به گزارش سایت خبری پرسون، مجید ابهری در یادداشتی نوشت: یکی از عوامل آزار روحی و روانی انسان، تنش‌های محیطی می‌باشد. آرامش روانی همراه با استراحت فکری و محیطی سخت‌ترین مشکلات عصبی انسان‌ها را حل و فصل نموده و آن‌ها را به ساحل نشاط و آرامش می‌رساند. چه بسیار انسان‌های سالم از نظر جسمی و روانی وجود دارند که در مدتی اندک جان خود را از دست داده اند. چراکه آرامش روحی و عصبی امن‌ترین جاده رشد و شادکامی بوده و اجازه می‌دهد انسان‌ها به کمال تندرستی جسمی و روحی دست یابند.
متاسفانه در شرایط حساس و بحرانی حال حاضر مردم ما در لایه‌های اکثریت درگیر مشکلات متعدد بوده و همواره در انتظار وقوع حوادثی تلخ و تلخ‌تر نشسته اند. آنچه که امروز جامعه از کمبود و فقدان آن رنج می‌برد، نشاط و آرامش روحی است. اولین مرحله از درد و رنج انسان‌ها ناتوانی در تهیه و تامین نیازهای اساسی خود می‌باشد. مسکن، پوشاک، خوراک، سفر و محورهای مرتبط با آن‌ها اصلی‌ترین جاده‌های از دست دادن رنج و درد است. در مرحله دوم دشواری‌های سفر و تغییر محیط و آب و هوا بوده که بسیاری از شهروندان ما سال‌ها است که فرصت سفر و کسب تغییر محیط را به دست نیاورده اند.
در کنار فقدان شادی و نشاط از دست دادن روابط عاطفی در زندگی روزمره می‌باشد که بسیاری از شهروندان ما در حسرت دیدار نزدیکان خود و یا سفرهای کوتاه و بلندمدت هستند. دیگر خیلی کم می‌توان لبخند بر لبان افراد دید؛ خندیدن به عنوان یکی از اهرم‌های شادی آفرین می‌تواند غم و تنش‌های روحی و عصبی را تا اندازه بسیار زیاد از انسان و جامعه وی دور کند. شوربختانه درگیری‌های لفظی در سطح مسئولین به بهانه‌های گرانی و یا رقابت‌های سیاسی مردم را دچار تنش‌های روحی و عصبی می‌نماید. با صدها تاسف بسیاری از دولت مردان ما به جای اندیشیدن به رفاه و آرامش هموطنان در کمین مادیات و رشد مالی می‌باشند.
در شرایط کنونی اکثریت جامعه ما از سفرهای یک روزه، زیارتی و سیاحتی محروم و در تهیه اقلام غذایی مخصوصا گوشت ناتوان هستند. دیگر از ایجاد امید در جامعه خبری نیست و امروز بزرگترین جرم و گناه ایجاد یاس و اندوه در جامعه می‌باشد که متاسفانه بسیاری از مردم بذر ناامیدی، یاس و دور ماندن از نشاط را از رسانه‌های خودی گرفته و تنش‌های کلامی و سیاسی به دنبال کشمکش‌های آشکار و نهان بین دولتمردان، محورهای اصلی ناامیدی در جامعه می‌باشند. فقدان نشاط و ابزار شادی باعث گرایش مردم به هزل و طنز سیاه گردیده است.
باید دولتمردان به جای کشمکش‌های سیاسی، بذر امید و نشاط را در جامعه پراکنده کنند و اجازه ندهند رسانه‌های بیگانه جامعه را به سمت و سوی ناامیدی بکشانند. دولتمردان باید با کنترل قیمت‌ها و ایجاد ارزانی حداقل در مورد اقلام ضروری، فشار بر مردم به ویژه خانواده‌های زن سرپرست، بازنشسته و بی‌سرپرست را کاهش داده و اجازه ندهند فضای اندوه بر جامعه غلبه کند. در خاتمه باید عرض کنم از نگاه دانش رفتارشناسی هرکس بخواهد یاس و اندوه را به جامعه تزریق نماید در حقیقت دشمنان اصلی مردم به حساب می‌آید. همدلی و هم سویی بین ما جامعه را به سوی رشد و تعالی می‌کشاند و غم زدگی و اندوه از جامعه فاصله می‌گیرد.
منبع: آفتاب یزد
