سایت خبری پرسون- خرم آباد بیست و سومین شهر پر جمعیت ایران و مرکز استان لرستان است، و با توجه به اینکه شش دوره از شورای این شهر میگذرد، هنوز هم حال و هوای شهر حاکی از نبود مدیریت شهری است و متاسفانه تاکنون شاهد پیشرفت های چشمگیری در این شهر نبوده ایم.
خرم آباد، به عنوان شناسنامه لرستان، باید شورای شهر آن از مدیریتی مطلوب برخوردار و دارای ایده های نو برای پیشرفت شهر و رفع مشکلات شهری باشند.
شورای شهر، متولی مدیریت شهر و نظارت بر تمام نهاده های مدیریت شهری است، بنابر این مدیریت شهری، باید مدیریتی تخصصی، غیرجناحی، غیر سیاسی، و به دور از هر گونه طایفه گرایی و حواشی باشد، اینگونه یک شهر میتواند نیل به توسعه پایدار داشته باشد، توسعه ای که بتواند نیاز های زمان حال جوامع را تامین کند بدون آنکه توانایی نسل های آینده در پاسخ به نیاز هایشان را به خطر بیندازد، اما خرم آباد با گذشت شش دوره از شورای شهر هنوز هم به توسعه پایدار نرسیده است، و در گذر زمان با چالش های مدیریت شهری از‌جمله: پروژه های نیمه کاره، نبود فضای سبز مناسب، نبود درآمد های پایدار، حاشیه نشینی، بافت های فرسوده، ساختمان های غیر استاندارد، نبود مدیریت واحد در برنامه های خدمات شهری، بی عدالتی در توزیع خدمات شهری، آسیب های اجتماعی، وجود ساختمان های فرسوده و... مواجه شده است، که علت اصلی آن عدم استفاده از ظرفیت های قانونی است.
شورای شهر به عنوان نمایندگان تام الاختیار مردم، باید به مطالبات مردمی بپردازند، چرا که هیچ عبادتی بالاتر از خدمت به مردم نیست؛
۲۴ سال است که خرم اباد از وجود شورای شهر برخوردار است، منکر اقدامات انجام شده در این سال ها نیستیم، اما خیلی از پروژه ها در حد کلنگ زنی باقی مانده اند، برای مثال: کارخانه لاستیک سازی خرم آباد که به رویا تبدیل شده است، کارخانه ای که بعد از ۶ سال فقط ۱۵ درصد پیشرفت کاری داشته است، در صورتیکه بنا بود ۳۶ ماهه افتتاح شود و هزار فرصت شغلی ایجاد کند.
اگر بنا به افتتاح این پروژه ها نبود، پس هدف از این کلنگ زنی ها چه بود؟ بودجه هایی که به این پروژه ها اختصاص داده میشود چرا در پیشرفت این طرح ها هیچ تاثیری ندارد؟
شهربازی کیو، سال هاست جنازه اش بر زمین نقش بسته و از لحاظ بصری باعث نقصان در فضای شهر شده است، اما در طول این سال ها هیچ کس پاسخگوی بلاتکلیفی آن نیست.
خرم اباد در دوره های گذشته شاهد جفا های بسیاری از سوی شورای شهر و شهر داری بوده است، کسانی که سوگند خود و مسئولیتشان را در قبال مطالبات مردمی به فراموشی سپردند و تنها به دنبال منافع شخصی خود و اطرافیانشان بودند، و به همین خاطر هیچ وقت نتوانستند گامی پویا در راستای اجرای طرح ها و پروژه های زیر بنایی در توسعه عمران شهری بردارند.
شهرداری و شورای شهر خرم آباد، سال هاست که خالی از هرگونه تغییر و اندیشه نو است، و از ظرفیت متخصصین شهر و نظرات کارشناسانه و علمی آنها برای پیشبرد و توسعه شهر استفاده نشده است، هر دوره که میگذرد و افراد جدیدی روی کار می ایند هیچ تغییری در پیشرفت شهر دیده نمیشود، و فقط اسمی از خرم آباد باقی مانده و با سو مدیریت در هر دوره از خرمی و ابادی آن کاسته میشود،
قیمت عوارض شهرداری در تمام محلات شهر خرم اباد یکسان است، در حالی که باید با برنامه ریزی، قیمت عوارض شهرداری در مناطق مرفه و توسعه یافته با مناطق حاشیه و فقیر نشین تفاوت داشته باشد، اما هیچ‌گاه برای این مسئله برنامه ریزی مناسبی صورت نگرفته است، هنوز هم جاده های خاکی زیادی در سطح شهر وجود دارد که سال هاست در انتظار آسفالت نشسته اند، در حالی که درب برخی منازل مسکونی فضای سبز های مجزا وجود دارد، که این بی عدالتی ها حکایتگر سوء مدیریت در شهرداری و شورای این شهر میباشد.
شورا شهر نباید صرفا به مطالبات شخصی مردم بپردازد و یا اقدام به فروش بدنه شهر کند، اما در ادوار گذشته مجوز های غیر مجاز زیادی برای ساخت و ساز در مناطق مختلف شهر داده شد.
یک چالش مهم که نارضایتی شهروندان را از عملکرد شورای شهر و شهرداری خرم اباد بدنبال دارد؛ عدم آگاهی به شرح وظایف و تداخل عملکردی آن است.
امیدواریم خرم آباد در ششمین دوره شورای شهر طعم خرمی را بچشد و این آغاز، پایانی بر تمام مشکلات شهری و سوء مدیریت ها باشد.
عاطفه موسی فرد | لرستان
