به گزارش سایت خبری پرسون، داوری و صلح و سازش از امور نیک و از اعمال صالح در جامعه است. ایجاد صلح و سازش بین مردم، آشتی دادن آن‌ها با هم و از بین بردن کینه و ناراحتی و دشمنی بین افراد، از افضل عبادات و از امور بسیار پسندیده است. بدیهی است که کدورت و ناراحتی بین مردم، ناشی از یک امر اختلافی است. ایجاد صلح و سازش و آشتی دادن مردم و میانجی‌گری نیاز به ایجاد نوعی مصالحه و سازش از طریق داوری بین آن‌ها برای رفع آن اختلاف دارد. داوری امر مهمی است که علاوه بر رفع اختلاف و حل و فصل موضوع مورد منازعه، سبب رفع سوءتفاهم‌ها و ایجاد صلح و آشتی بین طرفین می‌شود.
ایجاد آشتی میان مردم چنان اهمیتی دارد که برای تحقق آن بعضی از امور حرام را با شرایطی مباح دانسته‌اند. چنانکه برخی از بزرگان گفته‌اند ایجاد خوش بینی و الفت میان مردم، حتی با سخن دروغ نیز کاری پسندیده است. تا چه رسد که انسان بخواهد با بیان حقیقت و راستی، میان مؤمنان و مردمان صلح و صفا و دوستی و آشتی برقرار کند.
در بسیاری از موارد هم لازمه‌ی ایجاد صلح و آشتی، انجام داوری بین طرفین به روشی صحیح و علمی است. از این رو کتاب «داوری» تقدیم به مصلحین و خیرخواهان و عموم داوران جامعه شده و مؤسسه مطالعات فرهنگی بزرگمهر حکیم با مدیریت محمد رسولی (شاهنامه شناس) کتاب داوری در علم و عمل را با استفاده از دانش حقوقی، دانسته‌های شاهنامه‌شناسی و فرهنگ ایرانی به رشته‌ی تحریر درآورده است.
امروزه یکی از چیزهایی که در جامعه‌ی ما کم شده است، وجود «مصلح» و افراد ریش سفید یا معتمد جهت ایجاد صلح و دوستی بین متداعیین است. در گذشته بیشتر اختلافات با دخالت افراد مورد قبول دو طرف یا دوستی و صلح حل می‌شد. امروزه متأسفانه این نهاد عمومی بین مردم کمرنگ شده است. باید بکوشیم از افراد مصلح و آشتی دهنده در جامعه بیشتر داشته و از آن‌ها زیاد بهره‌مند شویم. کتاب «داوری در علم و عمل» کمک رسان به این هدف است.
کتاب «داوری» در سال ۱۴۰۱ در ۱۳۷ رویه از انتشارات آلا قلم به چاپ رسیده است.
این کتاب در هفت فصل تألیف شده که موضوعات آن عبارتند از: فصل اول: دواری چیست، فصل دوم: انواع داوری، فصل سوم: داوری در قانون ما، فصل چهارم: رویه عملی داوری، فصل پنجم: اصول حاکم بر داوری، فصل ششم: شرایط و اجرای رأی داوری، فصل هفتم: موانع داوری.
منبع: ایلنا
