برجام

برنامه هسته‌ای ایران بسیار گسترده‌تر است، تنوع مکانی بیشتری دارد، برمبنای دانشی بومی است و زیرنظر آژانس انرژی اتمی به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد. تل‌آویو تلاش دارد با این اقدامات، جلوی احیای توافق هسته‌ای را بگیرد و مانع از آن شود که در نتیجه گفت‌وگوهای وین، ایران و ایالات متحده بار دیگر اجرای برنامه جامع اقدام مشترک را از‌سر بگیرند.

مسلم است غربی‌ها در «برجام ۱۴۰۰»، از برجام ۹۴ درس‌هایی گرفته و باتجربه‌تر شده‌اند و این بار توافق هسته‌ای را طلیعه یک دوران جدید با ایران تصور نخواهند کرد. در نتیجه بعد از عبور از مرحله اولیه برجام ۱۴۰۰ که منجر به آزادسازی بخشی از دارایی‌های بلوکه‌شده ایران و برداشته‌شدن برخی از تحریم‌ها و متقابلا بازگشت فعالیت‌های هسته‌ای ایران به چارچوب برجام ۹۴ خواهد شد، غربی‌ها خواهان تداوم مذاکرات درباره برنامه‌های موشکی ایران و سایر خواسته‌هایشان خواهند شد.

ایران مساله ضرورت لغو کامل تحریم‌ها توسط امریکا را مساله‌ای غیرقابل مذاکره عنوان می‌کرد اما همین که ایران پذیرفته است به صورت غیرمستقیم خواسته‌هایش را با طرف امریکایی مطرح و حرف‌های آنها را نیز به صورت غیرمستقیم دریافت کند، نشان می‌دهد که عملا تحولی در نحوه رفتار ایران ایجاد شده است.

علی ربیعی دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس‌ جمهوری و سخنگوی دولت در یادداشتی تاکید کرد که برجام نه تنها وقفه‌ای در توسعه فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای ایجاد نکرد بلکه آن را از اتهام مقاصد نظامی مبرا کرد و به یک امر بی‌شائبه، یک حق مدنی و منحصراً صلح‌آمیز از دیدگاه جامعه بین‌المللی تبدیل کرد.