به گزارش سایت خبری پُرسون، احمد میدری در نهمین همایش ملی کار که در سالن تلاش وزارت کار برگزار شد، اظهار کرد: در مراسم گرامیداشت هفته کارگر در خدمت مقام معظم رهبری اعلام کردیم که کارگران پیش برنده سیاست‌ها هستند و تشکل‌های کارگری پیش‌برنده تحولات و نیروی بالنده هستند.تمام بشریت در تاریخ معاصر سر سفره کارگران نشسته‌اند به این ترتیب که آموزش رایگان در عموم کشورهای دنیا داریم و بهداشت عمومی خوب داریم و به استناد شواهد متعدد تاریخ کارگران بودند که خواستار این مسایل بودند.
وی ادامه داد: در جنگ جهانی اول و دوم که خیلی با جنگ‌های دیگر فرق می‌کرد، کارگران و طبقات محروم می‌گفتند حالا که در جنگ کنار سربازان بودیم بعد از جنگ هم باید برابر باشیم. وقتی از جنگ خلاصی یافتیم باید از شر بیکاری و بیماری و بی سوادی و بی آینده بودن هم نجات پیدا کنیم و اینها جزو حقوق ماست.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی تصریح کرد: بر اساس مطالبه‌ای که در کنارش طبقه متوسط دانشگاهی قرار گرفت مفهوم آموزش گسترش یافت و مفاهم جدیدی همچون بازنشستگی و بیمه اجتماعی مطرح شد. آموزش که متعلق به ۱۰ درصد جامعه بود امروز به ۹۰ درصد جامعه تسری پیدا کرد و دولتها ابتکاراتی را به خرج دادند و مالیات گرفتند و هزینه‌هایشان را کنترل کردند. دولتها تا قبل از اینکه آموزش و بهداشت و بازنشستگی به عنوان کارهای عمومی تلقی شود ۸۰ درصد مالیات می‌گرفتند ولی این مطالبه کاری کرد که سیستم‌های مالیاتی ۴۰ درصد GDP را مالیات بگیرند و نظام مالیات ستانی در دنیا را کارگران وضع کردند و کاری کردند که آموزش که یک کالای گران بود به یک کالای ارزان‌تر تبدیل شد.
میدری در ادامه تحقق برخی شعارها و مطالبات در کشور را نیازمند قرار گرفتن یک نیروی اجتماعی به عنوان پشتیبان آن دانست و اظهار کرد: در ایران شعارهایی داریم که اعتقاد داریم تا پشتش تشکل‌های کارگری نیایند نمی‌توانیم تحول ایجاد کنیم. سالهای سال است که از بهبود محیط کسب و کار صحبت می‌کنیم ولی رتبه ما تغییر نمی‌کند.
وی ادامه داد: در خیلی از شعارهایی که دادیم درجا می زنیم علتش این است که هر تغییری باید پشتش یک قدرت و نیرو باشد، این نیرو نمی‌تواند کارفرمایان و سرمایه‌داران به تنهایی باشد، دولت به تنهایی نمی‌تواند نیروی پیش برنده باشد چون تغییر مستلزم این است که چیزهایی که در جامعه عادت شده تغییر کند. تغییر وقتی ایجاد می‌شود که احساس و همراهی قلبی پشتش باشد.
وی افزود: این تغییر وقتی همراه می‌شود که هنرمندان و شاعران و ادیبان و دانشجویان پشتش قرار بگیرند. هیچ نویسنده‌ای برای سرمایه‌داران قلم نمی‌زند در حالی که سرمایه‌دار کارآفرینی می‌کند و کارخانه می‌زند ولی چند نویسنده و شاعر را سراغ داریم که به نفع سرمایه‌دار قلم بزنند.در کشورهای دیگر هم این طور بوده و قهرمان‌ها در داستان‌ها کارگران و محرومان هستند.
وزیر کار متذکر شد: در بحث بهبود محیط کسب و کار تا وقتی احساس جمعی پشتش نیاید تغییر رخ نمی‌دهد. وقتی از مسکن کارگری صحبت می‌کنیم اگر تشکل‌های کارگری از ساختار آن بگویند و دانشگاهیان پشت آن راه حل بدهند، دولت و سیستم اداری شروع به تغییر می‌کند و راه‌حل‌هایی بیرون می آید که از سیستم بیرون نمی‌آمده است.
وی خاطرنشان کرد: وقتی کارگران را حذف می کنید بلا سر همه اقشار می آید. دولت وقتی درآمد نفتی داشته است، بلا استثنا واردات کمر تولید را شکسته است ولی چرا در ایران هیچ مشکلی به لحاظ اجتماعی پیش نیامده است؟ چون وقتی ۱۰۰۰ کارخانه ضرر کردند دولت به آنها تسهیلات داد و آنها کالای چینی آوردند و در بسته‌بندی ایرانی توزیع کردند و کارگر ایرانی آرام آرام بیکار شد.
میدری یادآور شد: در دهه ۵۰ هر زمانی که درآمد نفتی در ایران خوب شد، صنعت‌زدایی در کشور شکل گرفت چون کسانی که ضرر می کردند کارگران و کشاورزان بودند که به حاشیه شهرها مهاجرت می‌کردند. امروز شعار سه‌جانبه‌گرای به این دلیل است که بگوییم تغییر بدون کارگران امکانپذیر نیست. همایش ملی کار دنبال آن است که از طریق نزدیک کردن کارگران و کارفرمایان به یکدیگر به نتیجه برسیم. اینکه مطالبه تنها داشته باشیم راه به جایی نمی‌برد لذا باید از طریق کارگران و کارفرمایان عامل تغییر باشیم.
منبع: ایسنا
