به گزارش سایت خبری پرسون، همه میدانیم که آقای مخبر یکی از نامزدهای احتمالی انتخابات بود و حتی شانس رایآوری در یک انتخابات عادی را هم داشت؛ ولی وی نپذیرفت و خود را متمرکز بر وظیفه محوله از سوی رهبری و اجرای درست انتخابات کرد. آقای مخبر از ابتدا نشان داد که تصمیم به نامزد شدن ندارد و فقط دنبال اجرای انتخابات بیمسئله است.
برای این منظور مجبور بود جلوی تندروها بایستد و تا توانست ایستاد. دو بخشنامهای که بلافاصله صادر کرد و جلوی انتصابات و قراردادهای مهم و جدید را گرفت، بسیار زیرکانه و دقیق بود و نشانه شناخت او از تخلفات احتمالی بود که متاسفانه در روزهای اخیر و برخلاف این بخشنامهها اقدام به نقض آن دو بخشنامه کردند.
در طول انتخابات با برخی از رسانههای حکومتی طرفدار یک نامزد انتخاباتی برخورد کرد. او را به شکل غیراخلاقی متهم میکنند که برای ماندن در پست معاون اولی این کارها را میکند. درحالیکه این کارها را پیش از نتیجه نهایی انجام میداد. اگر او قصد ماندن داشت و دنبال پست بود؛ میتوانست بهجای معاونت اولی، صندلی ریاستجمهوری را نشانه برود. الان هم و تا آنجا که میدانیم نه آقای پزشکیان دنبال چنین انتصابی است و آقای مخبر هم قصدی برای ماندن ندارد.
اگر هم هر دو میخواستند، اکنون و با این اتهامزنیها دیگر چنین کاری را نخواهند کرد. در مجموع، مخبر انتخابات بدون حرفوحدیثی را برگزار کرد که با توجه به خیز برداشتن تندروها بسیار مهم بود. قطعاً او را یکی از علل شکست خود خواهند دانست که تا حدی مانع تخلفات مهم شد.
چرا آقای مخبر چنین رفتاری کرد؟ و اکنون هم همه تخلفات در انتصابات و قراردادها را بررسی و در حد توان ابطال میکند؟ به نظر میرسد که مهمترین علت، تعهد اخلاقی اوست. برای بسیاری اخلاق و راستگویی در سیاست از دو دهه پیش به فراموشی سپرده شد. گرچه سیاست عین اخلاق نیست؛ ولی سیاست بدون اخلاق، جهنم است.
مناظرهها را ببینید که اگر طرف مقابل و هوادارانش برنده میشدند، امروز در چه وضعیتی گرفتار میبودیم؟ ممکن است نسبت به آقای مخبر نقد داشته باشیم همچنان که هیچکس فراتر از نقد نیست؛ ولی از نظر اخلاقی و خدمتی را که در این انتخابات برای انجام صحیح و بیطرفانه آن انجام داد، نباید فراموش کرد و فراموشکردنی هم نیست.
دشمنی تندروها با او و اینکه امثال او را عامل شکست خود میدانند، در التزام اخلاقی و متعهدبودن وی به انجام بیطرفانه وظیفهاش ریشه دارد. هرچند در چند روز آخر جریان تندرو کوشید از همه امکانات دولتی برای جمعآوری رای استفاده کند؛ ولی در نهایت، اراده بخشی از مردم و نه همه آنها این خطر را از ایران دور کرد.
منبع: روزنامه هم میهن