به گزارش سایت خبری پُرسون، به گفته پژوهشگران، عصاره برگ چای اولانگ توانسته است فعالیت کمپلکس پروتئینی NLRP3 را در بدن کاهش دهد؛ کمپلکسی که نقش مهمی در بروز التهاب‌های مزمن و بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲، آلزایمر و دیگر اختلالات عصبی دارد.
این تیم تحقیقاتی در آزمایش‌های خود مشاهده کرده‌اند که مصرف عصاره اولانگ باعث کاهش تولید مولکول‌های التهابی از جمله اینترلوکین-۱β و فاکتور نکروز تومور (TNF-α) می‌شود.
کاهش استرس اکسیداتیو و محافظت از سلول‌ها
مطالعات نشان داده‌اند که عصاره این چای همچنین سطوح گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) را کاهش می‌دهد؛ ترکیباتی که به سلول‌ها آسیب می‌زنند، روند پیری را تسریع می‌کنند و در بروز بیماری‌های مزمن نقش دارند.
محققان می‌گویند این ویژگی می‌تواند از سلول‌ها در برابر استرس اکسیداتیو محافظت کرده و در بهبود سلامت عمومی بدن مؤثر باشد.
پلی‌فنول‌ها و کاتچین‌ها، عاملان اثر ضدالتهاب
پژوهشگران اثرات ضدالتهابی چای اولانگ را به پلی‌فنول‌ها و کاتچین‌ها نسبت می‌دهند؛ دو ترکیب شناخته‌شده با خاصیت آنتی‌اکسیدانی بالا.
جالب آن‌که در این تحقیق، عملکرد این ترکیبات مشابه کورکومین – ماده فعال زردچوبه با اثر ضدالتهابی طبیعی – گزارش شده است. این یافته نشان می‌دهد که ترکیبات موجود در چای اولانگ می‌توانند جایگزینی طبیعی برای برخی مواد ضدالتهاب باشند.
هنوز زود است از «اثر درمانی» سخن گفت
با این حال، محققان تأکید کرده‌اند که نتایج این تحقیق بر اساس مطالعات پیش‌بالینی و آزمایش‌های سلولی به‌دست آمده و هنوز برای قضاوت درباره اثرات درمانی قطعی، نیاز به مطالعات انسانی است.
به گفته آنان، مصرف منظم چای اولانگ ممکن است اثر محافظتی ملایمی در برابر التهاب و استرس اکسیداتیو داشته باشد، اما برای اثبات قطعی این ادعا، انجام آزمایش‌های بالینی گسترده ضروری است.
منبع: همشهری آنلاین
