انگیزه ایران برای مذاکرات، محدود شدن برنامه غنیسازی و چند و چون آن نیست بلکه هدف، لغو مؤثر و پایدار تحریمهاست که بعد از پنج دور مذاکره، هنوز در دستور کار جدی قرار نگرفته است.
محمود واعظی گفت: در موضوع برجام و کشورهای پنج بهعلاوه یک که این همه وقتمان در دولت های یازدهم و دوازدهم را صرف آن کردیم و هدفمان این بود که جامعه جهانی را گرد هم جمع و تصمیمی مقبول و چندجانبه اتخاذ کنیم دیدیم که به محض فراهم آمدن مذاکرات رفع تحریم های ظالمانه هسته ای، ترامپ و نماینده ویژه استیو ویتکاف کاملاً اروپا را کنار گذاشتند و در حال حاضر تروئیکای اروپایی ازاین مسأله بسیار ناراحت و بدان منفی می نگرند.
دیروز « ژان- نوئل بارو » وزیر امور خارجه فرانسه در شورای امنیت سازمان ملل متحد گفت: «اگر مذاکرات برای رسیدن به توافق درباره برنامه هستهای ایران به نتیجه نرسد و منافع امنیتی کشورهای اروپایی تامین نشود، فرانسه این اختیار را دارد که مکانیسم بازگشت سریع تحریمها (Snapback) که در اکتبر منقضی میشود را در شورای امنیت فعال کند و بدون هیچ تردیدی تحریمها را علیه ایران مجددا اعمال خواهد کرد»!
احمد زید آبادی در یادداشتی در کانال تلگرامی خودش نوشت: به نظرم دو کشور با آغاز مذاکرات، قدم در راهی بیبازگشت گذاشتهاند و مجبورند آن را تا آخر طی کنند.
سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه پس از لغو سخنرانی خود در بنیاد کارنگی که قرار بود روز گذشته (دوشنبه ۱ اردیبهشت) به صورت مجازی انجام شود، متن سخنرانی خود را منتشر کرد.
از سال 92 که مذاکرات شروع شد و بعد برجام به سرانجام رسید، شاخصها تعدیل شد و به سمت مطلوب رفت. به نظر میرسد این انتظار عقلایی میتواند شکل بگیرد که مردم نه تنها انتظار افزایش قیمت نداشته باشند، بلکه شاهد کاهش قیمت هم باشند و آن هم نه فقط در سکه و ارز بلکه بقیه کالاهایی که به ارز ارتباط دارند؛ مانند خودرو که قطعات آن نیاز مبرم به ارز دارد.
منصور حقیقت پور تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی نوشت:
جریان خالص ساز، هم در سیاست خارجی هم در سیاست داخلی مخالفت هایی را مطرح می کند. تلاش آنها تنها برای این است که اعلام کنند جریان خالص ساز هنوز زنده و فعال است و از بین نرفته است، ولی توجه داشته باشید که راهبرد ما همانی است که کلیت نظام و مقام معظم رهبری تعیین خواهند کرد نه تندروها و خالص سازها.
فشارهای داخلی و خارجی برای ناکام گذاشتن مذاکرات با ایجاد هر نوع سنگاندازی اعم از علت مذاکره، چرایی مذاکره، شکل مذاکره، نمایندگان مذاکرهکننده و.... تا شرایط سخت اقتصادی و اجتماعی موجود درکشور منجر به ایجاد «بیم» شده، خصوصا اینکه طرف مذاکره یکبار توافقنامه برجام را کنار گذاشته و از آن خارج شده است.
قائمپناه، معاون اجرایی رئیسجمهور، اخیراً با لحنی امیدوارکننده و البته کلیگرا از «مذاکرات برد-برد با حفظ منافع ملی» سخن گفته و وعده داده است که این مذاکرات «در اسرع وقت» به پایان میرسد و «گشایشهای گستردهای» برای فعالان اقتصادی بهدنبال خواهد داشت.
علی مطهری درمورد مذاکرات بین ایران و آمریکا گفت: اینگونه نباشد باشد که عده ای بگویند که دولت یا اصلاح طلبان این مذاکره غیر مستقیم را بر رهبری تحمیل کردند. نباید از ابتدا صدای اختلاف بلند شود. همه باید توجه داشته باشند که این مذاکرات غیر مستقیم با آمریکا تصمیم کل نظام بوده است و همه باید حمایت کنیم.
نایب رئیس مجلس شورای اسلامی با اشاره به رویکرد اخیر آمریکا گفت: انجام مذاکرات غیر مستقیم با آمریکا یک تصمیم در برابر قلدریهای این کشور است از طرفی دیگر در شرایط فعلی ما تنها امادهایم که در موضوع هستهای مذاکره کنیم و سایر مباحث برای ما موضوعیت ندارد.
سه کشور اروپایی در نشست شورای حکام در مورد برنامه هستهای ایران با تکرار ادعاهای خود علیه برنامه صلحآمیز هستهای ایران بیان کردند: ما به راهحل دیپلماتیک درباره برنامه هستهای ایران متعهد هستیم.
حسن روحانی درباره مباحث مربوط به مذاکره گفت: برخی استناد میکنند که مقام معظم رهبری با مذاکره مخالف هستند. رهبری با اصل مذاکره مخالف نیستند، بلکه با توجه به شرایط زمانی ممکن است امروز مخالف باشند ولی چند ماه بعد با تغییر شرایط موافقت کنند. مخالفت مطلق وجود ندارد.
اگر براساس تجربه چهار سال نخست ریاستجمهوری ترامپ (۲۰۱۶-۲۰۲۰) قضاوت کنیم، او بیش از آنکه فرصتی برای ایران باشد، یک تهدید محسوب میشود. خروج از برجام، اعمال فشار حداکثری از طریق تحریمهای اقتصادی و ترور سردار شهید قاسم سلیمانی، همگی نمونههایی از اقدامات خصمانه ترامپ علیه تهران بودند.
ما به طور مشخص ۱۴ سال است که با نسل جدید تحریم ها مواجهیم. حتی در دوره برجام و رفع نسبی تحریم ها نیز سایه تحریم ها و چگونگی رفع آن ها مسئله ای بود که ذهنیت همه کشور را متوجه خود کرده بود.