یادداشت‌ها

نکته اصلی در سخن مروان رو به‌ راه شدن کار «حکومت» برای «ما» است که با تعبیر «لا یستقیم لنا الامر» بیان کرده است و در نگاه برخی شاگردان مکتب مروان همه واقعیت نیز همین است و بس! با این فرق که مروان این اندازه شجاعت داشت، که انگیزه جریان بنی‌امیه را در ناسزاگویی بازگو کند و ای کاش شاگردان «منطق مروانی» نیز دست‌کم به اندازه مروان شجاعت داشتند و فاش می‌گفتند که با چه انگیزه‌هایی مرتکب چنین رفتارهای غیر اخلاقی می‌شوند و دیگر به پای دین و شرع نمی‌گذاشتند؛ شاگردانی که به گمان خود، مسلط هستند و تو گویی «دستشان باز است که هر چه می‌خواهند بگویند و هر کار می‌خواهند بکنند»
اکنون دولت آمار می دهد که نرخ بیکاری را به ۸,۲ درصد رسانده است. اگر اینگونه باشد باید مشخص شود که این آمارچگونه و بر اساس چه ارقامی بدست آمده است. دولت برای صدق و صحت گفتار خود می تواند آمار خود را به تفکیک استان بیرون دهد تا مشخص شود این آمار چگونه و بر چه مبنایی بیرون آمده اســت.
واقعا وقت آن رسیده هیئت وزیران و مجلس وقوه قضائیه ضمن تشکیل جلسه اضطراری و فوری باحضور متخصصان وکارشناسان و برجستگان این موضوع را با دقت و سرعت بررسی و چاره اندیشی کنند و از پایمال شدن خونهای بسیار بی‌گناهان ومسافران پیشگیری نمایند چراکه تکلیف حاکمیت است که امنیت و ایمنی همه جانبه و در همه جاده‌ها و شوارع وکوی و برزن برقرار کند و هیچ توجیهی پذیرفته نیست چراکه موضوعی بالاتر و ارزشمند از جان انسانها وجود ندارد.
هنر، در دیدن چیزهایی است که تولید نمی‌شوند. برای ارزیابی درست یا نادرست بودن یک سیاست، نباید توجه خود را فقط معطوف و منحصر به آثار مشهود آنها کرد، باید آثار غیر مشهود آنها را نیز بررسی و ارزیابی کرد.
Equity را انصاف ترجمه کرده‌اند، انصاف در آموزش و پرورش یعنی اینکه به هر دانش‌‌آموز متناسب با نیازش محتوای آموزشی دهیم.Equality که آن را تساوی ترجمه کرده‌اند و معنای آن این است که کلیه دانش‌آموزان سراسر کشور در پایه و رشته مشترک، محتوای یکسانی را می‌گذرانند.
در خاورمیانه رژیم صهیونیستی همواره برای بقای خود جنگ پایدار و صلح ناپایدار را دنبال و عملی کرده است. جنگ با مصر، اردن و سوریه، جنگ و اشغال لبنان، جنگ تروریستی با جمهوری اسلامی ایران و ترور دانشمندان هسته‌ای و… از نمونه‌های آن است!
در صداقت و دلسوزی تهیه‌کنندگان لایحه عفاف و حجاب و نیز نمایندگان محترم مجلس تردیدی نیست و دقیقاً به همین علت، از آن عزیزان انتظار می‌رود از روی دیگر این سکه نیز غافل نباشند و خدای نخواسته به جای مقابله با کشف حجاب، دشمن را در اجرای این طرح خزنده و خسارت‌بار، یاری نکرده باشند!
اینقدر فشار اجتماعی و سیاسی را زیاد نکنید. جوانان را به اضطراب و اضطرار نکشانید. به زبان بی‌زبانی به مردم نگویید این کشور مناسب کار و زندگی نیست، چنانکه گفته شده است، 60 درصد جوانان را به صف انتظار مهاجرت نکشانید.
کشور ما جهت رسیدن به مدل چین نیاز به یک مدیر توانمند اقتصادی درسطح شی جی پینگ دارد. مدیری که ارکان نظام از رهبری گرفته تا قوای سه گانه و مردم به او اعتماد داشته باشند وآن فردی کس جز مخبر معاون اول ریاست جمهوری نیست.
کسانی که با نادیده گرفتن این کارنامه پس از 8 سال دوباره آزمودن این راه طی شده را تجویز می‌کنند اگر رگه‌هایی از خیانت نداشته باشند دستکم نشانه‌هایی از یک بیماری روانی خواهند داشتند. در ادبیات پزشکی به این بیماری «سندرم استکهلم» می‌گویند؛ پدیده‌ای که در آن گروگان نسبت به گروگان‌گیر حس همدلی و وفاداری پیدا می‌کند تا جایی که حاضر است خودش را با اختیار و علاقه تسلیم کسی کند که جان و مال و آزادی‌اش را تهدید می‌کند. حالا ما در ایران جهش جدیدی از این اختلال روانی را مشاهده می‌کنیم: «سندرم واشنگتن».
اکنون کیومرث هاشمی وارد عرصه ورزش شده است.سرپرست کنونی وزارت ورزش برای اهالی ورزش فردی شناخته شده است او از جنس ورزش به شمار می آید،اما این کافی نیست.
اگر قرار است بخشی از ماحصل تلاش یک فرد به دولت منتقل شود و دولت -و نه فرد- در مورد نحوه خرج آن تصمیم بگیرد، فرد باید در تمامی مراحل مشارکت داشته باشد؛ در غیر‌این صورت، هر کاری که بتواند می‌کند تا ماحصل تلاشش را از دسترس دولت دور کند. تلاش در جهت جمع‌آوری مالیات بدون توجه به این اصل اساسی برای جامعه هزینه‌های بسیار زیادی خواهد داشت.
قانون هنگامی کارایی دارد که همسو با اخلاق و سنت و رسوم باشد. قانونی که بخواهد در این زمینه‌ها دخالت و مقابل با آنها قد علم کند، خود را پیشاپیش ناکارآمد کرده است. به ویژه در مواردی که قانون مخالف عقل سلیم و منطق جامعه است. نمونه آن قانون ماهواره و قوانین قبلی آن در زمینه رسانه‌هاست. از همان آغاز که این قانون تصویب شد، بسیار روشن بود که امکان اجرایی شدن آن وجود ندارد.
روایت دبیر شورای اطلاع رسانی دولت از سالروز تنفیذ حکم رئیسی توسط رهبر معظم انقلاب

ازگفتمان درونزا و متکی به داخل رئیسی تا حذف «ما نمی‌توانیم» و خودتحقیری دولت قبل

احسان صالحی دبیر شورای اطلاع‌رسانی دولت در سالروز تنفیذ حکم رئیسی توسط رهبر معظم انقلاب، نوشت: ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ یک لحظه تاریخی پس از یک دوره رکود و ناامیدی عمیق بود. رئیس دولت دوازدهم در حالی از پاستور رفت که میزان محبوبیت او با تنزل بی‌سابقه به ۹.۷ درصد رسیده بود و ناامیدی از عملکرد دولت وقت به مهمترین عامل افت مشارکت در انتخابات تبدیل شد.
پلمب کردن یک شرکت به معنای تعطیل کردن فعالیت کارکنان و تامین‌کنندگان و فروشندگان و همه عناصری است که در زنجیره تامین آن شرکت فعالیت دارند. آیا منطقی است شرکتی با هزاران کارمند و ده‌ها هزار ذی‌نفع را به‌خاطر برخی از کارکنان آن تعطیل کرد؟ این تسهیل کسب‌وکار است؟ رونق بخشی به فضای اقتصاد است؟ حمایت از سرمایه‌گذاری و کارآفرینی است؟ چگونه از اولویت داشتن اقتصاد سخن می‌گوییم وقتی تبعات اقتصادی رفتارهایمان را نمی‌سنجیم؟
آنچه مسلم است اصلی ترین دشمنان اسلام، صهیونیستها هستند و جریان صهیونیستم مسیحی را هم آنها ایجاد کرده اند تا از ظرفیت مسیحیان افراطی علیه اسلام و مسلمانان استفاده کنند و قطعاً قضیه اخیر قرآن سوزی در سوئد و دانمارک نیز خارج از برنامه ریزی آنها نخواهد بود.
لایحه حجاب‌ وعفاف نه تنها توجیه‌گر رفتارهای سلبی است که تا فاجعه مرگ مهسا اعمال می‌شد، بلکه مجموعه‌ای گسترده از مجازات‌ها را برای به اصطلاح متخلفان در نظر گرفته که به تعبیر بسیاری از دلسوزان کشور به مثابه اعلام جنگ با جامعه است.
دولت سیزدهم به نیمه رسیده ‌و حالا می شود عملکرد آن را مستقلا قضاوت کرد. نوشتن از کارنامه یک دولت در تمام حوزه ها، سلسله گزارش های منظم و مطولی می طلبد که اینجا قصد پرداختن به آن را نداریم و تنها به بررسی چند رویکرد رئیس جمهور محترم و دولتمردان او می پردازیم
در مراسم تشییع پیکر مرحوم حجت‌الاسلام ‌‌والمسلمین حسن صانعی در حسینیه جماران، تصویری منتشر شد که جناب آقای محمدی‌گلپایگانی در کنار آقای سید محمد خاتمی نشسته بود. در تصویر دیگری، آقای مخبر در حال خوش و بش با آقای خاتمی دیده می‌شد. رسانه‌های اصلاح‌طلب این دو تصویر را شاید با ذوق و شوق منتشر کردند و یحتمل آنها را نشانه نوعی آشتی دانستند، اما برخی افراد جناح مقابل با دستپاچگی نوشتند هیچ‌ وقت با یک عکس که دو نفر اتفاقی کنار هم بنشینند یا با هم سلام‌علیک کنند، صلح و صفا برقرار نمی‌شود
در عدالت ترمیمی هدف غایی اصلاح ســاختار جامعه، جبران زیان وارده و ایجاد شــرایطی برای توافق طرفین یک جرم در تأمین و جبران زیانی است که در نتیجه جرم ایجاد شده است. لذا آنچه در تعریف کیفر و مجازات ها باید منظور نظر قانونگذار قرار گیرد علاوه بر اصــول و قواعد بدیهی حقوق کیفری، تأمین شرایطی است در جهت عدالت کیفری.