به گزارش سایت خبری پرسون، دکتر فرهاد تقوامنش در یادداشتی نوشت: سیاستی که در اکثر کشورها تجربه شده و البته نتایج چندان موفقی نداشته است.
چرا؟
با این وجود که دولت ها و سازمان های بین المللی و افراد ثروتمند یا مشهور سالهاست که با فقر می جنگند اما مشکل فقر همچنان وجود دارد؟
علت این ناکامی را دو اقتصاددان از دانشگاه ام آی تی نشان دادند آبهیجیت بنرجی و استردوفلو پانزده سال درباره فقر کشورها مطالعه واقعی و میدانی کردند آنها در کتاب اقتصاد خوب برای روزهای سخت نشان دادند که مشکل فقر برای کشورها به این دلیل حل نشده که برنامه های جهانی فقرزدایی به ریشه‌های فقر در کشورها نمی پردازند که پیش از این کتاب تصور می‌شد برای مقابله با فقر باید برای کشورهای فقیر کمک کرد اما با اطلاعات بیش از ۱۰۰کشور نشان دادند دریافت کمک های خارجی در حل مشکل کشورهای فقیر تأثیر خاصی نداشته است.
دو رویکرد برای مبارزه با فقر وجود دارد.
یکی رویکرد کمک مالی مستقیم به فقرا است.
اما ما معتقدیم: کمک های مستقیم مالی به فقرا خود بخشی از مشکل است تا یک راه حل.
این زوج اقتصاددان بخاطر تحقیقاتشان برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۱۹ شدند. و افزودند ایده ما خیلی ساده بود رویکرد عمومی این است که با یک مسئله خیلی بزرگ مواجهیم اما ما مسئله را به قطعات کوچک قابل مدیریت تقلیل دادیم برای مبارزه با فقر بجای راه حل های جهانی و بزرگ که همیشه بی ثمر بوده‌اند
لازم است نسخه های محلی فقرزدایی تجویز شود براساس فرهنگ و انگیزه های مردم هر منطقه.
آنها مدتها خود را بجای فقرا گذاشته و نشان دادند بر خلاف تصور عمومی فقرا در تصمیم گیری اقتصادی به اندازه بقیه مردم منطقی یا غیرمنطقی هستند و آنچه مانع فرار آنها از دام فقر شده محیط کسب و کار ناسالم و فساد در ادارات بوده است.
بسیاری از فقرا توانایی دارند بیل گیتس شوند اما محیط برایشان نامساعد است راه غلط فقرزدایی برابر است با پول پاشی، هیچ نمونه ای سراغ نداریم که با هزینه کردن پول(پول پاشی) در کشورهای فقیر نتیجه امید بخشی به دست آورده باشیم.
پول پاشی یا توزیع یارانه نقدی روشی که سیاست مداران به آن علاقه دارند و البته ظاهرش برای مردم جذاب ولی عواقبش فاجعه بار است.
آیا این کمک‌ها سودی برای فقرا رسانده؟
ما اطلاع از نتیجه نداریم و بدتر اینکه هیچ وقت هم نخواهیم فهمید مثلآ آفریقا کمک‌های مالی بسیار زیادی دریافت کرده اما تولید ناخالص داخلی این کشور رشدی نکرده نتیجه پول پاشی بین فقرا یعنی درجازدن...
آنها نشان دادند روش های فقرزدایی دموکرات‌های آمریکا کشورهای فقیر را فقیرتر کرده و جلوی دستیابی آنها را به صنایع دانش بنیان و صادراتی را گرفته است.
این دو اقتصاددان برنده جایزه نوبل برای از بین بردن فقر دو راهکار مشخص پیشنهاد می دهند.
اول: بهبود محیط کسب و کار با شفافیت و حذف فساد اداری، حذف انحصارها و ایجاد امنیت ، ثبات برای کسب و کارهای کوچک
دوم: مالیات بر ثروتمندان است
نظرات شما ( 3 نظر )