سیاست خارجی

آخرین و مهمترین خبر ها از تحولات جهان و خبرهای سیاست خارجی را در صفحه سیاسی پرسون بخوانید.

مسعود اکبری طی یادداشتی نوشت؛

چشمان موساد و سیا را کور کنید

به موجب قانون «الزام دولت به تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» که مصوب مجلس شورای اسلامی در سال ۱۴۰۴ است، دولت مکلف است هرگونه همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را بر اساس معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و پادمان مبتنی بر آن، تا حصول تضمین امنیت تأسیسات هسته‌ای ایران به حالت تعلیق درآورد. وقتی آژانس عملاً نقش چشمان آمریکا و رژیم صهیونیستی را ایفا می‌کند، ایران هم باید عزم خود را جزم کرده و چشمان موساد و سیا را کور کند.
بحران‌های داخلی و خارجی در هم گره خورده‌اند؛

نگاه‌ها به وزارت امور خارجه دوخته شده است

اگر ادعا شود جمهوری اسلامی ایران در بخش دیپلماسی در دهه‌های اخیر دچار نوساناتی بوده که موجب شده توفیق چندانی در پیشبرد سیاست خارجی نداشته باشد، ادعای نادرستی نیست.
در شرایط کنونی این ایران است که بیش از همه باید از مذاکره با طرف اصلی یعنی امریکا استقبال کند. بالاخص به این دلیل که ترامپ ظاهرا خودش را کنار کشید و ‌گفت ما دیگر کاری نداریم اما اگر ایران بخواهد برای مذاکره آماده‌ایم!
در تیرماه گذشته هنگامی که خبر به رسمیت شناخته شدن حکومت خودخوانده طالبان بر افغانستان توسط دولت روسیه منتشر شد، هشدار دادیم مبادا دولت جمهوری اسلامی ایران از کرملین و پوتین تبعیت کند و درصدد به رسمیت شناختن حاکمیت طالبان برآید.
وزیر امور خارجه آمریکا در گفت‌وگویی با شبکه خبری فاکس نیوز گفت، مذاکرات با ایران به مسیر خود باز خواهد گشت. او همچنین گفت واشنگتن به دنبال روابط محترمانه با چین است اما در صورت عدم توافق از مواضع خود دفاع می‌کند.
فرض کنید امروز ۲۷ مهر ۱۴۰۴ (۱۸ اکتبر ۲۰۲۵)، دهمین سالگرد تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت و تاریخ انقضای رسمی همه محدودیت‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران است و پسگشت (snapback) تمامی قطعنامه‌های ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد شده و تمامی تحریم‌های پیش از برجام اعمال شده است.
وزیر امور خارجه امروز شنبه ۴ مرداد ماه در نشستی با حضور «مسعود پزشکیان» رئیس‌جمهور و معاونان و مدیران وزارت امور خارجه به تشریح اقدامات دستگاه دیپلماسی در طی جنگ ۱۲ روزه و همچنین پس از آن و همراهی دیپلماسی و میدان در این حوزه پرداخت.
روز گذشته و در پی تحولات اخیر، اولین دور گفت‌وگو میان مقامات ایرانی و سه کشور اروپایی در استانبول آغاز شد. روشن است که گفت‌وگو با اروپاییان به‌تنهایی هیچ مشکلی را حل نمی‌کند. تجربه پیشین هم نشان داده که آنان نقش ایجابی موثری ندارند؛ فقط در پی حضور در مذاکرات و خوشه‌چینی تخریبی هستند و اکنون آمده‌اند که با بلند کردن چماق اسنپ‌بک امتیازهای خود را بگیرند.
سال ۱۳۸۲ آمریکا پس از اشغال افغانستان؛ بدون اجماع حتی میان متحدان قبلی‌اش، به بهانه دروغین تسلیحات کشتارجمعی، عراق را هم اشغال کرد. همان ایام بود که برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران با هوچی‌گری اروپا و آمریکا و رسانه‌های وابسته‌شان، در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بحث‌برانگیز شد. با مشاهده اوضاع آن روز در غرب آسیا برخی مسئولان جمهوری اسلامی نگران شدند.
سید محمدعماد اعرابی طی یادداشتی نوشت؛

دور باطل مذاکره و درس‌هایی که نمی‌گیرند!

تاریخ معلم خوبی است. آن‌قدر خوب که یک درس را چند بار تکرار می‌کند اما اینکه برخی از دولتمردان ما درس‌های صریح، ساده و تکراری تاریخ را باز هم متوجه نمی‌شوند، تأسف‌آور است.
در دیدار هیأت پارلمانی ایران و بلاروس با رئیس شورای جمهوری بر وجود یک پایگاه قراردادی قابل اعتماد متشکل از بیش از ۴۵ توافقنامه و قرارداد امضا شده در راستای ایجاد پایه محکمی برای همکاری‌های بیشتر تأکید شد.
کاظم غریب آبادی معاون حقوقی و بین الملل وزارت امور خارجه پس از سه روز رایزنی های فشرده با نمایندگان کشورهای مختلف جهان در سازمان ملل و شرکت در دو نشست شورای امنیت گفت که ایران، روسیه و چین «همواره مواضع خود را درباره مهمترین موضوعات بین المللی و مسائل مرتبط با ایران در مجامع بین المللی » هماهنگ می کنند.
در بزنگاه فعلی، که تنها چند هفته تا پایان ضرب‌الاجل تعیین‌شده مکانیسم ماشه برای ایران باقی مانده، تعلل در آغاز گفت‌وگوهای سیاسی از هر سمت و به هر دلیلی، به زیان هر دو طرف ماجراست؛ مذاکراتی که باید بسیار پیش‌تر از این آغاز می‌شد. از این رو انتظار می‌رود موضوع زمان با حساسیت کامل مد نظر قرار گیرد. این بار، شاید بتوان گفت زمان، مهم‌ترین متغیر در معادله است.
سازمان آگهی های پُرسون