یک کارشناس مسائل بینالملل بیان کرد: ایران نباید روی چین و یا روسیه حساب ویژه‌ای کند، صرفا باید از آنها بهره‌برداری کرد و به این کشورها فایده رساند. اصل ایجاد تعادل در سیاست خارجی برای تحقق منافع ملی و ایران قوی است.
علی اصغر زرگر، کارشناس مسائل بینالملل و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار سایت خبری پرسون، بیان کرد: ایران در عین حال که با چینی‌ها قرارداد 25 ساله امضاء می‌کند و یا با روسیه قرارداد استراتژیک منعقد می‌کند و یا به طور کلی به کشورهای شرقی در سازمان همکاری‌های شانگهای می‌پیوندد و سیاست خارجی خود را تقویت می‌کند؛ باید با غرب نیز روابط حسنه داشته باشد؛ سیاست خارجی خوب برای ایران تعادل میان شرق و غرب است. تحقق این موضوع سبب آرامش منطقه‌ای و بین‌المللی برای ایران می‌شود و کشور ما در درون این آرامش می‌تواند به توسعه دست یابد؛ در جهت رفاه مردم حرکت کند و دغدغه‌های بین‌المللی خود را کاهش دهد. ضمن این که صرف حرکت به یک سمت مانند شرق همواره باعث ایجاد مشکلاتی برای کشور از سمت غربی‌ها می‌شود.
زرگر در خصوص تمایل ایران به شرق، تصریح کرد: این موضوع رویکرد سیاستمداران و رجال سیاسی است. با توجه به پیشینه تاریخی، همواره ایران از غرب یک نوع ترس دارد و موضوعاتی همچون تهاجم فرهنگی غرب مطرح می‌شود. اما واقعیت این است که تکنوکرات‌ها و بخشی از جمعیت ایران معمولا به غرب تمایل دارند. دانشجوهای ایرانی کشورهای غربی مانند آمریکا، انگلیس، کانادا و ایتالیا را برای تحصیل انتخاب می‌کنند و کمتر به کشورهای شرقی نظیر چین، هند و روسیه می‌روند.
وی افزود: رجال سیاسی ایران حتی آنهایی که دارای تفکرات ایدئولوژیک هستند باید ایده‌آل در سیاست خارجی را که همان تعادل میان روابط شرق و غرب است را در نظرگیرند و به دنبال کاهش تنش‌ها و آرامش برای کشور باشند.
این کارشناس مسائل بینالملل ادامه داد: بخشی از صنایع ایران مانند خودروسازی‌ها، ذوب آهن و فلزات غربی است و تعامل با غرب سبب بهره‌گیری بیشتر از تکنولوژی غرب می‌شود و از طرف دیگر می‌توان از تکنولوژی و یا سرمایه شرق نیز استفاده و تعادل ایجاد کرد. در چنین شرایطی دیگر ایران یک کشور قابل معامله در دست چین و روسیه در جهت منافع ملی آنها نیست. باید این موضوع را در نظر داشت که قدرت‌های بزرگ حتی با وجود دشمنی با یکدیگر، زمانی که منافع آنها ایجاب کند در موضوعات سطح بالای امنیتی به توافق می‌رسند.
زرگر تصریح کرد: ایران باید یک بازیگر مستقل در صحنه بینالملل باشد تا وجه المصالحه قرار نگیرد. تعادل در روابط ایران با شرق و غرب باعث دستیابی ایران به توافقات برد برد در مذاکره می‌شود؛ بنابراین ایران نباید تمام تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد بگذارد. مثال بارز وجه المصالحه قرار دادن ایران را در جریان جنگ جهانی دوم می‌توان مشاهده کرد که دو دشمن سابق یعنی شوروی و انگلستان با یکدیگر توافق و ایران را اشغال کردند.
این استاد دانشگاه در پایان گفت: ایران نباید روی چین و یا روسیه حساب ویژه‌ای کند، صرفا باید از آنها بهره‌برداری کرد و به این کشورها فایده رساند. در نتیجه اصل ایجاد تعادل در سیاست خارجی برای تحقق منافع ملی و ایران قوی است.
