در آستانه پیک چهارم کرونا، دل نگرانی های مردم افزایش یافته است و در این اثنا حرفهای عجیب و غریب آقای وزیر، مردم را سردرگم ساخته و نگرانی آینده را به همراه می آورد.
به گزارش سایت خبری پرسون، در طول یک سال اخیر و بر اساس آمار رسمی در کشور ایران سه پیک شیوع ویروس کرونا را تجربه کردیم و در حال حاضر نیز نگرانی ها برای آغاز موج چهارم شیوع این ویروس بالا گرفته است.
رویه ای که هم مردم و هم مسئولان را به شدت نگران کرد و سبب شد تا در ماه های گذشته انواع محدودیت ها، جریمه ها و اقدامات پیشگیرانه را در پیش بگیرند.
مجازات تردد به شهرهای قرمز و نارنجی، ممنوعیت سفر به شهرهای توریستی و مذهبی، تعطیلی دانشگاه ها و مدارس، فعالیت ادارات دولتی با یک سوم ظرفیت، محدودیت تردد شبانه، تعطیلی مراکز ارائه کالا و خدمات با یک مدت کوتاه، تعطیلی مراکز مذهبی و زیارتی، طیف بندی شهرهای کشور به لحاظ رنگ و… همه از جمله اقداماتی بود که برای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا در کشور گرفته شد.
از سویی نیز آغاز پروژه های مطالعاتی برای دست یابی به واکسن مطمئن و نیز آغاز رایزنی ها برای واردات واکسن کرونای مطمئن به کشور از دیگر اقداماتی بود که در همین راستا صورت پذیرفت.
در میان همه اقداماتی که در پیش گرفته شد، هم صدایی و همراهی قابل توجهی میان مسئولان در بخش های مختلف دولتی و فرادولتی و مردم شکل گرفت که جدا از برخی نقص ها و ایرادات به صورت کلی قابل قبول بود.
در این میان اما آنچه بیشتر مورد توجه قرار گرفت و هنوز در کانون توجهات قرار دارد، اظهار نظرهای ضد و نقیضی است که از سوی سعید نمکی- وزیر بهداشت و عالی ترین مقام بهداشتی و درمانی مطرح می شود.
وزیر بهداشت گاهی اوقات و همزمان با روند شتابان درگیری شهروندان با ویروس کرونا و افزایش قربانیان با عصبانیت به گفت و گو با رسانه ها می پردازد و همه طرف های موضوع از جمله دیگر مسئولان و به ویژه مردم را در وقوع بحران مقصر اعلام می کند. بدون اینکه برای خود و یا همکارانش در این روندهای تأسف بار قصوری متصور باشد.
به طور مثال سعید نمکی در تاریخ 6 اسفندماه و پیرامون شرایط کرونایی کشور گفت: «خدا شاهد است که داغ این شهدای سلامت دارد مرا نابود می کند. ناب‌ترین بچه‌های نظام سلامت را از دست دادم. داغی برای هیچ فرماندهی بالاتر از این نیست که افسران ارشد و سربازانش را از دست بدهد آن هم به دلیل ندانم کاری و سهل انگاری دیگران. من وزیر خبر ندارم چه کسی می آید و بیرون می رود. فقط شدم ته رودخانه، زخمی و جنازه جمع کن. بجای وزیر بهداشت بگذارید مدیرکل مرده شور خانه. این درد بزرگی است. ویروس، ویروس مهاجمی است. فکر نکنید، انگلیس یکی از ساختارهای ضعیف سلامت جهان را دارد. انگلیس یکی از نظام های سلامت مقتدر جهان را دارد. آلمان کشور کمی نیست در مقابل مسایل بهداشتی درمانی، اما به زانو درآمد. نه گستردگی اقلیم ما را دارند و نه کم بضاغتی اقتصادی ما را دارند. ما داریم فریاد می‌زنیم که اپیدمی گرفتارمان می‌کند، چرا گوش نمی کنید؟»
همین آقای نمکی در زمان هایی که آمار قربانیان به صورت روزانه کاهش می یابد، تغییر رویه می دهد و با مواضعی متناقض از درایت و توانمندی خود و همکارانش در مقابله با یک تهدید بزرگ سخن می گوید.
مثل سخنانی که روز دهم اسفندماه وزیر بهداشت بر زبان آورد و طی آن گفت: «برای جهانیان سوال است، چه شد که ناگهان بیمارستان ها در ایران خلوت شد، علت آن چیزی نبود جز توانمندی نظام شبکه بهداشتی و به میدان آمدن نیروهای بسیجی، هلال احمر در طرح عظیم شهید سردار سلیمانی.
اینگونه صحبت کردن ، فقط محکم نبودن و مدیریت بی ثباتشان را نشان داده ومردم را بیش از پیش دلنگران می کند. دلنگران از مسئولینی که یکروز دلخوش و روزی دیگرناخوش هستند.
کار عظیمی را سازماندهی کردیم تا بیماران در اولین مرحله تشخیص داده شوند، ایزوله و درمان شوند و کارشان به بیمارستان کشیده نشود. این توفیق جمهوری اسلامی ایران است که به رغم پیش بینی های سنگین جهانی با حداقل هزینه و خسارت تا امروز با مدیریتی هوشمند و با تکیه بر زیرساخت نظام شبکه محقق شد. در وزارت بهداشت هر وزیر به این زیرساخت شبکه توجه نکند، باخته است و هر کس از این زیربنای عظیم کمک بگیرد بازی را برده است.»
جمع بندی اینکه مشخص نیست وزیر بهداشت کشورمان در این شرایط بحرانی و خطرناک که به صورت روزانه چند ده خانواده را عزادار می کند، با سخنان ضد و نقیض خود به دنبال چیست، اما این طرز سخنرانی و موضع گیری می تواند یک پیام ناراحت کننده برای مردم داشته باشد.
پیامی که ناظر بر آشفتگی در مدیریت کلان برای مقابله با ویروس کروناست و نشان می دهد آنقدر رویه های آشفته ای برای این مهم در جریان است که حتی رشته کلام از دست شخص وزیر هم خارج شده و حتی او نیز به عنوان یک مقام عالی رتبه و مرجع نمی تواند سخنانی ثابت و بدون تناقض بر زبان جاری کند.
البته از زمانیکه نمکی سکاندار وزارت خانه متبوعش شده است، تناقض گویی های عجیب وحرفهای بی پایه احساساتی اش را همه شنیده اند. اما اینگونه صحبت کردن آنهم در زمانیکه تعداد بی شماری از مردممان داغدار از ویروس هستند و بسیاری دیگر در ترس فقدان های جدید نگرانی را با خود حمل می کنند، اینگونه صحبت کردن ، فقط محکم نبودن و مدیریت بی ثباتشان را نشان داده ومردم را بیش از پیش دل نگران می کند. دل نگران از مسئولینی که یک روز دلخوش و روزی دیگر ناخوش هستند.
