اگر برخی کشورهای در حال توسعه و کشورهای شرق جهان را مد نظر قرار دهیم خط فقر در آنها حول و حوش هزار دلار است (میزان دستمزدها در ایران ۲۰۰ دلار است) اگر حقوقها در ایران تا ۵ برابر هم افزایش یابد، تازه مردم ایران میتوانند به درآمدهایی دسترسی داشته باشند که نزدیک به خط فقر جهانی است.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از کاهش ۶ و نیم میلیون نفری نرخ فقر در دولت سیزدهم خبر داد و ایجاد سالانه بیش از یک میلیون فرصت شغلی را از افتخارات دولت آیت الله شهید رئیسی دانست.
یک استاد دانشگاه در یادداشتی نوشت: سالهاست میزان افزایش دستمزدها از تورم در کشور جا مانده و این امر سبب کاهش قابل ملاحظه قدرت خرید کارگران و افزایش گروههای مشمول خط فقر در کشور شده است.
طبق گزارش مرکز پژوهشهای مجلس 30 میلیون ایرانی زیر خط فقر قرار گرفتهاند؛ این در حالی است که طبق نظر کارشناسان 70 درصد معلمان براساس معیارهای اقتصادی هماکنون روی تیغ خط فقر قرار دارند.
گزارشی تحلیلی از بانک جهانی گویای آن است که ترکیبی از تحریمها، مدیریت بد اقتصادی و نوسانات جهانی قیمت نفت در طول یک «دهه گمشده رشد اقتصادی» سبب شده حدود ۱۰میلیون ایرانی به تله فقر بیفتند. تحلیل بانک جهانی اولین ارزیابی رسمی این موسسه از فقر در ایران از زمان انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹است.
گروهی در این مملکت سالهاست که حکمرانی بدون پاسخگویی را حق بیچونوچرای خود میدانند.مشکل آنجاست که مدعیان بیچونوچرای مدیریت در کشور ما -ازقضا، این روزها همه جایگاههای انتخابی و انتصابی را در اختیار دارند- ضمن تخریب دستاورد دولتهای گذشته، هیچ بدیلی برای برونرفت از وضع موجود در چنته ندارند
بررسیها حاکی از آن است که با اوجگیری تحریمهای نفتی و بانکی دهه۹۰ به لحاظ آمارهای رشد اقتصادی، یکی از بدترین دهههای اخیر اقتصاد ایران بوده است. این روند باعث شده است که درآمد سرانه ایرانیها نیز روند نزولی را ثبت کند. در کنار کوچک شدن کیک اقتصاد، نرخ فقر مطلق نیز روند صعودی به خود گرفته است.
وجود افراد بیخانمان و بیسرپناه در هر جامعهای بهعنوان یکی از آسیبهای اجتماعی تلقی میشود که در مواردی اگر دستگاههای مسئول و نهادهای خدمترسان اجتماعی بهدرستی و با نگاه انسانی به وظایف خود در قبال این افراد عمل نکنند، آسیبهای بزرگتر و تبعات تلختری را همراه خواهد داشت.
رئیس سازمان نوسازی شهر تهران با بیان اینکه در تهران ۱۹۷ محله کم برخوردار وجود دارد، گفت: در این زمینه، فقط بحث کالبد نیست و بعضاً مباحث اجتماعی، درمانی و سایر موضوعات مورد نظر است.
گسل جمعیتی شمال-جنوب تهران در فاصله ابتدا تا انتهای دهه۹۰ تشدید شد. رشد خاموش شکاف «خدمات سکونتی» و «ارزش املاک» بین پنج منطقه اول و ۱۲ منطقه جنوب شهر طی سالهای اخیر باعث شده است نقاط مرغوب پایتخت در رشد جمعیت از مناطق فقیر سبقت بگیرد.
این روزها به محافل رسمی یا غیررسمی در حمل و نقل عمومی یا محیطهای عمومی که میرویم، تقریبا عمده صحبتها و دغدغهها حتی در جمعهای خانوادگی و دوستانه، صف نانوایی و جاهای مختلف حول موضوع افزایش قیمتها و ناتوانی مردم در تامین هزینهها و یا جبران بخشی از هزینههایی است که در زندگی به واسطه تورم و گرانیهایی که چند سالی است داریم تجربه میکنیم و این شرایط از نظر من شرایط نگران کنندهای است.
آیا تغییر عبدالملکی و فاطمیامین و جایگزینی آنها با چهرهای، چون زاهدیوفا و... میتواند مشکلات عدیده مردم در حوزه گرانیها، افزایش بیکاری، گسترش فقر، رشد نقدینگی و... را پوشش دهد؟
آتیلا آدم کمسواد، ناتوان و درمانده یه لا قبایی بود که در رومانی کمونیستی و فقیر دوران چائوشسکو با بدبختی از مرز غیرقانونی و گذشت و به امید زندگی بهتر راهی مجارستان شد.
دولت سیزدهم با اجرای طرح بزرگ اقتصادی «اصلاح یارانهها» توزیع عادلانه ثروت را در دستور کار قرار داد، در این بین امنیت غذایی اقشار ضعیف جامعه که قدرت خرید نداشتند، با یارانه کمکمعیشتی تأمین میشود و فقر مطلق همان طور که رئیسجمهور وعده داد، از بین میرود.
در سال ١٤٠٠ یکی از پژوهشگران حوزه آسیبهای اجتماعی از کاهش سن سرقت در کشور خبر میدهد. به گفته محمدرضا محبوبفر سن سرقت به ٦ تا ٧سال رسیده است. «بسیاری از این کودکان به خانوادههایی تعلق دارند که از نظر مالی شرایط مناسبی ندارند، بنابراین، این کودکان روانه خیابان میشوند برای سرقت.»
امروزه حرف و حدیث درباره اینکه در کشور خط فقر چقدر است و طبقه ضعیف و متوسط و اغنیا چه کسانی هستند، یکی از مباحث جامعهشناسان و سیاستمداران در کشور شده است و اظهار نظرهای مختلفی در این مورد شده است.