کشاورزان ماسالی از خشکسالی گسترده رنج می‌برند./ مسئولان در پی یافتن مقصرند

به گزارش سایت خبری پرسون از گیلان، بزرگ‌ترین منبع درآمدی مردم شهرستان ماسال کشاورزی است و از دیرباز یکی از مرغوب‌ترین برنج‌های شمال کشور را کشاورزان ماسالی تولید و عرضه می‌کنند.

چند سالی است که با فرارسیدن ایام کشاورزی و کاشت برنج در این منطقه کشاورزان با معضل «بی‌آبی» مواجه شده‌اند هرچند در سال‌های گذشته این امر شاید در قالب کم‌آبی بوده باشد اما امسال به‌صورت گسترده با بی‌آبی و خشک‌سالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

ماسال شهری با بافت سنتی است که قوت قالب سالیانه مردم آن از طریق کشاورزی و فروش برنج تهیه می‌شود که نبود آب در این مناطق شریان اصلی ارتزاق مردم این منطقه را هدف گرفته است.

مزارع ماسال به حدی خشک است که حتی امکان شخم اولیه نیز برای آنان وجود ندارد شاید این خشکسالی و نبود آب کافی برای زراعت دلایل مختلفی داشته باشد اما یکی از مهم‌ترین دلایل بی‌آبی مناطق بالادستی این شهرستان لوله‌گذاری و انحراف چشمه‌هاست با این کار دیگر آبی به بستر رودخانه‌ها نمی‌رسد و موجب کاهش آب رودخانه خالکایی، بزرگ‌ترین منبع آب‌رسانی این شهرستان می‌شود.

معمولاً سدهای لاستیکی از کم‌هزینه‌ترین و زودبازده‌ترین سدهایی است که جهت کمک به تأمین آب کشاورزی روی رودخانه‌ها ایجاد می‌شود اما گویا در این مورد هم شانس با کشاورزان ماسالی یار نبود.

سال ۱۳۹۵ با تصویب شورای اسلامی شهر ماسال قرار شد سدی لاستیکی روی رودخانه خالکایی ایجاد شود تا آب موردنیاز کشاورزان این منطقه را تأمین کند اما پس از گذشت پنج سال هنوز این سد به بهره‌برداری نرسیده است.

"حضور در مزارع ماسال بیشتر شبیه به حضور در زمین فوتبال است زمین به‌شدت خشک، سفت و بدون کوچک‌ترین اثری از رطوبت به حال خود رهاشده است، درحالی‌که بیشتر شهرستان‌های استان گیلان درگیر نشا هستند کشاورزان ماسالی از خشکسالی گسترده رنج می‌برند."

آصف اعلایی، دهیار روستای ظهرابچی بخش شاندرمن شهرستان ماسال می‌گوید: مردم اینجا با کشاورزی روزگار می‌گذرانند و امروز باوجود بی‌آبی مرگ محصولات خود را به چشم می‌بینند صدای مردم را به مسؤولان رساندم اما هرکدام مرا به دیگری حواله می‌دهد بخشداری تقصیر را به گردن آب منطقه‌ای می‌اندازد و آب منطقه‌ای هم که پاسخگو نیست اینجا هرروز با پیدا شدن کوچک‌ترین آبی سر آن دعواست خب طبیعی است هرکس دلش می‌خواهد آن آب را به مزرعه خودش ببرد تا بتواند مایحتاج یک‌ساله زندگی خود را تأمین کند.

او می‌گفت: پس‌ازاین همه پیگیری از اینکه جوابی برای مردم روستای خود ندارم شرمسارم و به علت اینکه از تأمین آب برای مزارع آن‌ها ناتوان بودم از سمت خود استعفا کردم.

دهیار جوان روستای ظهرابچی می‌گفت این اتفاق باعث شده تا پیرمردهای شهرمان شرمنده‌ایم.

"کم‌آبی ماسال موضوعی نیست که بتوان در سطح شهرستان آن را پیگیری کرد و نیاز به همت و تلاش مسؤولان استانی دارد."

باگذشت یک ماه از بهار ۱۴۰۰ مردم ماسال هنوز منتظر چکه‌ای آب هستند که به مزارع خود برسانند و زمین‌هایی که از شدت عطش شکاف خورده و بی‌تاب قطره‌ای آب هستند.

در اوایل دهه ۷۰ تعدادی چاه برای تأمین آب مزارع کشاورزی به بهره‌برداری رسید اما در اواسط دهه ۸۰ با تغییر کاربری به‌عنوان آب شرب مورداستفاده قرار گرفته است، شاید امروز که خشک‌سالی سراسر کشور را فراگرفته است بتوان با تعامل دستگاه‌های اجرای شهرستان و استان با هدایت آب این چاه‌ها که بعضاً ۲۴ اینچ در ثانیه خروجی دارند برای مصارف کشاورزی در ساعات شب مشکل بی‌آبی این منطقه را کاهش داد.

منبع: فارس