رفاهی

گفته‌اند «الآن یک کارگر با یک سوم مزد روزانه می‌تواند برای ناهار حداقل یک چلوکباب بخورد. اما زمانی که در ایران دلار 7 تومان بود یک کارگر با یک سوم مزد فقط می‌توانست نان و پنیر و انگور بخورد. اگر معیارتان شکم است این را هم بگویید!» معیار سنجش اما درآمد سرانه است. نه قیمت چلوکباب، نه کرایه تاکسی، نه سکه و همچنان بالاترین درآمد سرانه مربوط به سال 1356 است با عدد 2545 دلار که در تمام سال‌های پس از انقلاب تنها در سال‌های 80 و 81 به آن نزدیک شدیم و شگفتا که در همان دو سال همین تریبون‌ها مدام از اقتصاد و معیشت می‌گفتند!