به گزارش سایت خبری پرسون، حسن بهشتی پور تحلیلگر مسائل بین الملل در یادداشتی نوشت: اصل اینکه ایران به هر شکل بتواند دارایی های مسدود شده خود را آزاد کند اقدام خوبی است و نباید این اقدام با جریان سازی های سیاسی مواجه شود. چرا که متاسفانه حتی زمانی که ایران موفق شد ١میلیارد و هفتصد میلیون دلار پول بلوکه شده در آمریکا را آزاد کند و این پول به صورت نقد به ایران تحویل داده شد؛ آن زمان به قدری جوسازی شد که یک جاسوس را در قبال دریافت مقداری پول معاوضه و مبادله کرده اند و حتی در این خصوص سریال گاندو را نیز ساختند.
یعنی اقدامی که به آزادسازی زندانیان ایرانی در آمریکا و ثانیا آزاد شدن بخش دیگری از پول های بلوکه شده که به اقتصاد کشور کمک می کرد نباید در اثر اختلافات سیاسی و ماجراهای جناحی تخطئه و مشکل را پیچیده تر می کرد. باید اصل اینکه بخشی از دارایی های ایران آزاد می شود را به عنوان یک اقدام خوب استقبال کنیم نه اینکه آن را زیر سوال ببریم. از طرفی باید موضوع را ریشه ای ببینیم و به این مساله بپردازیم که سیاست ها و عملکردهایی منجر به این شده تا ایران در شرایطی قرار بگیرد که نتواند پول صادرات نفت خود را به کشور بازگرداند و حتی اختیار چگونگی هزینه کردن آن را نیز نداشته باشد.
چنانکه همین پول اخیر آزاد شده را نیز محدود کردند که توسط واسطه ای به نام بانک مرکزی قطر استفاده شود و در زمینه تحویل دارو و مواد غذایی محدود شود. اینها مسائلی است که خوب است مورد پرسش واقع شود که واقعا چه سیاستی اتخاذ شده که به اینجا رسیده ایم و چگونه می شود این مشکل را به صورت ریشه ای حل کرد که واقعا ایران بتواند مانند همه کشورها صادرات و واردات داشته باشد. اما دلیل مخالفت جمهوری خواهان با این اقدام دولت بایدن این است که جمهوری خواهان در بازی های سیاسی و رقابت هایی که هست فکر می کنند که این اقدام ممکن است راه جدیدی را برای به توافق رسیدن ایران و آمریکا باز کند و این ممکن است که موضع دموکرات ها را مجددا تقویت و مثبت کند.
در حالی که در آمریکا سیاست خارجی نقش تعیین کننده ای در نتیجه انتخابات نداشته و ندارد. با این حال اگر بایدن بتواند گره بزرگی که در سیاست خارجی وجود داشته و عمدتا جمهوری خواهان این گره را ایجاد کرده اند مثل خروج ترامپ از برجام را حل کند و اگر این مساله حل شود خود یک امتیاز خواهد بود. واقعیت این است که جمهوری خواهان نیز می دانند که آمریکا حق نداشته که دارایی های ایران را مسدود کند. اما آقای بلینکن وزیر خارجه آمریکا برای اینکه بتواند به افکار عمومی داخل آمریکا پاسخگو باشد می گوید که ایران دارایی های خود را فقط می تواند در حوزه دارویی و مواد غذایی استفاده کند.
حال کسی نیست که از آقای بلینکن بپرسد که اگر آمریکا این دارایی های ایران را در چارچوب دارویی و غذایی آزاد کرده چرا به مدت ۵ سال طول داده و آمریکا می توانست همان ۵ سال پیش این دارایی ها را آزاد کند. حکم صریح دادگاه بین المللی لاهه که در سال ۹8 از آمریکا خواست مواد غذایی و دارویی را در تحریم های خود مستثنی کند آمریکا در پاسخ از عهدنامه مودت با ایران خارج شد و حکم را نیز اجرا نکرد. لذا این تناقضات و تعارضات در رفتار آمریکا وجود دارد که اگر دارایی های ایران را در چارچوب مسائل حقوق بشری آزاد کردند پس چرا ۵ سال برای این کار طول دادند. معلوم است که این کار باج خواهی است و به دنبال همان جمله اند که هدف وسیله را توجیه می کند.
منبع: آرمان ملی
