به گزارش سایت خبری پرسون، وجود امامزاده قدیمی در قلب اوین، نخستین نشانه تجمیع کلونی‌های انسانی در این محله قدیمی پایتخت است. طبق اسناد و روایت‌های مکتوب، امامزاده مطیب(ع) و امامزاده عزیز(ع) از یاران امام رضا(ع) بوده‌اند که در مسیر هجرت از مدینه به طوس، امام را همراهی می‌کردند.
برخی محققان بر این باورند که از قرن سوم قمری نشانه‌هایی مبنی بر وجود امامزاده در اوین کشف شده و یافته‌های محققان تاریخی، وجود امامزاده مطیب(ع) در آن دوره تاریخی را تأیید می‌کند. سید مهدی اعرابی، استاد دانشگاه و شمیران‌پژوه، می‌گوید: «امامزاده عزیز ابن محسن ابن موسی کاظم(ع) یکی از امامزاده‌های صحیح‌النسب و کثیرالبرکات ری باستان به شمار می‌رود که این روزها در حصار دانشگاه شهید بهشتی قرار گرفته است. معروف است که امامزاده عزیز(ع) به اتفاق امامزاده مطیب(ع) به خاطر فشار خلفای عباسی به اینجا آمده‌اند و سادات اوین خود را از نسل آنها می‌دانند.»
بقعه امامزاده عزیز(ع) که بین اهالی اوین با عنوان امامزاده اناری هم شناخته می‌شود، ۱۵۰ سال قبل مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و آن‌طور که محققان روایت می‌کنند، فردی که بعد از زیارت این بقعه متبرکه شفا گرفته بود، شخصاً مسئولیت مرمت و بازسازی آن را برعهده می‌گیرد و شیروانی بنای امامزاده را با رنگ اناری رنگ‌آمیزی می‌کند. با گذشت چند سال، رنگ اناری شیروانی بنای امامزاده عزیز(ع) به‌عنوان اسم اشاره مورد استفاده عموم مردم قرار می‌گیرد و به‌عنوان امامزاده اناری معروف می‌شود، اما نام اصلی این بقعه متبرکه امامزاده عزیز(ع) است و به‌عنوان یکی از سه مکان مقدس اوین همواره مورد احترام تهرانی‌ها، به‌خصوص اهالی اوین، بوده است.»
منبع: همشهری آنلاین
