نکاتی که باید درباره هپاتیت C بدانید

به گزارش سایت خبری پُرسون، ویروس هپاتیت C در برخی افراد یک بیماری کوتاه مدت ایجاد می‌کند که تنها چند هفته طول می کشد.

اما بیش از نیمی از افرادی که به ویروس هپاتیت C آلوده شده‌اند، ممکن است یک بیماری طولانی‌مدت و مزمن ایجاد شود. هپاتیت Cمزمن در صورت عدم درمان ممکن است تهدیدکننده زندگی باشد و باعث مشکلات بهداشتی مانند آسیب کبدی، نارسایی کبد، سیروز (ایجاد بافت جوشگاهی در کبد) و سرطان کبد شود.

چگونه به هپاتیت C مبتلا می‌شوید؟

هنگامی که در معرض خون فردی قرار می‌گیرید که به هپاتیت C آلوده است، می‌توانید به هپاتیت C مبتلا شوید. در بیشتر مواقع، افراد با استفاده از سوزن‌ها، سرنگ‌ها یا سایر لوازمی که برای تهیه و تزریق مواد مخدر استفاده می‌کنند، آلوده می‌شوند.

سایر روش‌های انتقال هپاتیت C

حین اعمال پزشکی: این شیوه انتقال نادر است، اما اگر پزشک یا پرستار احتیاطات لازم را برای جلوگیری از گسترش عفونت‌های منتقل‌شونده از طریق خون هنگام خون‌گیری یا تزریق به دلایل دیگری را انجام ندهد، امکان‌پذیر است.

حین انتقال خون یا پیوند اعضا: ذخایر خون از اوایل دهه ۱۹۹۰ به خوبی از لحاظ وجود هپاتیت C بررسی می‌شود، بنابراین خطر قرار گرفتن در معرض هپاتیت C ناشی از انتقال خون یا پیوند اعضا بسیار کم است. بااین‌حال، هنوز هم امکان‌پذیر است.

آمیزش جنسی با کسی که آلوده است: این شیوه انتقال نادر است، اما ممکن است اتفاق بیفتد.

حین تولد: نوزادانی که از مادرانی که مبتلا به هپاتیت C هستند به دنیا می‌آیند ممکن است ویروس را از آنها بگیرند.

اشتراک وسایل شخصی: در صورت استفاده از وسایل شخصی فرد آلوده که خون یا فرآورده‌های خونی آنها در مقادیر بسیار ناچیز است، ممکن است آلوده شوید. این اقلام عبارت‌اند از ناخن‌گیر، تیغ، مسواک و دستگاه اندازه‌گیری قند خون.

خال‌کوبی یا سوراخ کردن بدن: ویروس ممکن است هنگام انجام خال‌کوبی یا سوراخ کردن بدن گسترش یابد، به خصوص در مراکزی که مجوز ندارند یا اگر کسی از وسایلی استفاده می‌کند که به درستی استریل نشده‌اند.

هپاتیت C از این طریق‌ها منتقل نمی‌شود

- استفاده از ظروف نقره‌ای یا لیوان‌های نوشیدنی

- شیردهی

- در آغوش گرفتن و بوسیدن

-دست دادن

- سرفه یا عطسه کردن

-نیش پشه یا سایر حشرات

به یاد داشته باشید که افراد مبتلا به هپاتیت C ممکن است بدون علامت باشند. بااین‌حال، اگر به ویروس آلوده باشند، از طریق قرارگیری در معرض خون همچنان ممکن است ویروس را به فرد دیگری منتقل کنند. اکثر افراد مبتلا به هپاتیت C حاد یک یا چند هفته قبل از اینکه متوجه علائم شوند مسری هستند.

علائم هپاتیت C چیست؟

علائم هپاتیت C حاد معمولاً ۲ تا ۱۲ هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

-زردی پوست یا چشم

- کمبود اشتها

-درد معده

-ناراحتی معده

- تب

- ادراری که به رنگ تیره است

-مدفوع به رنگ روشن

-درد مفاصل

-خستگی

برخی از افراد مبتلا به هپاتیت C مزمن علائمی ندارند و تا زمانی که بیماری آنها پیشرفته نشده باشد، احساس بیماری نمی‌کنند.

افراد مبتلا به هپاتیت C مزمن نیز ممکن است علائمی مانند خستگی مزمن و افسردگی را تجربه کنند. آنها ممکن است تنها زمانی متوجه شوند که به هپاتیت C مبتلا شده‌اند که برای اهدای خون مراجعه می‌کنند یا به دلایل دیگری تحت آزمایش خون قرار می‌گیرند.

آیا هپاتیت C قابل‌درمان است؟

افرادی که در معرض ویروس هپاتیت C قرارگرفته‌اند باید آزمایش دهند، زیرا این بیماری درصورت استفاده از درمان‌های جدید بسیار قابل علاج است.

داروهای ضدویروسی جدیدتر با اثر مستقیم ممکن است تا ۹۵ درصد افراد مبتلا به هپاتیت C را درمان کنند.

درمان‌های هپاتیت C

تعداد کمی از افراد مبتلا به هپاتیت C حاد بدون هیچ درمانی آن را از بدن خود پاک می‌کنند. برای توضیح اینکه چرا این اتفاق می‌افتد، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

اکثر مردم نیاز به درمان دارند. داروهای ضدویروسی برای درمان هپاتیت C حاد و مزمن در بیماران بالای سه سال استفاده می‌شود. داروهای جدیدتر به صورت قرص به مدت ۸ تا ۱۲ هفته تجویز می‌شوند.

هدف از تجویز این داروها پاک شدن بدن از ویروس هپاتیت C پس از ۱۲ هفته از پایان درمان است. داروهای ضدویروسی جدیدتر نسبت به داروهای قبلی که به صورت تزریقی تجویز می‌شدند، عوارض جانبی کمتری دارند و مدت زمان کمتری مصرف می‌شوند.

پیوند کبد

پیوند کبد ممکن است گزینه‌ای برای کسانی باشد که هپاتیت C آنها آسیب جدی به کبد آنها وارد کرده است. کبد پیوندی ممکن است از اهداکنندگان زنده‌ای گرفته شود که بخشی از کبد خود را اهدا می‌کنند یا از یک جسد گرفته شود.

پیوند کبد ممکن است هپاتیت C را درمان نکند، و بیماران ممکن است پس از آن برای جلوگیری از آسیب بیشتر کبد همچنان داروهای ضدویروسی مصرف کنند.

آیا واکسنی برای هپاتیت C وجود دارد؟

برای هردوی ویروس‌های هپاتیت A و هپاتیت B واکسن وجود دارد، اما واکسنی برای هپاتیت C وجود ندارد. بااین‌حال، دریافت واکسن‌های هپاتیت A و B مهم است زیرا این ویروس‌ها ممکن است باعث آسیب کبدی و بدتر شدن هپاتیت C شوند.

زندگی با هپاتیت C

می‌توانید تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنید که به شما در مدیریت هپاتیت C کمک می‌کند. این موارد عبارت‌اند از:

ترک کردن الکل: الکل ممکن است به کبد آسیب برساند و بیماری را تسریع کند. بنابراین باید نوشیدن الکل را قطع کنید.

پرهیز از داروهای مضر برای کبد: در مورد تمام داروهایی که مصرف می‌کنید با پزشکتان صحبت کنید. برخی از داروها ممکن است به کبد شما آسیب برسانند و باید از مصرف آنها اجتناب کنید. این داروها شامل استامینوفن می‌شود، به ویژه در دوزهای بالاتر از میزان توصیه‌ شده. داروهای کاهنده کلسترول که به نام استاتین‌ها شناخته می‌شوند ممکن است هنگام شروع مصرف‌شان باعث افزایش آنزیم‌های کبدی در آزمایش‌های کارکرد کبد شوند.

از اطرافیان خود محافظت کنید

به همان اندازه مهم است که از کسانی که با شما زندگی می‌کنند با اطمینان از تماس آنها با خون شما محافظت کنید.

- زخم‌هایتان را پوشیده نگهدارید.

- هرگز اجازه ندهید کسی از مسواک یا تیغ شما استفاده کند.

- هنگام آمیزش جنسی از کاندوم استفاده کنید.

-از اهدای خون یا اهدای اعضای بدن یا اسپرم خودداری کنید.

منبع: همشهری آنلاین