در شرایطی که طی ماههای گذشته شاهد تحولی معنایی و محتوایی در مورد برجام نبودهایم، به نظر میرسد دورنمای احیای برجام کمرنگ شده است. اگرچه برخی تحولات مانند بحران اوکراین در این امر بیتأثیر نبوده، اما ریشه اصلی مشکل را باید در چارچوب سیاسی تنگی دانست که از ابتدا مبنای شکلگیری برجام بوده است.
معاون وزیر امور خارجه آمریکا در یک کنفرانس خبری به سوالی درباره برنامه هستهای ایران پاسخ داده و بر اهمیت توافق هستهای در زمینه نظارت بر برنامه هستهای ایران تاکید کرد.
نماینده مجلس دهم نوشت: اگر ایران به گونهای نشان دهد که پس از توافق، شرکتهای آمریکایی میتوانند در سرمایهگذاری و قراردادهای اقتصادی با ایران وارد رقابت با سایر شرکتها شوند، این امر بهترین تضمین برای پایداری توافق است و نیازی به تصویب برجام در کنگره آمریکا نیست.
آصفری گفت: ما به دنبال این هستیم که مذاکراتی نتیجه بخش با برداشته شدن تحریم های چهارگانه شورای امنیت، سازمان ملل، اتحادیه اروپا و کنگره و دولت آمریکا صورت گیرد، در کنار این موارد جمهوری اسلامی آماده است که هرگونه همکاری را مانند گذشته با آژانس بین المللی انرژی اتمی داشته باشد.
نخست وزیر رژیم صهیونیستی در تازه ترین اظهارات خود، برجام را «توافق خطرناک» توصیف کرد و گفت که این رژیم نظر خود را درباره این توافق به گوش دیگران رسانده است.
هربار که امیدی برای به نتیجه رسیدن مذاکرات و احیای برجام شکل میگیرد، به نوعی این امید با مشکلاتی مواجه میشود و تازهترین این موارد را میتوان مذاکرات دوحه دانست که امیدی شکل گرفت که برجام بعد از وقفهای که در مذاکرات پیش آمده بود، نهایتا احیا شود.
مذاکرات هستهای و برجام طی هفتههای اخیر تحولات مهمی را پشت سر گذاشته است. از گزارش آژانس و تصویب قطعنامه شورای حکام علیه ایران تا شروع مذاکرات هستهای در وین و آغاز تلاشها به ثمر رساندن برجام تا بینتیجه ماندن دور جدید مذاکرات، همگی از جمله تحولات اخیر پیرامون مسئله توافق هستهای بوده است. در این رابطه طی چند روز گذشته و همزمان با بی نتیجه ماندن مذاکرات در دوحه قطر، نشست شورای امنیت برای بررسی قطعنامه 2231 و نیز بیانیه سه کشور اروپایی شریک برجام خطاب به ایران نیز از جمله اتفاقات صورت گرفته پیرامون برجام بود.
به نظر میرسد مذاکرات برجامی سرمایه اقشار مختلف جامعه را به بازی گرفته است؛ درست از همان روزهای ایجاد سایه سنگین بیاعتمادی در بورس که دلار و سکه تبدیل به محلی برای سرمایهگذاری بسیاری شد.
باز مذاکرات در قطر به بنبست رسید، و دوباره همان سخنان و مسیر تکراری مطرح شد؛ مهم اینکه چندین ماه دیگر مذاکرات هستهای وارد بیستمین سال زندگی خود و مردم ایران میشود: از۱۳۸۲ تا ۱۴۰۲. سؤال بزرگ این است که واقعا تا کجا و تا کِی؟ جهان به سرعت پیش می رود، و ما هنوز در خم یک کوچه ماندهایم.