به گزارش سایت خبری پرسون، ابراهیم پورفرج در یادداشتی نوشت: بنا به تجربه‌ای که بابت راه‌اندازی گردشگری خارجی در ایران دارم، می‌گویم که ثبت کاروانسراهای تاریخی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو حتما اثر مثبتی در گردشگری ایران خواهد داشت، چون کاروانسراها بناهای ارزشمندی در تاریخ ایران هستند.
در ایام گذشته وقتی کاروان در یک مسیر طولانی می‌رفت، کاروانسرا به عنوان اقامتگاهی در مسیر سفر، تنها مکانی بود که به مسافر و کاروان کمک می‌کرد تا استراحت کند و آرام بگیرد و انرژی دوباره‌ای برای صبح فردا و ادامه راه پیدا کند. در آن ایام گذشته که سفرها در برف و سرما یا گرمای شدید و شرایط سخت انجام می‌شد، کاروانسراها، مکانی برای حفاظت از کاروان‌ها و انسان‌هایی بود که این مسیرهای سخت را طی می‌کردند و وقتی کاروان به کاروانسرا نزدیک می‌شد، روحیه مسافر هم تغییر می‌کرد، چون حس می‌کرد که بالاخره نجات پیدا کرده است. بنابراین کاروانسرا مرکز آرامش کاروان بوده که آنجا استراحت کند و غذا بخورد با همان امکانات بیش و کمی که در کاروانسرا وجود داشت.
من به عنوان یک فعال گردشگری و سفر از ثبت این 54 کاروانسرا بسیار خوشحال شدم اگرچه که دو کاروانسرا از ثبت جا ماندند، اما ثبت این آثار باز هم ارزشی به گردشگری ایران اضافه کرد و حالا در مسیر سفر می‌توانیم به گردشگران پیشنهاد بدهیم که از این بناها هم بازدید کنند. ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو بسیار مهم است، چون نشان می‌دهد که این آثار دارای ارزش بوده که به ثبت جهانی رسیده و این نشانه، یک امتیاز بزرگ برای کشور ماست. گاهی در مسیرها که می‌رویم به گردشگر می‌گوییم اینجا هم یک اثر تاریخی هست، اما در فهرست یونسکو ثبت نشده اما تاریخی و ارزشمند است.
گردشگر گاهی از تماشای اثری که به ثبت جهانی نرسیده استقبال نمی‌کند و مایل است به بازدید اثری برود که ثبت جهانی شده، چون از نظر او، ثبت جهانی به این معناست که این بنا ارزشمند بوده که ثبت شده و در واقع، ثبت در فهرست یونسکو بر ارزش اثر در صنعت گردشگری می‌افزاید.
کاروانسراهای ایران، بناهای بسیار ارزشمندی هستند. چند سال قبل و پیش از شیوع کرونا، چند کاروانسرا را بازدید کردم. بناهایی بسیار زیبا هستند و کاش فرصتی فراهم شود تا خبرنگاران را به بازدید چند کاروانسرا ببرم تا ببینند این بناها چقدر زیباست و چقدر پر از حس زندگی است و چطور همه امکانات برای آرامش و استراحت کاروان‌ها فراهم می‌شده و همگی هم در مسیر حرکت کاروان‌هاست، چون کاروان‌ها باید شب به مکانی می‌رسیدند که استراحت و امنیت داشته باشند و بنابراین، کاروانسراها، پناهگاهی برای مسافران بوده است.
ما برای معرفی هر اثر تاریخی و جذب گردشگر برای شرکت خارجی در کشور مبدا یک سفرنامه می‌نویسیم و در این سفرنامه می‌گوییم که این آثار و مثلا این تعداد کاروانسرا را در برنامه تور قرار خواهیم داد. شرکت خارجی هم این سفرنامه را مطالعه کرده و از بین پیشنهادهای ما انتخاب می‌کند. حالا از این تعداد کاروانسرای ثبت شده هم تعدادی در برنامه‌های تورها قرار خواهد گرفت. راهنمای تور هم غیر از آنچه بین شرکت ایرانی و شرکت خارجی مجری تور توافق شده، نمی‌تواند انجام بدهد.
منبع: اعتماد
![کاروانسرای "ورده" آماده واگذاری به سرمایهگذار جدید](https://purson.ir/Media/Image/1402/07/29/638334849309099094_S.jpg "کاروانسرای "ورده" آماده واگذاری به سرمایهگذار جدید")
