جامعه

هربار که موضوع گور‌خوابی، پشت‌بام خوابی و در مجموع کارتن‌خوابی در سطح جامعه مطرح می‌شود، از گوشه و کنار جامعه و در رسانه‌های حقیقی و مجازی به‌دفعات متعدد و مکرر نارضایتی‌های متعدد از اینگونه سبک زندگی، مطرح می‌گردد. از نگاه آسیب شناسی اجتماعی، کارتن‌خوابی به‌ منزله یک سبک زندگی آزار‌دهنده هم موجب جریحه‌دار شدن عواطف انسانی و هم باعث وهن ما می‌شود.

نگران بودی با دسته‌بندی‌های سفت‌وسخت چه کسی برای انقلاب می‌ماند. نگران بودی این دسته‌بندی‌ها مردم را فوج فوج از زیر خیمه میهن اسلامی خارج کند. نگران بودی اصلاح‌طلب و اصولگرا و باحجاب و بدحجاب، تبدیل به خودی و ناخودی بشود. اما همه برای تو ماندند.

از بس که اصولگرایان تندرو و بی‌منطق بر مساله جمعیت و کاهش رشد آن تأکید می‌کنند، به‌طور عادی نوعی حساسیت منفی نسبت به این مساله به وجود آمده است در نتیجه بسیاری از کارشناسان و اهل نظر یا این موضوع را مساله نمی‌دانند، یا حتی با مساله دانستن آن مخالف هم هستند، در حالی که واقعیت امر چنین نیست.

هر یک از ما در گروه‌های مجازی زیادی به فراخور شغل، موقعیت اجتماعی، روابط دوستانه و سطح فعالیت‌هایمان عضو هستیم!

شهر تبدیل به هیولایی گشته که فقط باید در مقابل آن از خودمان محافظت کنیم. ‌امید به اثرگذاری، ‌امید به بهبود، ‌امید به آبادانی از دل‌ها رخت بربسته است. ‌امیدواری به «چاردیواری» محدود شده است.

کمیته اپیدمیولوژی و پژوهش کمیته علمی کرونا در مطلبی نسبت به خطر بروز موج ششم کووید۱۹ با سویه اُمیکرون هشدار داد و راهکارهای پیشگیری از آن را تشریح کرد.