به گزارش سایت خبری پرسون، روزهای زیادی به برگزاری انتخاب رییس جمهور کشورمان نمانده است. چه بخواهیم و چه نخواهیم، این روزهای باقی مانده، از آن ماست و هیچ فردی نمی تواند آن را از ما بگیرد. باید بررسی کنیم و زمان کافی برای انتخابمان صرف نماییم.
سالهای سختی را پشت سر گذاشته ایم. مسلما سالهای پیش رو را با امید موفقیت و استقلال همه جانبه کشورمان در ذهن می آوریم یا حداقل، امیدواریم از سالهای قبل مان بهتر باشد.
غلامرضا محمدی پژوهشگر و فرهنگ شناس در گفتگو با «پرسون»، می گوید: «رسانه های بیگانه، مرتبا از ناامیدی می گویند. می گویند مردم ایران باید رای ندهند تا مسئولان خود را وادار به تمکین از خودشان کنند. امری که حتی در کشورهای به اصطلاح آزاد و لیبرال هم پسندیده نیست را برای ملت ایران، نسخه پیچ می کنند.»
«رای دادن یک حق است. حقی که با سختی های زیادی به دست آمد.»، محمدی در ادامه می افزاید: «بعد از به دست آوردن حق رای در یک کشور، بعد از مردان، زنان تلاش کردند این حق را همپای مردان به دست آورند. حالا در ایران این حق برای همه وجود دارد. در تمام نقاط کشور؛ حتی در برخی از کشورهای دیگر، هموطنانمان به مراکز تعیین شده، برای رای دادن می روند.»
این فرهنگ شناس توضیح می دهد که، «هیچ کس از رای ندادن به حقش نرسیده است. اگر می خواهیم حق دیگری را به دست آوریم، مسلما راهش رای ندادن نیست. چرا نیست؟ ایران یکی از قدیمی ترین کشورهای جهان است. بیگانگان زیادی چشم طمع به جزایر ما، به آبها، نقاط مرزی و به اقوام ما دوخته اند. طمعی که اگر امروز هوشیارانه تصمیم نگیریم رسم ناخوشایندی را برای خود به جا خواهیم گذاشت.»
«فردای رای گیری همه آنهایی که این حق را از خود سلب نکرده اند، یعنی توانستند حق رای خود را برای کشور و ملتشان حفظ کنند. ممکن است فردی با معیارهای مورد نظرمان در بین نامزدهای این دوره نیابیم. اما این باعث نمی شود که انتخاب درستی نکنیم یا رای ندهیم.»
این فرهنگ شناس کشورمان با اشاره به واقعه ای در یک قرن اخیر کشورمان یادآور می شود: «به تاریخ رجوع می کنیم که بیگانگان هر زمان توانستند ملتی را از حق رای دادن، حقی که به زحمت به دست آمده، جدا کنند، پیروز شده اند.»
«هیچ ملتی با رای ندادن و گرفتن حق رای از خود، نتوانسته به خواسته و تکامل خود دست یابد. کسانی که خاموشند یعنی خواسته هایشان هم خاموش است. با رای ندادن، فقط بهانه ای به دست بیگانگانی می دهیم که پشت مرزهای ایران بزرگ، به طمع این آب و خاک نشسته اند.»
محمدی می افزاید: «چند روز پیش، تیم ملی فوتبال کشورمان با تیم ملی فوتبال بحرین به مصاف هم رفتند. همه ما به یاد می آوردیم که چنین مصافی در سالهای نه چندان دور هم داشتیم. مسابقه ای که بحرین آن را برد. اما شویی را اجرا کرد که در ذهن همه ایرانیان مانده است.»
«پس از برد، به جای بالا بردن پرچم کشور بحرین، پرچم کشور عربستان را دور زمین چرخاندند. به همه ما برخورد. کشوری که روزگاری جزوی از خاک ایران عزیزمان بود و به خاطر خوش رقصی شاه کشور، به راحتی یک امضا از دست رفت، حالا برایمان بازی های سیاسی در می آورد.»
این پژوهشگر و فرهنگ شناس با ذکر اینکه، تاریخ درس بزرگی می دهد، بیان کرد: «همان زمان که محمدرضا شاه، بحرین را برای خوش خدمتی به بریتانیا، تقدیم کرد و استقلالش را به رسمیت شناخت، وزیر امور خارجه اش (اردشیر زاهدی)، در خاطراتش می نویسد: « ما خیانت کردیم. ما به آیندگان و به فرزندانمان خیانت کردیم.» که این بدان معناست که آنها به روشنی می دانستند چه می کنند.»
«با رای دادن شاید هیچ چیزی درست نشود. اما با رای ندادن مسلما هیچ چیزی درست نمی شود. مشکل کشور ما از رای دادن یا ندادن نیست. ما باید یاد بگیریم چگونه با مسئولانمان صحبت کنیم. ما باید به آنها یاد دهیم به خواسته های مشروع ما توجه کنند. اما راهش رای ندادن نیست.»
محمدی با اشاره به جدایی بحرین از ایران، دوباره یادآور می شود که «این واقعه را باید همیشه نقل کنیم وبه خاطر بسپاریم. محمدرضا شاه برای از دست ندادن جزایر سه گانه ایران، در حمله ای توانست پرچم ایران را آنجا قرار دهد واین سه جزیره را از دست ندهد. پس چرا بحرین، که سبب سلطه گسترده ما بر آب های جنوب ایران می شد و از اهمیت بیشتری برخوردار بود را از دست داد. پس اگر می خواست می توانست حفظش کند.»
این استاد دانشگاه و فرهنگ شناس در ادامه اینطور می گوید: «مطمئن باشیم که همین نگاه ها در انتظار آذربایجان ها، کردستان، سیستان و منطقه جنوب ما قرار دارد. دست خودمان است. باید درست بررسی کنیم تا انتخاب درست تری داشته باشیم.»
محمدی در اهمیت انتخاب و رای دادن به نقل قولی از حضرت علی اشاره و تعریف می کند: «یکی از افراد، به نزد حضرت علی آمده ومی گوید:« ای علی، از انتخاب عثمان پشیمانم»حضرت علی خطاب به او می گوید:« فردی را که انتخاب می کنید، هر عمل خوب یا خلافی را انجام دهد، به پای شما هم که یکی از انتخاب کننده هایش بودید نوشته می شود» این جمله امام اول، آن قدر تکان دهنده است که اهمیت انتخاب کردن را تاکید می کند. اگر با این نگاه به انتخابتان نگاه کنید، نه فرصت انتخاب کردن را از دست می دهید و نه بدون بررسی، انتخاب خواهید کرد.»
304993
