علی اصغر زرگر، استاد رشته روابط بینالملل در گفت وگو با خبرنگار سایت خبری پرسون، بیان کرد: ایالات متحده با حدود 130 کشور دنیا معاهدات، قرارداد و تعاملات تجاری و نظامی و حتی در خاک آنها پادگان دارد. بنابراین سیاست خارجی و مسائل اقتصادی کشورهای مختلف همسو با آمریکا است. تمام مبادلات بانکی از سوی خزانه داری ایالات متحده کنترل میشود و حکومتها برای برای این که مشمول تحریم نشوند از این کشور تبعیت میکنند.
زرگر بیان کرد: بنابراین باید به دنبال سرچشمه تحریمها که آمریکا است، باشیم و با سایر کشورها که ارادهای از خود ندارند، درگیر نشویم. راه حل در این رابطه صرفا به سرانجام رساندن برجام است. حتی اگر احیای برجام مرحلهای صورت گیرد، باید این کار را به طور موقت در کوتاه مدت انجام داد. برای مثال ایران به تعهدات هستهای قبل خود بازگردد و طرف مقابل نیز تحریمهای مربوط به مبادلات بانکی و فروش نفت را لغو کند و در مراحل بعد راجع به تحریمهایی که ترامپ اعمال کرد، مذاکره انجام شود. اما اصل تحریمها مربوط به مسائل هستهای ایران است.
وی گفت: در دیپلماسی نباید 100 درصد یک موضوع را طلب کرد؛ بلکه باید میان 0 تا 100 انتخاب کرد تا به منافع ملی ضربه نخورد و در عین حال بتوانیم بخشی از مبادلات بانکی و بینالمللی خود را آزادانه انجام دهیم. اگر این مرحله اجرا شود و پولهای بلوکه شده ایران در کشورهایی مختلف مانند عراق و کره جنوبی آزاد و استفاده شود، مسئله تورم و قیمت ارز را میتوان مدیریت کرد، سرمایهگذاریهایی در بخش نفت و گاز انجام داد و در نتیجه اقتصاد داخلی سامان مییابد؛ در چنین شرایطی میتوان قویتر در دور بعدی مذاکرات شرکت کرد. بنابراین در بحث تحریمها باید سرچشمه و اصل قضیه را که آمریکاییها هستند را در نظر گرفت. گلوگاه تحریم ایران در مبادلات ارزی و بانکی این کشور است و نباید به دنبال حاشیههای دیگر بود.
این استاد دانشگاه افزود: فایده دیگر احیای برجام توافق و تفاهم ایران با کشورهای عربی در خصوص مسائل منطقهای و امنیتی است که این حکومتها منتظر چراغ سبز آمریکا برای آغاز رابطه با ایران هستند. روابط حسنه ایران با کشورهای عربی به ضرر اسرائیل است که در حال مانعتراشی برای کشورمان در مرزهای شمالی و جنوبی است و باعث عقب نشینی رژیم صهیونیستی میشود.
زرگر در پایان گفت: مذاکرات عامل رفع نگرانی کشورهای مختلف در خصوص مسائل امنیتی در منطقه است.