به گزارش سایت خبری پرسون، روایت این عکس نیز هر چند متناقض و عجیب است و چهره حسرت بار یک کودک بهعنوان محکوم مادام العمر فقر از یکسو و شادی کودکان در جشنوارهای که برای آن میلیاردها تومان هزینه شده است، متناقضترین تصویر خیابانهای کشور را بهتصویر میکشد، تصویری که هر روز از کنار آن عبور میکنیم و توجهی به کودکان تا کمر خم شده در سطلهای زباله نداریم! با این حال کارناوال شادی و عکس خیره دو کودک کار به آن، فقط یک جمله بهعنوان توصیف دارد: «بعد از دیدن این عکس بمیریم رواست»
بسیاری نیز که این عکس را دیدند، نظر محسن اسماعیلی، عضو خبرگان رهبری و هیات علمی دانشگاه تهران را داشتند که به طعنه در اینستاگرامش نوشت: « یاد این جمله امیر مومنان (ع) افتادم که فرمود: «فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ کَانَ بِهِ عِنْدِی جَدِیراً»؛ اگر بعد از این حادثه مسلمانی از غصه بمیرد جای ملامت نیست، بلکه مرگ او در نظر من شایسته است.» اما مردم در پاسخ به او و هزاران مسئول دیگر در کشور که فقط وعده بهبودی شرایط را میدهند یا میگویند که این کودکان بیگانه و از اتباع هستند، «بهجای مردن نمیتوان کاری برای آنها انجام داد؟»
دیگـر درباره نظر اسماعیلی مینویسد: «هر از چندی یکی از صاحــب منصبان و یا نزدیکانِ آنها، عکسی از افــراد محــروم جامعه منتشــر میکند و زیر آن مینویسنــد؛ بعد از دیدن ایــن عکس، بمیریم رواست! سپس به یکی از خطبههای امام علی (ع) اشاره میکنند. این در حالی است که امام علی آن سخن را با هدفِ مسئولیتپذیری گفته بود، اما اینان به قصد مسئولیتگریزی میزنند.
از این دسته افرا باید پرسید؛ مگر بیش از چهل سال تمام منابع این کشور در اختیار خودتان نیست؟ خب اگر واقعا در مورد محرومیت مردم این همه رقت قلب دارید، چرا الگوهای شناخته شده توسعه پایدار و متوازن را برای افزایش رفاه اجتماعی و ریشه کن کردن فقر به کار نمیگیرید و منابع و سرمایههای کشور را به بهانههای مختلف هدر میدهید؟ طبعاً کسی که دستش از تصمیمگیری برای توسعه کشور کوتاه است، اگر با دیدن صحنههای فقر و فلاکتِ مردم، آرزوی مرگ کند، برای او مجاز است، اما آنان که در نهادهای تصمیمگیر حضور دارند، آه و نالههای جانسوزشان برای محرومان اگر همراه با مسئولیتپذیری در این باره نباشد، تعبیری جز مردمفریبی ندارد.» باید در ادامه این گفتهها نیز به همه آن کسانی که شیوه زندگی امام اول شیعیان را سرلوحه صحبتهای خود قرار میدهند یادآور شد که زمانی کودکان کوفه شب گرسنه بر بالین گذاشتند که امام علی (ع) در این دنیا نبود!.
تصویر فقر کودکان از ایران تا آفریقا
با این حال باید گفت که در کشـوری که رتبه فساد اقتصادی آن در جهــان، هــمرده کشور موزامبیک است، شباهت چهره گرسنه کودکی سیاه با چشمان خیره کودکی دیگر در هزاران کیلومتر آنطرفتر به کارناوال شادی، بیمعنا نیست. بدون شک آن کودک یا بهدنبال شادی خود میگشت یا از خنده آن کودکی که در کارناوال شادی میکرده است. کودکانی که به باور جامعه شناسان، «آنها چون در دوران کودکی، کودکی نمیکنند و زندگی سراسر خشن کار آنها از دوران کودکی، آنها را در مقابل بسیاری از آسیبها بیدفاع میکند.»
اما در کشوری که بنا به گزارش مرکز آمار، شاخص فلاکت ایرانیان به مرز 50 رسیده است، فقر میلیونها کودک و نشنیدن صدای خنده آنها در پارکها و کوچهها امری قابل پیش بینی است. در این شرایط وجود ۳ تا ۷ میلیون کار و زبالهگرد در ایران، نمیتواند تعجب برانگیز باشد، البته بهدلیل اینکه اغلب کودکان کار هیچ گونه ثبت هویتی ندارند؛ آمار دقیقی در این زمینه نمیتوان ارائه کرد.
در این رابطه 15 دستگاه، در کشــور مسئولیت دارند، اما بهغیر از موازی کاری هیچ دستاورد دیگری برای آنها نداشته است. از وزارت ورزش گرفته تا شهرداریها همه در قبال آنها مسئولند، اما اقدامی در این رابطه صورت گرفته است؟ قطعا پاسخ «خیر» یا ملموس نیست. آنطور که مدیرکل بهزیستی استان البرز گفته است: «۵۰ درصد کودکــان در گروه سنی ۶ تا ۱۱ سال ،۳۶.۱۴ درصــد از آنها در رده سنی ۱۲ تا ۱۴ سال ،۱۲.۸۷ درصد از این افراد بین ۱۵ تا ۱۸ سال و ۱.۹۸ درصد در گروه سنی زیر ۶ سال قرار دارند.» اسدا... حیدری همچنین میافزاید: «۲۳.۷۶ درصد از آنها ترک تحصیل کردهاند.» اما این تنها نوک کوه یخ در ایران و آمار متعلق به سال گذشته است و قطعا با گسترش فقر و فساد اقتصادی، روانه چند صد کودک کار به جمعیت افزوده میشود که آیندهای برای آنها بهدور از تحصیل و شادیهای کودکانه نمیتوان متصور بود.
مشکل فقط کار کودک نیست
امــا این همــه ماجـرا نیست و با گرانی افسار گسیخته و ناتوانــی خانوادهها در تامین مــواد پــروتئینی، چنــدی پــیش زهــرا عبداللهی، مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت با تاکید بر افزایش محسوس آمار سوء تغذیه کودکان در هشت استان کشور گفت: «آخرین مطالعات وزارت بهداشت نشان میدهد که وضعیت امنیت غذایی در هشت استان محروم کشور از جمله سیستان و بلوچستان، هرمــزگان، خــراسان جنوبی، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان و کرمان مطلوب نیست. افزایش میزان ناامنــی غذایی در سطح کشور حاصلی جز شیوع بیشتر سوء تغذیه کودکان ندارد و در صورت تداوم این روند، باید منتظر رشد آمارهای مربوط به کوتاه قدی و کم وزنی کودکان در سالهای آتی باشیم.»
منبع: آرمان ملی