ایران و آمریکا

اکنون لحظه‌ای تاریخی فرا رسیده است: لحظه‌ای برای تصمیم، برای صلح، برای گذار از چرخه‌های فرساینده‌ی بی‌اعتمادی. اینک زمان آن است که برای فردای کودکان ایران عزیزمان، توافقی انسانی، عاقلانه ، هوشمندانه و شجاعانه رقم خورد. نه برای قدرت، که برای زندگی! نه برای فتح سیاسی، که برای نجات نسلی که هنوز حق انتخاب نداشته، اما عمیقاً حق زیستن دارد.
مذاکرات هسته‌ای تا به امروز برای ایرانیان آسودگی خاطر آورده‌ است، چراکه به نظر می‌رسد سیاست آمریکا متزلزل است. البته همه اینها تا قبل از این بود که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا سیاست واضح خود را در گفت‌وگو با شبکه خبری ان‌بی‌سی اعلام کند.
در باب چرایی توقف رایزنی‌ها میان ایران و آمریکا گمانه‌زنی‌ها بسیار است؛ گروهی بر این باورند که تعلیق گفت‌و‌گوها به واسطه چند صدایی حاکم بر کاخ سفید اتفاق افتاده است و گروهی دیگر از اوج گرفتن اختلاف نظرها میان تهران و واشنگتن می‌گویند و در نهایت برخی از ناظران با اشاره به رویکرد اخیر آمریکا در ارتباط با یمن و تاکید ادعایی بر حمایت تهران از این گروه، ادعا می‌کنند که بعید است دیپلماسی میان دو بازیگر نتیجه بخش باشد.
تحریم‌های تازه نفتی آمریکا، گرچه به‌صورت مستقیم به گفت‌وگوها مرتبط نیست، اما در عمل نقشی مکمل در راهبرد فشاربه ایران ایفا می‌کند. راهبردی که ادامه روند مذاکرات را با ابهام زیاد روبه‌رو کرده است.
نیروهایی در داخل کشور دنبال چوب گذاشتن لای چرخ مذاکرات هستند را می‌شناسید. جالب این است که یکی از آنها در آخرین موضع علیه مذاکرات خبر مهمی را لو داد و گفت: «در دولت قبل هم مذاکره وجود داشت؛ ولی جامعه از آن خبر نداشت و نسبت به آن شرطی نشده بود. این اقدام در آن برهه جلوی اثرگذاری مذاکره بر قیمت ارز را گرفت.»
مروز درون محافل تصمیم‌ساز آمریکا، ۲ نگرش در قبال ایران در تقابلند: گروهی که خواهان حل‌وفصل تدریجی مسائل، ابتدا از موضوع هسته‌ای و سپس مسائل منطقه‌ای و موشکی‌ هستند و طیف دیگری که بر توافقی جامع و فراگیر - در همان گام نخست- تأکید دارند.
تعویق مذاکرات ایران و آمریکا در رم، بازتابی از پیچیدگی‌های فزاینده در روند گفت‌وگوهاست؛ تحولی که نشان می‌دهد ورود به جزئیات فنی، تضاد منافع را آشکارتر کرده و همزمان، طرفین را به بازطراحی مسیر دیپلماسی در سایه تهدید، فشار و ابتکار واداشته است.
رسانه انگلیسی رویترز، روز گذشته روایتی از محتوای مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا را منتشر کرد.روایتی که هسته‌ اصلی آن این بود: مذاکرات آغاز شده در عمان بر اساس چارچوب برجام پیش می‌رود.
مایکل آنتون رئیس هیئت مذاکره‌کننده آمریکا در دور سوم گفتگوی غیرمستقیم با ایران، نه صرفاً یک مذاکره‌کننده بلکه یک طراح جنگ روانی در میدان دیپلماسی است که هرگونه مذاکره را صرفاً ابزاری برای پیشبرد منافع آمریکا می‎داند، نه بستری برای مصالحه یا تفاهم پایدار.
تحلیلگر سیاست خارجی و مشاور سه رئیس‌جمهور پیشین آمریکا در امور منطقه غرب آسیا در یادداشتی نوشت: «برچیدن برنامه غنی‌سازی اورانیوم ایران غیرممکن است. ترامپ باید به‌دنبال تحدید زیرساخت هسته‌ای ایران باشد.»
به نظر اکثر کارشناسان، در بهترین شرایط برای توافق بین ایران وآمریکا قرار داریم. تردید نکنیم کسی جز ترامپ نمی‌تواند تصمیم به توافق گرفته و آن را اجرا کند. او هم جسارت و توانایی این کار و هم ابزارهای قانونی این مهم را در دست دارد.
سازمان آگهی های پرسون