از آنجایی که بقای حکومت و نظام سیاسی در هر کشوری وابسته به رضایت عموم مردم از حکومت است، تعمیق فقر و سقوط طبقه متوسط که بیشترین افراد یک جامعه را تشکیل میدهند، یکی از خطرات جدی برای بقای نظام سیاسی کشور محسوب میشود.
کانال تلگرامی «چندثانیه» تصویری از صف عجیب و طولانی اتوبوس بیآرتی در محله «پارک وی» را منتشر کرده که حکایت از ناتوانی اکثریت شهروندان تهرانی در استفاده از تاکسی و شلوغی بیش از حد صف اتوبوس شده است.
خراسان رضوی نماینده مردم فریمان، سرخس و بخشهای احمدآباد و رضویه خراسان رضوی در مجلس شورای اسلامی گفت: در لایحه هفتم توسعه حل مسائل روز مردم باید در اولویت قرار بگیرد و موضوعاتی که منجر به رفاه عمومی، اشتغال و... میشود، در این طرح مورد توجه باشد.
فقر در ایران، چهره جدیدی از خود به نمایش گذاشته است. فقرا و غیرفقرا به لحاظ ویژگیهایی که باید آنها را از هم متمایز بکند، بسیار به هم شبیه شدهاند (مانند شاغل بودن سرپرست خانوار) و به لحاظ ویژگیهایی که باید تاثیر کمتری در تمایز فقرا از غیر فقرا داشته باشد (مانند داشتن فرزند) از یکدیگر فاصله گرفتهاند.
اگر یکدستی به این معنا باشد که باید سایر جناحها را به هر قیمتی حذف کنیم نتیجه آن چیزی میشود که الآن شاهد آن هستیم. یکدستی در شرایطی که به حضور سلایق نیار است، مفهومی ندارد.
معاون اول رئیسجمهور گفت: نباید از مسکن، معیشت و مسائل رفاهی در امر فرزندآوری غافل شد و این توقع که خانوادههای ایرانی بدون توجه به این مسائل به فرزندآوری ترغیب شوند نادرست است که در این زمینه امکانات و ظرفیتهای قانونی لازم وجود دارد.
یکی از سرمایه کشور و دولت میخورد و بودجه زیرساختها و امور عمرانی را میبلعد و دیگری با اقدامات زنجیرهای با قیمتها بازی میکند و اجازه اصلاح یا تثبیت قیمتها را نمیدهد. اصلاح امور اقتصادی کشور به نفع طبقات محروم، تعهد انقلاب اسلامی است و انجام این تعهد تأخیربردار نیست.
تا اینجا به این نتیجه رسیدیم که یک جریان سیاسی در کشور وجود دارد که با استفاده از ابزار «تحریف» مانع از رفع مشکلات اقتصادی میشود و حتی اگر لازم ببیند، گرای تحریم هم میدهد و از دادن پیشنهاد بمباران مردم هم هیچ ابایی ندارد
آنچه مسلم است اگر انتخابات رقابتی باشد و همه جریان های سیاسی کشور بتوانند حضور حداکثری داشته باشند و نامزدهای حداکثری خود را برای مجلس معرفی کنند ممکن است که در صورت تغییر شرایط، بهبود وضعیت مردم و متعاقب آن حضور و مشارکت آنها در انتخابات دیگر جریان اصولگرا مثال انتخابات حداقلی پیشین رای نیاورد یا دست کم رای کمتری را به خود اختصاص دهد.
همانطور که رهبر حکیم انقلاب بارها به اهمیت مسئله اقتصاد تاکید کردهاند، مسئولان و به ویژه دولت و مجلس باید ضمن مبارزه جدی و بیامان با فساد اقتصادی، برای رسیدگی به مطالبات اقتصادی و معیشتی مردم، بیش از پیش تلاش کنند. اما این مسئله به هیچ عنوان نافی مقابله با هنجارشکنی در مسئله حجاب و همچنین نافی مقابله با ولنگاری در فضای مجازی نیست.
اگر قوانین و ساختارها، اجازه بروز انسان آزاد را بدهد، پیشرفت محقق خواهد شد؛ در غیر اینصورت دمیدن بر ترقی و قطار پیشرفت تنها نشان دادن تلاشی است که از ابتدا، نهایت آن برای اقتصاد و معیشت مردم معلوم است.
تورم و گرانی همچون تازیانه، روح و روان بخش عمدهای از جامعه خصوصا کارمندان، کارگران و کاسبکاران خرد را میآزارد که لازم است اقدامات فوری و معطوف به حل این مشکلات اندیشیده شود.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به جماران گفت: امروز زمان نادرشاه افشار، قاجاریه و قبل آن نیست که بخواهید هر رفتاری با ملت انجام دهید و بعد توقع داشته باشید در روابط بینالملل اثر نگذارد. شما هر رفتاری در داخل انجام دهید رصد و منعکس میشود. هر فرد یک رسانه است و با در دست داشتن یک موبایل به صورت آنلاین آن را در جهان پخش می کند، البته ممکن است خیلی از این موارد نادرست منعکس شود، اما به هرحال آثار خود را در رابطه با جهان، سازمانها و سرمایهگذاری نشان میدهد.
حتی با وجود تمامی اختیاراتی که در قالب مصوبه رهبری در اجرای اصل ۴۴ به دولت تفویض شده تا بخش مهمی از مسئولیتهایش را به بخش خصوصی واگذارد و از بدنه اجرایی چاق خود بکاهد، عملاً بر این حجم افزوده شده و ارقام بودجه، رشدهای قابل توجه پیدا کرده است؛ به نحوی که حال دستگاه اجرایی مانده تا چگونه هزینه خورد و خوراک و تمنیات این عائله سنگین و چاق و شکمو را تأمین کند.
ماجرا وقتی دردناکتر شد که سفره مردم به بهانه گرانیهای مداوم نرخ ارز و افزایش 9 برابری آن طی دهه 90، روز به روز کوچکتر شد و قیمت کالاهای اساسی هم بعضا تا 300 درصد بالا رفت. و خلاصه در یک کلام، اقتصاد کشور در دهه 90 به اذعان آمارها و اظهارات اغلب کارشناسان دچار عقبماندگی شدیدی شد که اثراتش نه تنها تا همین امروز بلکه تا سالها ادامه خواهد داشت و شاید مهمترین دلیل آن هم، همان نسخه سازش با غرب و شرطیسازی اقتصاد بود.