رئیس دولت بهار گفت: من خودم را کوچک ملت، در خدمت ملت و فدایی ملت می دانم و چه بهتر اینکه انسان در حال خدمت به یک ملت بزرگ و خدمت به انسانها جانش را تقدیم کند، اما برای جامعه و کشور نگران هستم که عده ای می خواهند با این روش ها، موانع را از پیش پای سلطه گری خودشان بردارند و بر سرنوشت ملت حاکم شوند.
چندین و چند دولت و مجلس پس از انقلاب روی کارآمدهاند که هر کدام نیز کارنامه و عملکردی از خود بر جای گذاشتهاند؛ اما نکتهای که از سوی روسای جمهور طی سالهای اخیر مورد توجه بوده این نکته بوده است که روسای جمهور همواره از کمبود اختیارات خود گلایه داشتند و حتی عدهای از نمایندگان مجلس نیز در ادوار مختلف از محدودیتهای عملکردی خانهملت گلایهمند بودهاند. این در حالی است که مسائلی چون مشکلات و موانع احزاب، و قانون انتخابات و... نیز همواره در صحن سیاسی جامعه مطرح بوده است.
احزاب فقهی یا فقه احزاب؟ رابطه حزب و فقه در ساختار مردمسالار امکانپذیر چگونه تعریف میشود؟ آیتالله محسن اراکی اخیرا در کنگره حزب مؤتلفه گفته است: «شاید لازم باشد در حوزهها فقه تشکیلات و احزاب محقق شود. قبل از اینکه احزاب به وجود آیند باید فقه احزاب شکل بگیرد و پایه تمام اینها فقه الهی است. باید از حوزهها خواسته شود که به چنین مسئلهای بپردازند».
امروزه پس از گذشت حدود یک ربع قرن از آغاز حیات پدیدهای به نام «جنبش اصلاحطلبی» در ایران، اگر چهرههای موثر این پدیده را به بحث و گفتوگویی درباره آسیبشناسی اصلاحات فرا بخوانیم، معمولا نخستین حرفشان این خواهد بود که: «ابتدا باید مشخص شود چه چیزی، چگونه در این نظام باید اصلاح شود!» در واقع همین یک جمله، از بیبرنامگی و سردرگمی و بینظمی عملکردِ اصلاحطلبان در 25 سال گذشته پرده برمیدارد و دلیل اصلی ناکامی سیاسی آنها را توضیح میدهد.
نشست فصلی خانه احزاب با موضوع افغانستان و مسائلی همچون آذربایجان در حالی قرار است نیمه دوم آبان برگزار شود که تاکنون مجوزی از سوی وزرات کشور برای این نشست صادر نشده است.
رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس با اشاره به موانع عدم کارایی احزاب در کشورمان جز در انتخابات، گفت: چهار دهه از شکل گیری انقلاب می گذرد اما طی این سالها مردم هیچگاه از فعالیت احزاب استقبال نکرده اند.
دبیرکل حزب ایران زمین، گفت: ما در قانون چیزی به عنوان تعیین تکلیف از سوی نمایندگان برای رئیس جمهور نداریم؛ نه نمایندگان و نه هیچ حزب و گروهی اعم از پایداریها و غیرپایداریها نباید ذهن رئیسجمهور را از انتخاب آزادانه یک کابینه صبور و مقاوم در برابر مشکلات، کارآمد و پاکدست، آشنا با درد و نیازهای مردم و قادر به کاهش آلام و دردهای جامعه منحرف سازند.
اقدام یا ابتکار یک فعال سیاسی در اعلام یا علاقه به «نیروی چهارم»، اهل تاریخ سیاسی را یاد «نیروی سوم» خلیل ملکی می اندازد. حال آن که در جدال «مشارکت و انحصار» و دوگانه های دیگر به دشواری میتوان راه سوم و چهارم و پنجم گشود. هرچند شاید وجه مشترک این دو همان «دلیری و استواری اخلاقی» باشد که داریوش آشوری در توصیف نماد «نیروی سوم» به کار برده بود تا فرجام «نیروی چهارم» چه باشد...
با این همه اما این سالهای اخیر باتوجه به بازگشت طیفی از سیاسیون منتسب به جریان اصلاحات به برخی سطوح قدرت در دولت و مجلس و پارلمانهای شهری و بعضی نارضایتیها از عملکردی که این طیف از سیاسیون به نام اصلاحات و اصلاحطلبی از خود به جا گذاشتند، بحث از بازسازی گفتمانی و بازتعریف اصلاحات بار دیگر جدی شد و به سطح مطبوعات و صدر اخبار رسید.