یک مرد ۲۵ ساله به دلیل اینکه از همسر ۷۲ ساله اش بزرگتر به نظر میرسد، در شبکه های اجتماعی مورد تمسخر و پیام های توهین آمیز قرار گرفت. این زوج در انتظار به دنیا آمدن اولین فرزند خود هستند.
هنوز چوبک و گل سرشور برای مردم خاطره نشده بود که صابون مراغه به بازار شهرهای بزرگ رسید و جای شویندههای سنتی را گرفت. سفید و نارنجی، به شکل مکعب مستطیل با دو سر برآمده که به راحتی در دست گرفته میشد و سر و تن و لباس را بدون حساسیت پوستی تمیز میکرد.
از سال 1398 و به ابتکار شورای فرهنگ عمومی استان آذربایجان شرقی 14 مرداد به مناسبت سالروز صدور فرمان مشروطه و پاس داشتِ نقش تبریز در این پیروزی بی نظیر ملی و تاریخی، به عنوان روز تبریز نام گذاری شده است.
اگر خیلی ثروتمند بودید و یک باغبان واقعا شگفت انگیز داشتید اولین کاری که میخواستید انجام دهید این بود که برای یک دوست آناناسی را به عنوان هدیه ارسال کنید. هم چنین، وجود آناناس بر روی میز ناهارخوری به عنوان نماد ثروتمند بودن قلمداد میشد و شبیه وضعیت خوردن یک کیف دستی برند گوچی بود!
کلاغها بیشتر از بسیاری از آدمها خویشتنداری دارند. اگر کسی به شما غذایی پیشنهاد بدهد که میتوانید همین الان داشته باشید یا غذای دیگری که خوشمزهتر است، اما باید منتظرش بمانید، کدامیک را انتخاب میکنید؟ این بچهزرنگهای پَردار ثابت کردهاند که میدانند کمی صبر کردن نتیجه بهتری میدهد.
پاتس برای انجام پروژهی INPerspire از یک گروه هشت نفره با پیشینه و سبک زندگی مختلف خواست تا حین انجام کارهای روزمرهشان به مدت شش هفته، کلاه بیسبال بپوشند. این طراح گفته است: «عرق، ما را مثل لباس میپوشاند، درست شبیه یک پوست دوم».
«نوحه جبرئیل» قدیمیترین نوحه ضبط شده به زبان فارسی است که به نظر میرسد در زمان ناصرالدینشاه قاجار ضبط شده است؛ درست وقتی که گرامافونهای اولیه به ایران وارد شدند.
یک شیء فلزی مرموز و ناشناس در سواحل استرالیا توجه زیادی را به خود جلب کرد. ساکنان محلی روز یکشنبه این استوانه غول پیکر طلایی رنگ را در ساحلی دورافتاده در نزدیکی «گرین هد» در منطقه غرب استرالیای غربی کشف کردند.
بهارات جین اخیرا پس از تخمین ثروتش که بیش از یک میلیون دلار است و در طول سالیان از طریق گدایی به دست آورده، به عنوان «ثروتمندترین گدای جهان» شناخته شد.
خیابان مولوی و یادگار اسماعیل بزاز، بعد از خیابان مختاری حالا به دومین تقاطع مهم خیابان وحدت اسلامی بدل شده است، اما نام اسماعیل بزاز روی هیچ تابلویی دیده نمی شود. ماجرا به دوره ای برمی گردد که رضا پهلوی دستور داد نام چهار شاعر بزرگ ایرانی را روی چهار خیابان بزرگ تهران بگذارند.