فقر

فناوری نوظهور بلاک‌چین، به‌‌‌عنوان بخشی از تحول بنیادین انقلاب صنعتی چهارم، حامل کاربردهای متعدد و بی‌‌‌نظیری برای کشورهای جهان است؛ از تسهیل پرداخت‌‌‌های بین‌المللی گرفته تا توسعه فضای کار اینترنت‌اشیا. با این‌‌‌حال، آنچه به‌‌‌عنوان دستاورد انقلاب بلاک‌چین مورد انتظار است، کمک به کاهش شکاف ثروت میان کشورهای توسعه‌‌‌یافته و در حال توسعه است. در واقع، فناوری بلاک‌چین قادر است، در آینده‌‌ نزدیک به ایجاد جهانی عاری از فقر کمک کند؛ اما این فناوری چگونه می‌‌‌تواند شاه‌‌‌کلید جهانی عاری از فقر و محرومیت باشد؟

باور دارم فقر و نابرابری همچون نم پای پی حکومت‌ها است و مانند موریانه به جان حکومت ها می افتد و می تواند یکباره سقف را بر سر نظام سیاسی کشور را خراب کند.

اخبار متنوع و متعدد اقتصادی این روزها که پشت سرهم از جلوی چشم ما می گذرد در کنار تصمیمات مهم اقتصادی برای آینده نگران هایی را در بین صاحب نظران و دلسوزان کشور بوجود آورده است.

شنیدن این میزان خبر جنایت‌های هولناک به هیچ وجه عادی نیست و نشان از وضعیتی خطرناک در جامعه دارد. به برخی اخبار هــولناک چند وقت اخیر که هر کدام موی بر تن آدمی سیخ می‌کند، بنگریم: یکی با داس و دیگری با تبر به جان دخترش می‌افتد، آن یکی سر دختر عمویش را از تن جدا می‌کند، دیگری فرزندانش را سلاخی می‌کند و جسد تکه تکه شده او را در سطلل زباله می‌گذارد، آن یکی به راحتی آب خوردن رگ گردن پلیس را می‌زند و حالا هم در یک خبر هولناک و ویرانگر دیگر یکی پیدا شده که سر از تن دختری نوجوان جدا کرده و آن را در خیابان می‌چرخاند.

دقیقا دو سال از روزی که وجود کرونا در ایران به‌طور رسمی اعلام شد، می‌گذرد. کرونا بلایی است که همه جهان را کمابیش درگیر خود کرد. از این نظر ما هم مثل کشورهای دیگر نباید گِله‌ای داشته باشیم.

حران عمیق ایران امروز اتفـــاقا اقتصادی نیست، بیش‌ترین بحران در بخــش اجتماعی است. دفتر مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری(٩۵- ٩۴) گزارش ناامید کننده‌ای از وضع فرهنگی جامعه داده است. در این گزارش، اعتماد بین آحاد جامعه ایران به ١٠درصد، شاخص کلاهبرداری به ٧۵درصد، شاخص صداقت و امانت‌داری به ٨درصد رسیده، این ارقام در کشورهای حوزه اسکاندیناوی بالای ٧٠درصد است، یعنی جامعه به‌رغم تبلیغات و بودجه‌های تریلیاردی فرهنگی دچار یک سقوط اخلاقی شدید شده است.