انسان به امید زنده است. ما در عصر شتابندگی تاریخ به سر میبریم. انقلاب ارتباطات همه مرزها را تغییر داده و گرایش به گفتوگو و مشارکت را شتاب داده است. امید اجتماعی، در بستر گفتوگو، مشارکت اجتماعی و جامعه بانشاط شکل میگیرد. امروز ایران، نیازمند تقویت امید اجتماعی است و این امیدآفرینی، میتواند گسست حال و آینده را رفع کند و تابآوری جامعه را بالا ببرد.