یعنی جامعه نسبت به مسائلی که اطراف او قرار دارد بیتفاوت شده است. در واقع جامعه بیاعتماد شده است و به این نتیجه رسیده که کاری از دست این مدیران ساخته نیست.
ما معلمان دانشگاه نیز باید راهبردهای نوین فقرزدایی و نقشه فقر در کشور را برای سیاستگذاران آماده کنیم و در طراحی برنامههای اجرایی یاری رسانیم تا سیاستگذاران هم با ظرفیتهای مالی و لجستیک این نهادها تقسیم کار برمبنای آمایش سرزمین را انجام و بتوانند اقدامی درخور برای فقرزدایی در کشور صورت دهند.
وقتی در جامعه مشکل اشتغال روز به روز افزایش مییابد و مشکلات اقتصادی گریبانگیر خانواده هاست طبیعی است که فقر افزایش و به دنبال آن آمار زنان سرپرست خانواده و آسیبها هم مرتب زیاد شود و بدتر از آن آمار طلاق نجومی بالا رود.
امکانات نابرابر آموزشی در بین کودکان تنها به نرخ فقر کودکان و سهم هزینههای آموزش از کل هزینههای خانوار خلاصه نمیشود. والدین در خانوارهای فقیر یا کمتر برخوردار، از سطح سواد تحصیلی پایینتری نیز برخوردارند و همین موضوع باعث میشود تا ظرفیتهای آموزش کودک در خانه نیز در خانوارهای فقیر کمتر فراهم باشد.
وزارت نفت دولت سیزدهم در راستای توسعه پایدار و زدودن غبار فقر و محرومیت در مناطق کمتر توسعهیافته، ۱۷ هزار میلیارد تومان به پروژههای عامالمنفعه اختصاص داده است.
نمیدانم که مسوولان حکومتی که فعلا تمامقد درگیر مساله حجاب هستند و برای آن خط و نشان میکشند، تا چه اندازه از دیدن این آمار خواب راحت را تجربه خواهند کرد؟ برای نخوابیدن مدیران نیازی نیست که مصادیق را ببینیم. علم آمار برای همین در اختیار ماست تا با عدد و رقم واقعیت جامعه را دریابیم. تمام آنچه نوشته شد از آمار رسمی است. توصیه به نخوابیدن هم نمیشود، چون وضع بدتر میشود. توصیه اصلی به اصلاح سیاستها و انتخاب اولویتهای درست است. برچیدن بساط فقر و تورم را در اولویت قرار دهید.
آیا اغلب اوقات از بیپولی گله دارید؟ به هر طبقهی اقتصادی که تعلق داشته باشید با هر میزان ثروت و درآمد، اگر نتوانید عاقلانه پول خرج کنید همیشه با این معضل مواجه خواهید شد. از طرفی هر چقدر هم وضع مالیتان خراب باشد، کافی است بدانید چگونه مخارجتان را با درآمدتان تنظیم کنید تا از پولی که دارید درست استفاده کنید و کمتر با بیپولی مواجه شوید.
محسن پیرهادی، نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم با هشدار به ۲۸ میلیونی شدن جمعیت زیر خط فقر، زنگ خطر حوزه سلامت اجتماعی را به صدا در آورده است، گفت: بی توجهی به رشد آسیبهای اجتماعی سبب بحرانی شدن حوزه سلامت اجتماعی میشود در این میان زنانه شدن آسیبهای اجتماعی باید به صورت ویژه مورد توجه قرار گیرد.
هر چند فقر نیز یکی از عوامل بروز این وضع است ولی مهمتر از آن اختلال در قواعد حقوقی و عرفی حاکم بر روابط مردم و نیز غیبت حکومت و دولت است و اگر هم حکومت غایب نباشد به راحتی میتوان گفت که سوگیری و تبعیض در داوریها منع از مواجهه عادلانه خواهد شد. پس از دیدن این فیلم که یکی از دوستان برایم فرستاده بود، پاسخ دادم که به کجا میرویم؟ او بلافاصله پاسخ داد که پرسش صحیح این است که به کجا آمدهایم؟ بله؛ این پرسش بهتری است.
یک کارشناس مسائل بین الملل می گوید: اشتباه گروه های قدرت طلب این است که توسعه پایدار را قربانی حفظ و توسعه قدرت می کنند با به فقر کشاندن ملت های خود زیربنای قدرت خود را سست می کنند.
فرشاد مومنی می گوید حساسیت زدایی نسبت به وضعیت محرومان و بنگاه های اقتصادی در دستور کار قرار گرفته است. او همچنین می گوید نمی توان با فقر و فلاکت مردم و چاق کردن رباخواران دین مردم را حفظ کرد.
فقر در ایران، چهره جدیدی از خود به نمایش گذاشته است. فقرا و غیرفقرا به لحاظ ویژگیهایی که باید آنها را از هم متمایز بکند، بسیار به هم شبیه شدهاند (مانند شاغل بودن سرپرست خانوار) و به لحاظ ویژگیهایی که باید تاثیر کمتری در تمایز فقرا از غیر فقرا داشته باشد (مانند داشتن فرزند) از یکدیگر فاصله گرفتهاند.
در هیچ نظام سیاسی و اقتصادی فقر پدیده عادی و پذیرفته شده نیست. در جامعه اسلامی که نظام سیاسی به نام و هدف نهادینهسازی معنویات و برای پیادهسازی ارزشهای دینی شکل گرفته است، فقر زیبنده شهروندان نیست. رسیدگی به امور مسلمین، یکی از وظایف اصلی کارگزاران جامعهای است که به نام دین مدیریت میشود. فقرزدایی یکی از پایهایترین ماموریتهای مورد انتظار از هر نظام سیاسی به ویژه نظام و ساختار دینی است.