به گزارش سایت خبری پرسون، به روز سرنوشت ساز کشور نزدیک شده ایم. ساعات پایانی رقابت ها با بررسی سوابق و عملکرد کاندیداهای ریاست جمهوری 1400، به اوج خود می رسد. همه گوش به زنگ هستند تا هر خبر کوچکی را نشنیده از دست ندهند.
با این حال، فرقی که این دوره از انتخابات نسبت به انتخاب های دوره قبل دارد، میزان رضایت یا نارضایتی مردم از عملکرد رییس قوه مجریه و مسئولان تحت فرمان و مدیریت وی است.
مسلما با رشد سرعت فناوری اطلاعات و ارزیابی صحت و سقم عملکرد مدیران و البته سنجش آن با عملکرد دیگر مسئولان ممالک دیگر، به صورت کلی، بسته ای حاوی رضایت یا نارضایتی را به وجود می آورد که در این دوره به دلیل سالهای مشقت اقتصادی و تحریم های ظالمانه ابرقدرت های جهان بر ایران، سبب شده است تاب و تحمل مردم در آزمایش سختی سنجیده شود. اما آنچه که مردم را ناراضی ساخته است نه کلیت نظام بلکه عملکرد تک به تک مسئولین است. که البته باید هوشیار بود با فرافکنی های دشمنانه کشورهای غرب و خودفروختگان وطنی، این نارضایتی گسترش نیابد و هرچه زود با عملکرد به موقع مدیران و مسئولین کشورمان، هم مردم از کیفیت بالای زندگی برخوردار شوند و هم رضایت مردم از مسئولینشان افزایش یاید.
در این دوره از انتخابات که سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران است، کل واجدین شرایط رای دادن ۵۹ میلیون و ۳۱۰ هزار و ۳۰۷ نفر اعلام شده است. مطابق قوانین کشورمان، هر شهروند بالای ۱۸ سال می تواند در رای‌گیری انتخابات شرکت کند.
گفتنی است که انتخابات نمایندگان مجلس خبرگان رهبری و انتخابات نمایندگان مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست جمهوری، به صورت همزمان هر سه با هم در حال برگزار است.
ناگفته نماند که فرق عمده ای دیگری که این دوره از انتخابات در ایران برای هموطنانمان دارد، وجود همه گیری کرونا و اضطراب ونگرانی ناشی از این بیماری در بین مردم است.
اما از آنجایی که چند ماه قبل انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده امریکا، با وجود اوج همه گیری کرونا، با حضور حداکثری مردم وحتی رکوردشکنی هایی از بعد حضور مردم آمریکا در انتخابات، اتفاق افتاده است، از این رو نمی توان کرونا را بهانه ای برای رای ندادن و حضور در پای صندوق های رای به حساب آورد.
*مروری بر نظرات پیرامون رییس دولت های یازده و دوازده!
آیا رییس جمهور آینده کشورمان، می تواند به وعده های داده شده اش عمل کند؟ آیا سختی ها و مشکلاتی که حسن روحانی در دوران تصدی اش بر کرسی قوه مجریه، با آن روبرو بوده است از شانه های جانشین آینده او در این منصب، برگرفته خواهد شد و یا اینکه برعکس، این سختی ها در سالهای بعد هم، سبب دلخوری مردم از مسئولینشان می شود؟
مسلما حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی، در هشت ساله دوران مسئولیتش، با مشکلات و تحریم های جدیدی روبرو بوده است. مشکلاتی که هم او و هم مسئولین دولتش با گوشت و پوست آن را درک کردند. تا آنجا که خود شخص رییس جمهور روحانی، بارها در سخنرانی هایش، مشکلات دوران تصدی گریش بر قوه مجریه کشور را در سالهای بعد انقلاب، بی سابقه و استثنایی دانسته است.
حسن روحانی را بسیاری از وزرا و دوستان سیاسی اش، فردی باهوش و به قولی با سیاست می دانند. مردی که مشکلات را پشت لبخندهای خود قایم کرده و با همین طرز خاص برخورد در مواجه با موانع، هشت ساله دوران رییس جمهوری اش گذرانده است!
عده ای از کارشناسان معتقد هستند، که هشت ساله دوران روحانی، اگر شخص دیگری بر مسند قدرت قوه مجریه کشور می نشست، به آسانی نمی توانست تاب بیاورد بدون آنکه مشکلاتش را بر دوش این و آن انداخته و همه را با هم در موقعیت مقابله قرار دهد. این صحبت بدین معناست که، روحانی لطف بزرگی به بسیاری از مسئولین کرده است زیرا که با به دوش کشیدن مشکلات و ضربه خور شدنش در مقابل مردم، مسئولین دیگر قوای کشور و مسئولین رده بالای ایران را از قرار گرفتن در برابر خشم مردم، رهانیده است. این دسته می گویند که روحانی می دانست که مردم از او خشمگین خواهند شد. ولی بنا به اقتضاعات جامعه، مجبور بود روش هایی را در پیش گیرد تا هر طور شده با کمترین تلفات کمی و کیفی از بعد رضایت عمومی، دوران مسئولیتش را به پایان برساند.
اتفاقا این دسته می گویند این کار فقط از فردی مانند روحانی بر می آمد. زیرا فردی با سیاست بوده و مصالح کشور را بر همه چیز ارجحیت می دهد. او نمی خواهد مانند روسای جمهور قبلی کشور، فرم اپوزیسیون بگیرد. او فردی به تمام معنا سیاسی است. فردی که کلام، نگاه وکلیه اعمالش از روی حساب وکتاب بوده و این نوع رفتارش در کلیه سالهای بعد انقلاب در او به روشنی نمایان است.
جالب است بدانید که با بررسی بیشتر تحلیل هایی که بر اساس شخصیت و عملکرد حسن روحانی داشته ایم ، دریافتیم که این دسته از کارشناسان، به نوعی می خواهند بگویند که« قدر روحانی در سالهای بعد بیشتر روشن و دانسته می شود.»
اما در طرف مقابل این گروه، دسته دیگری هم هستند که تمام تقصیرها را بر گردن رییس جمهور انداخته و معتقدند که وی می توانست بسیاری از عملکردها و صحبت ها را انجام نمی‌داد. زیرا با این صحبت ها و خنده های بی موقعش، سبب افزایش نارضایتی هموطنان از دولت شده است.
این کارشناسان و مسئولین بر این نظر هستند که هر فردی، به جای روحانی در این مسند قرار داشت، بهتر و مدبرانه تر عمل کرده و این همه استهلاک و نارضایتی هموطنان اعم از کم و زیاد شدن حقوق های مدیران وکارگران، مشکلات بورسی، مشکلات بانک مرکزی و ارز و... را به وجود نمی آورد.
حال روزهای پایانی دولت دوازدهم آمده است. باید دید در دولت جدید، چقدر از بار مشکلات مردم کاسته خواهد شد. اما ذکر این نکته اساسی است و آن این است که دولت بعدی و دولت های دیگر، از فشار بیشتری از جانب مردم روبروخواهند بود. زیرا که هموطنانمان در مسیر مطالبه گری و پرسش از مسئولین قرار گرفته اند. که اگر این مطالبه گری، درست مدیریت شده و بازخورد داده شود، مسلما در راه رسیدن به کمال و توسعه ایران اسلامی راهگشا و سرعت بخش خواهد بود.
