استمرار عزاداری حسین (ع) یعنی انتقال این فرهنگ دینی از یک نسل به نسل دیگر. البته با تحولات جدید، تا انگیزههای بهتری برای مخاطب جدید و تنوع طلب خود ایجاد کند، زیرا به باور جامعهشناسان پدیدههای اجتماعی در طول تاریخ در حال تغییر و تحول و دگرگونی است و اگر به روزرسانی نشوند طرفداران خود را از دست میدهند به قول فونکسیونالیسمهای مدرن، این نوع پدیدهها در صورت سکون و عدم تحول، یا بیکارکرد میشوند یا در بعضی مواقع اثر ضد کارکردی پیدا میکنند.
رئیس گروه سلامت محیط معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: عدم رعایت موازین بهداشتی در توزیع نذورات میتواند احتمال بروز بیماریهای مرتبط با آب و غذا را افزایش دهد و ضروری است ضمن افزایش امنیت مواد غذایی از بروز مسمومیتهای غذایی در عزاداران حسینی جلوگیری کرد.
ملت ایران و همه شیعیان و بلکه مسلمانان با روشنبینی و آیندهنگری از عاشورا یک فرهنگ ساختهاند. نشانههای این فرهنگ در ادبیات و موسیقی و سنتهای عزاداری به روشنی دیده میشود.
اینکه تلاش میشود در برخی محافل به جای عرضه معارف ناب و بیان راه و رسم انسانساز مکتب اهل بیت علیهمالسلام، یا به جای ترویج اشعار پرمغز و حماسی و تربیتی، جوانان هیئتی به موسیقی و آهنگ و فلان سبکِ سبُک در مداحی و اشعار سطحی کم محتوا و تصویرپردازیهای آنچنانی و چشمگیر شبیه کنسرت سرگرم شوند یا اینکه در برخی محافل به جای بیان مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، بینالمللی و منطقهای یا پاسخ به شبهات اعتقادی پمپاژ شده، بیان این موضوعات و مسائل روز عیب شمرده شود و همه چیز منتهی به ظاهر عزاداری شود میتواند نشانههایی نگرانکننده از تلاش دشمن برای تغییر مسیر و ذائقهها در هیئتها و مجالس مذهبی باشد. موضوعی که هوشیاری خطبا، مداحان، شعرای آئینی و عزاداران را میطلبد.
تجلیل از این شخصیت در حقیقت تجلیل از همه خوبی ها است. عزاداری برای آن امام همام یکی از قالب های حفظ یاد و خاطره حضرت و یاران او می باشد، افزون برآن عزاداری برای امام (ع) فواید و آثاری هم دارد که به خاطر آن به این امر تأکید شده است؛ چنانکه معصومان (ع) هم خود برای امام حسین (ع) عزاداری می کردند و هم این که دیگران را به این امر سفارش می کردند. لذا بایسته است فلسفه عزاداری مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.