در ادامه سلسله یادداشت‌های پیشنهاد به دولت آینده از توسعه اقتصادی و چگونگی رسیدن به آن از راه کنترل شاخصها گفته‌ایم همچنین گریزی زده‌ایم به بیان تفاوت رشد و توسعه
به گزارش سایت خبری پرسون، دکتر علی رضا خزایی نوشت؛ رشد اقتصادی یک مفهوم کمی است و شاخص اندازه گیری مشخصی دارد. به عنوان مثال مبنای محاسبه رشد اقتصادی تولید ناخالص داخلی است. بنابراین قابل اندازهگیری است. به همین خاطر است که می توان کشورها را از لحاظ رشد اقتصادی در یک دوره زمانی مشخص اندازه گیری و طبقه بندی کرد.
توسعه اقتصادی یک مفهوم کیفی است و شاخص اندازه گیری معینی ندارد، هدف توسعه اقتصادی در مناطق و کشورها متفاوت است به عنوان مثال ممکن است در یک جامعه هدف از توسعه، رفع بیکاری و یا بهسازی راه‌ها باشد اما در یک جامعه که زیرساخت‌ها کامل است و از نظر اشتغال مشکل ندارند هدف توسعه می تواند رفاه بیشتر و توسعه تکنولوژی های برتر باشد.
کنترل و ارزیابی شاخصها، میزان موفقیت دولت ها در دست یابی به برنامه های توسعه‌ای را مشخص می‌کند. تجربه نشان می دهد با شروع کار دولت ها به دلیل عدم وجود ساختار حزبی و فقدان فرآیند کادرسازی، اولین دغدغه آنها کادریابی برای پست های مختلف دولتی از سطح پایه تا ارشد است. برای غافل نشدن از مسئله مهم اقتصاد، توجه به برنامه کنترل وارزیابی فرایندمحور و مستمر در کنار کادریابی بسیار ضروری است.
پیشنهاد مشخص نگارنده به رئیس دولت آینده این است:
تعیین هدف های توسعه اقتصادی با توجه به وضعیت کشور از نظر شرایط داخلی و محیط بیرونی؛
تعیین دقیق شاخص های اقتصادی در شروع کار مانند نرخ تورم، نرخ بیکاری، رشد نقدینگی، نرخ سود بانکی و تراز تجاری، ضریب جینی و شاخص محیط کسب و کنترل و ارزیابی فرآیند محور آنها در طول چهار سال فعالیت.
