در محله خوش آب و هوای پایتخت در دامنه کوههای شمالی شهر، حوالی یک دره زیبا محلهای که حدود صد سال پیش فقط باغ و کشتزار بود، محصولی منحصر به فرد و خوش آب و رنگ داشت.
امسال اهالی شمیران در محلات خود شاهد اجرای ۱۳۷ پروژه شهری بودند که پروژههای احداثی سه برابر و پروژه توسعه محله ای دو برابر نسبت به سال گذشته رشد داشته است.
پدر بزرگها و مادربزرگها هنوز عطر و طعم انارهای تهران را به یاد دارند. پایتخت تا چند دهه قبل مملو از درختان انار بود که دست بر قضا مشتریان پر و پا قرصی هم داشت اما درختان و باغهای معروف انار آرام آرام از حافظه تهراننشینها محو شدند و امروز کمتر نشانی از آنها یافت میشود.
اهالی قدیمی خاطرات بسیاری از این باغ و صاحبش دارند. محمد تیموری، از ساکنان قدمی محله جماران، میگوید: «اردشیر زاهدی هر روز از این باغ تا سر سهراه یاسر پیاده میآمد و با اهالی همکلام میشد». او بهخوبی اهالی این محله را میشناخت، طوری که وقتی فرزند یکی از اهالی را میدید، میگفت به پدرت سلام برسان.
روزگاری نه چندان دور که نه خبری از گاز شهری بود و نه حتی بخاریهای نفتی، ساکنان آبادیهای شمال تهران خانههای خود را در زمستانهای پربرف شمیران با استفاده از زغال گرم میکردند. در همان دوران کوچهای در حوالی امامزاده صالح به کوچه زغالیها معروف شد. ماجرای نامگذاری این کوچه را در ادمه بخوانید.
شاید شمیران برای خیلیها به تجریش و کوهپایههای دربند خلاصه شود، اما شمیران قدیم منطقهای بسیار بزرگتر از اینها بود و باغستان وسیعی را شامل میشد که بخشهایی از آن در محدوده منطقه ۳ تهران جای میگیرند.
روزگاری در محلههای شمال شهر نه تنها خبری از خودروهای لاکچری نبود، بلکه به ندرت میشد در مسیرهای اصلی دسترسی به آن آبادیها اتومبیل دید. اما قصه اولین اتوبوسهایی که ساکنان آبادیهای شمیران را به تهران میرساند کمی متفاوت است. هنوز برخی موسفیدان محله آن اتوبوسهای خاطرهانگیر را به یاد دارند.