از مجموع شرکت‌کنندگان رای بیشتری را کسب کند.

دولت سیزدهم در حالی کار خود را آغاز می‌کند که گره‌های متعددی در حوزه‌های توسعه‌ای شامل مسائل مختلف و در هم‌ تنیده و پیچیده اقتصادی، فرهنگی و سیاسی، جامعه ایران را احاطه کرده است. گسترش مرگ‌بار کرونا هم پیامدهای انسانی، اجتماعی و اقتصادی گسترده‌ای برجای گذارده است.

شاخص اقتصادی درآمد سرانه دیگر معیار جامعی برای توسعه همه‌جانبه کشورها نیست. از دهه 90 میلادی سازمان ملل متحد بر اساس اجماع خبرگانی و تجربه‌ بشری شاخص توسعه انسانی را مطرح کرده است.

با فراز‌و‌‌نشیب‌های فراوان، انتخابات دوره سیزدهم ریاست‌جمهوری در ایران انجام شد و طبق قوانین، دولت جدید کار خود را از نیمه دوم مرداد 1400 آغاز خواهد کرد. در همین راستا، در جهت تشکیل دولت جدید، رئیس‌جمهور منتخب به نظر‌‌خواهی از صاحب‌نظران درباره مشکلات اساسی جامعه و نحوه حل آنها پرداخته است.

اگر سرمایه‌های انسانی را مهمترین عامل توسعه و پیشرفت هر کشور بدانیم، باید گفت عدم‌تناسب تعداد افراد تحصیلکرده با مشاغل ایجاد شده و در نتیجه بیکار ماندن نیروی کار تحصیلکرده و هرز‌رفتن توانمندی‌ها و پتانسیل آنها یکی از مهمترین چالش‌ها در عرصه داخلی است.