به گزارش سایت خبری پرسون، طبق اطلاعات اعلام شده مخازن نفتی ایران تا سال ۱۴۵۳ میتوانند قابل بهرهبرداری باشند، اما متاسفانه کشورمان آن طور که باید از منابع نفتی خود به نفع مطلوبی بهره مند نشده است و در آمدهای حاصل از نفت را در بودجه جاری هزینه می کند و به عبارتی سرمایه گذاری برای آیندگان ندارد؛ تحریم ها و به دنبال آن کاهش فروش نفت نیز تاثیر قابل توجهی به درآمدهای کشور به وجود آورده است.
برای بررسی این موضوع خبرنگار اقتصادی پرسون گفتگویی با علی شمس اردکانی کارشناس انرژی و عضو اتاق بازرگانی ایران انجام داده است.
نفت را فرآورده کنیم
وی در این باره گفت:درآمد نفتی به عنوان یک سرمایه به حساب می آید و از روزهای نخست که درآمد نفتی به وجود آمد و این در آمد وارد بودجه کشور شد اشتباه بود، اینکه درآمد نفتی را وارد بودجه می کنند و این درآمد را از بین می برند با اصل تولید و اشتغالزایی در تضاد است و آن عده ای که پول نفت را خرج می کنند و می گویند که ما باید تولید و اشتغالزایی را بالا ببریم در واقع سرمایه را از بین می برند، شما نگاه کنید در زمان احمدی نژاد 800 میلیارد دلار درآمد نفتی کشور معلوم نشد چه شد.
این کارشناس انرژی افزود: برای یک کار ساده مانند خشت مالی هم نیاز به سرمایه انسانی، تجهیزات مانند بیل و فرغون داریم، حالا ما بخواهیم نیروگاه برق و پالایشگاه درست کنیم و محصولش را صادر کنیم نیاز به سرمایه گذاری عظیم است، که متاسفانه سرمایه گذاری اندک برای جلوگیری از خام فروشی صورت گرفته است وبنابراین سرمایه گذاری اولویت جلوگیری از خام فروشی است .
شمس اردکانی ادامه داد: ما اگر بخواهیم جلو خام فروشی رابگیریم نیازمند سرمایه هستیم تا بتوانیم با راه اندازی کارخانه مواد اولیه موجود را تبدیل سازی کنیم و به عبارتی 80 درصد سود حاصل از فرآورده شدن مواد خام به واسطه سرمایه گذاری به وجود می آید و تنها 20 درصد آن سود مربوط به مواد اولیه است.
وی خاطرنشان کرد: به طور مثال اگر نخواهیم نفت خام را صادر کنیم باید نفت را در یک پالایشگاه که ده میلیارد دلار سرمایه لازم دارد تبدیل سازی کنیم یا برای جلوگیری از خام فروشی گاز باید کارخانه های پتروشیمی راه اندازی کنیم که نیازمند 4 میلیارد دلار سرمایه گذاری است و اگر بخواهیم نیروگاه درست کنیم هر هزار مگاوات یک میلیارد دلار هزینه دارد، بنابراین برای جلو گیری از خام فروشی باید سرمایه گذاری کرد.
این کارشناس انرژی تصریح کرد: در صد سال گذشته در آمد نفتی برای کشور ضرر بوده است و اینکه بگوییم درآمد نفتی را سر سفره مردم بیاوریم کار درستی نیست، بنابراین من می توانم بگویم تمام دولت هایی که از زمان ملی شدن صنعت نفت کشور را اداره کرده اند خیانت کرده اند و در اموال و سرمایه نسل آینده دخالت کرده اند.
اخراج مانع تراشان تولید
سفیر سابق کشورمان در کویت اظهارداشت: برخی به جای خادم شدن خائن هستند و بنده معتقد هستم که مسئولان عالی رتبه کشور باید این قانون را بگذارند که هر کس مانع تراشی برای توسعه تولید می کند اخراج کنند، به اعتقاد بنده 50 درصد کارمندان دولت زیادی هستند و این افراد نه تنها کمکی به تولید کشور نمی کنند بلکه مانع تولید هستند.
شمس اردکانی به موضوع میادین مشترک نفتی بین ایران و قطر پرداخت و گفت: در دهه 60 قطر هنوز برداشتی را از این میدان مشترک آغاز نکرده بود، هر چه بحث کردیم که سرمایه گذاری در میدان پارس جنوبی اولویت ملی است کسی توجه نکرد؛ وقتی متوجه شدند که قطری ها 10 سال جلوتر از ما برداشت را شروع کرده بود، این در حالی است که این کشور به اندازه محله نارمک تهران نیست و اصلا مهندس و تحصیل کرده نفتی ندارد و این خیانت برمی گردد به مدیرانی که در دهه 60 مشغول به کار بودند.
این عضو اتاق بازرگانی ایران عنوان کرد: مشکل ما بی توجهی در سرمایه و میزان مصرف انرژی است، یک میلیارد متر مکعب گاز در زمستان و 80 میلیون متر مکعب در تابستان مصرف داخلی کشور است، عنوان می کنند که برق ارزان عرضه شود علت را که می پرسیم که چرا باید ارزان عرضه شود می گویند گاز برای خودمان است، هر کیلو وات ساعت برق 350 تومان هزینه تولید آن است اما 60 تومان به فروش می رسانیم و این ضرر است.
گفتگو از: محمد خادمی