فقر

آثار فقر برزندگی آحاد مردم هرروز بیشتر خود را نشان می‌دهد، برتعداد افراد فقیر افزوده می‌شود وفاصله ثروتمندان با نیازمندان فزونی می‌یابد. در همین رابطه دکتر راغفر، استاد دانشگاه الزهرا فاصله طبقاتی وعدم توازن در برخورداری از امکانات کشور را علت فقر وافزایش تعداد فقرا دانسته است وآن را نشانه‌ای از وضعیت وخیم اقتصادی می‌داند که ریشه در فقدان عدالت در توزیع منابع دارد.

از بس که اصولگرایان تندرو و بی‌منطق بر مساله جمعیت و کاهش رشد آن تأکید می‌کنند، به‌طور عادی نوعی حساسیت منفی نسبت به این مساله به وجود آمده است در نتیجه بسیاری از کارشناسان و اهل نظر یا این موضوع را مساله نمی‌دانند، یا حتی با مساله دانستن آن مخالف هم هستند، در حالی که واقعیت امر چنین نیست.

شاید فقر، آفت آگاهی باشد؛ اما فقیر بودن یک ملت، به تنهایی ضامن بقاء سیستم نیست، حتی اگر فقر، به خُرد شدن "منزلت" ها رسیده باشد و ملتی را کامل زمین گیر کند.

کمتر کسی است که این روزها وقتی با هم درهر کجایی جمع می‌شوند، صحبت از گرانی، هزینه بالای زندگی، درمان، آموزش و غیره نکنند و آمارها و گزارش‌ها هم به گونه‌ای موید این موضوع است که زندگی سخت ولی زندگی بر فقرا به مراتب سخت‌تر از بقیه مردم شده است. به گونه‌ای که درد فقر تا استخوان هم رسیده و این موضوعی جدی است که اگر تدبیری برای آن اتخاذ نشود یا در بودجه 1401 دولت تمهیدات لازم و اثربخش را اتخاذ نکند، فقرا زیر بار این گرانی وهزینه بالای زندگی داغون می‌شوند.

امروزه زمان دسترسی به مواد مخدر در شرایطی کاهش پیدا کرده که فرماندهان نیروی انتظامی از افزایش مصرف شیشه و کاهش سن اعتیاد ابراز نگرانی می‌کنند. البته ناگفته نماند که این ابراز نگرانی فقط روی کاغذ است و نیروی انتظامی با همه تلاش‌هایی که در این راه داشته، در حد مطلوب نتوانسته تولید داخل یا ورود مواد مخدر را به کشور را کنترل کند و احتمالا در مدت 10 تا 15 دقیقه در مناطقی که معابر و محله‌هایی خلوت‌تر دارند، نتوانید مواد مخدر به دست بیاورید و هرچه به بافت پرتراکم و شلوغ محلات مرکزی و جنوبی تهران نزدیک‌تر می‌شویم، سرعت دسترسی به مواد‌مخدر هم کمتر می‌شود.

چند هفته پیش در ساختمان محل سکونت ما پیامی مبنی بر اینکه دریچه فاضلاب به سرقت رفته، خبررسانی شد. گذشت تا این روزها که این خبر جدی‌تر شد و آمارهایی در رسانه ها به نقل از شرکت آبفای تهران اعلام شد وحاکی از آن است که تقریبا 2هزار و 100 سرقت طی شش ماهه اول امسال در این زمینه صورت گرفته درحالی که سال گذشته کلا دوهزار و 800 سرقت دریچه فاضلاب را شاهد بوده‌ایم. سرقت‌هایی که فقط 450 مورد آن یک میلیارد تومان هزینه روی دست شرکت آبفای می‌گذارد.

کاش شرایطی فراهم می‌شد که هیچ‌کس در دنیا نتواند شعار محروم‌نوازی و دفاع از فقرا را بدهد و حداقل از این طریق منتی بر سر آنان ننهند.

بهاره رهنما: «هر آدمی که بعد از ۳۰ سال کار کردن نتواند زندگی خوبی داشته باشد بی‌دست و پاست!» حظ بردیم از دُرفشانی‌هایتان خانم رهنما. حرف‌هایتان را که شنیدیم کلمه بغض کرد، صدا روزه سکوت گرفت و پژواکِ پوچی در گوش‌هایمان پیچید و غُرید.