به گزارش سایت خبری پرسون، مهسا مغنی یزدی کارشناس روان مرکز بهداشت شهر قزوین و عضو سازمان نظام روان شناسی نوشت: «بی تردید خانواده، اساسی‌ترین نقش را در شکل‌گیری عقاید، رفتار و شخصیت هر فرد دارد. اولین آموزش‌ها در درون خانواده شکل می‌گیرد و پدر و مادر به عنوان اولین معلمان با آموختن اخلاق و رفتار، شخصیت فرزندان را تا حد زیادی شکل می‌دهند.
از آنجا که خانواده در حمایت عاطفی، اقتصادی و فیزیکی به یکدیگر وابسته هستند، منبع اولیه احساس امنیت یا استرس هستند. روابط خانوادگی امن و حمایتی، محبت، مشاوره و مراقبت را فراهم می‌کند، در حالیکه روابط خانوادگی استرس زا با بحث و مجادله، بازخوردهای انتقادی شدید و مطالبات دشوار همراه است. تعاملات روانی، رفتاری و فیزیولوژیک اعضای خانواده تاثیر ماندگاری در رشد و رفاه فردی می گذارد، بنابراین پویایی خانواده و کیفیت روابط خانوادگی می‌تواند بر سلامت افراد تاثیر گذار باشد.
از سویی خشونت خانگی واقعیتی آزارنده و غیرقابل انکار در دنیای امروز است که موجب اضطراب و ناامنی در خانواده می‌شود. خشونت‌های خانگی مخصوص جامعه یا طبقه‌ای خاص نیست، بلکه اکنون همه کشورهای دنیا و طبقات اجتماعی مختلف با آن دست به گریبان اند و تغییر و تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هر روزه به میزان آن افزوده است.
طبیعت انسانها با خشونت و اجبار سازگاری ندارد. مراقبت مداوم، تسلط بیش از حد، محافظت بیش از اندازه و دلسوزی افراطی والدین به شخصیت کودکان آسیب می رساند. برای ایجاد و حفظ سلامت روان در خانواده لازم است تک تک اعضای آن با مهارت های لازم برای زندگی آشنا شوند. تلاش برای ارتقای بهداشت روان خانواده، کمک به ارتقای بهداشت روان جامعه است، پس برای رسیدن به یک جامعه سالم باید ابتدا خانواده سالمی داشته باشیم.
خانواده های مستحکم مناسبات ارتباطی گسترده‌ای با یکدیگر دارند، به طوری که تمام اعضای خانواده می توانند در خلال آن احساس احترام متقابل و شنیده شدن را تجربه کنند. یکی از بهترین راهکارهای استحکام بخشیدن به کانون خانواده افزایش مهارت شنیدن و گفت و گوست. ارتباط مبتنی بر گفت و گو در پرورش اندیشه و شخصیت افراد خانواده، به خصوص جوانان، تاثیر بسزایی دارد و آن ها را برای حل مشکلات خود و جهان پیرامون آماده می کند. بهداشت روان خانواده به همه افراد کمک می کند تا در مسیر رشد و تکامل و بهره گیری از استعدادهای خود گام بردارند.
پویش (حرف و گفت) به منظور رسیدن خانواده سالم در قالب هفت محور معین، از اول تا هفتم آذر با مشارکت صندوق جمعیت سازمان ملل متحد و وزارت بهداشت شکل گرفت و در هفت محور تعیین شده شامل خانواده گفت و گو محور: هم بگوییم، هم بشنویم، خانواده خشونت پرهیز: اختلافات را حل کنیم، خانواده ساختارمند: جایگاه خود را در خانواده بیابیم، خانواده حمایتگر: نردبان رشد یکدیگر شویم، خانواده همدل: همدیگر را درک کنیم، اوقاتی برای خانواده: با یکدیگر وقت بگذرانیم اجرا شد.
امید است که این گام آغازین، تداوم یابد و به فرهنگ و ارزشی محوری در مناسبات درون خانواده و البته اجتماعی تبدیل شود.»
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: مهر
