به گزارش سایت خبری پرسون، خیلی صریح باید گفت دولت محترم نه تنها در برابر گرانی روزافزون کالاها و خدمات مختلف دست روی دست گذاشته و اقدامی که مردم لمسش کنند و موثر باشد را انجام نمی دهد، بلکه از طریق هزینه تراشی و مالیات تراشی مداوم، فشار مالی و هزینه ای را بربخش تولید و بدنه اقتصاد افزایش می دهد که روشن است درنهایت این مردمند که باید هزینه آن را پای صندوق بپردازند.
دولت باید پاسخ دهد آیا این مردمند که همیشه باید سختی بکشند و فشار را تحمل کنند تا دولت خرجش را دربیاورد و کسری بودجه اش یا اثر تحریم ها بر اقتصاد را جبران کند یا این دولت است که وظیفه بدیهی تامین رفاه مردم بر دوشش قرارگرفته است؟ احتمالا جای مردم و دولت عوض نشده است؟
مردم به درستی می پرسند برنامه های مشخص دولت برای کاهش قیمت ها و گرانی ها چیست؟ آنان به حق می گویند ما ارزانی نمی خواهیم فقط کاری کنید که هرروز با دیدن قیمت های جدید و بالاتر که هیچ متر و ملاک ومعیاری ندارد، غافلگیر نشویم و ثبات قیمتی حاکم شود تا مگر نفسی تازه کنیم.
افکار عمومی از دولت و مجموعه حاکمیت می پرسد تامین رفاه مردم کجای برنامه ها قرارد ارد واصلا در عمل و نه حرف اولویتی برای آن موجود هست؟ به نظر، پاسخ این سوال منفی است.
تا کی باید فقر گسترش یافته و سفره مردم کوچک شود و دولت در واکنش، حرف های بی عمل و وعده تحویل داده، سکوت کرده یا منتقدان را نکوهش کند؟ مردم با چه زبانی بگویند: آقا نداریم بخریم و بخوریم و بپوشیم و زندگی کنیم . با چه زبانی بگویند استانداردهای زندگی پایین آمده، دارو و درمان، بیمارستان، گوشت و مرغ، لوازم یدکی و لاستیک، اجاره خانه، تحصیل و پوشاک و صدها قلم کالا و خدمات دیگر گران شده و درآمد های ناچیز اکثریت مردم توان پرداخت آن را ندارد؟ چگونه بگویند تفریح و خیلی چیزها برایشان آرزو شده است و رو به دست دوم و دست سوم فروشی آورده اند؟
چگونه بگویند مدارس دولتی برای ثبت نام پول می گیرند و اگر هم پرداخت نکنند با ایجاد ده ها مانع و بهانه، والدین را مجبور می کنند؟ چگونه بگویند چرا سایت های گرانفروش بلیت هواپیما را برای همیشه مسدود نمی کنید؟
چرا به بهانه های مختلف از جمله حمایت از تولید، مدام قیمت ها را افزایش می دهید؟ حمایت از تولید خوب است اما حمایت از جیب مردم کجای این معادله است؟ چرا قیمت خودرو با ترفندها و جنگ های زرگری مدام گران می شود ؟
چرا با ده ها عذر و بهانه جلوی افزایش حقوق کارگران و کارمندان متناسب با تورم را می گیرید؟ چرا یک مدیر باید ده ها برابر یک کارگر و کارمند حقوق بگیرد و مگر چه هنری می کند؟ تکلیف عدالت در پرداخت دستمزدها چه شد؟ چرا امسال و در کوران رشد شدید تورم، رقم یارانه نقدی افزایش نیافت؟
چرا هرگاه صحبت از افزایش حقوق قشر ضعیف می شود، بلافاصله یاد رشد نقدینگی می افتید وکارشناسان ویژه به خط می شوند؟ چرا بانک ها دیگر تسهیلات خرد به مردم نمی دهند و برای تهدیدهای بانک مرکزی هم تره خرد نمی کنند؟ چرا سازمان حمایت به سازمان گران سازی تبدیل شده و به علاوه، بازوی بازرسی اش از کار افتاده است؟
مردم خطاب به دولت می گویند مگر از حرف و وعده و مصاحبه و اعلام برنامه، درآمد و قدرت خرید مایحتاج درمی آید؟ مگر رونمایی روزانه از آمارهای کاهش تورم و پیشرفت و رشد اقتصادی و غیره، موجودی کارت یا پول خرید می شود؟
روزنامه اطلاعات
