خوزستان

خوزستان یکی از مهم‌ترین و شاخص‌ترین نمادهای ناکامی و ناکارآمدی مدیریتی ملی و استانی سده معاصر کشور است. استانی که از نظر شاخص‌های اقلیمی، جغرافیایی، طبیعی و موقعیت ویژه و مناسب خود می‌توانست به نمونه‌ای از حکمرانی خوب در کشور مبدل شود، شوربختانه در وضعیتی به سر می‌برد که هر‌از‌گاهی صدای اعتراض‌های صنفی، کارگری، اجتماعی و سیاسی گروه‌هایی از شهروندان آن، ابعادی از نارضایتی‌ها و شکست برنامه‌های توسعه کشور و ناکارآمدی نحوه اداره این منطقه بااهمیت را نمایان می‌‌کند.

اگر پیش‌بینی سازمان هواشناسی مبنی بر ادامه کم‌بارشی درمناطق غرب کشور محقق شود، تبعات کم‌آبی در استان خوزستان تا انتهای پاییز ادامه خواهد داشت و احتمالاً بخش مهمی از کشت پاییزه‌ی استان با محدودیت آبیاری مواجه خواهد شد.

حالا که کل کشور ندای اعتراض خوزستان را شنیدند و خیلی‌ها به فراخور شرایط خود واکنش نشان دادند و نسبت به زوایای مختلف این معضل موضع گیری کردند، باید تلاش کرد یکی از ریشه‌های اصلی این چالش در گیر ودار کمک رسانی‌ها گُم و کمرنگ نشود.

ثروت ملی ارث پدر کسی نیست اما جامعه میزبان باید بداند نسبت شان با این ثروت ملی چیست وچه سهمی از آن دارند.