به گزارش سایت خبری پرسون از زنجان، حجت‌الاسلام عمران حسینی‌نسب با اشاره به شغل سخت برخی از افراد معدن‌کار، کشاورز، نانوا، چوپان و کارگر و برخی دیگر از مشاغل، عنوان کرد: این افراد گلایه دارند که ما اگر بخواهیم روزه بگیریم، توان ادامه روزه را نخواهیم داشت، مخصوصاً ایامی که در تابستان واقع شود؛ البته ماه مبارک رمضان امسال در فصل بهار است و روزها مقداری کوتاه‌تر و مقداری خنک‌تر است و شاید این بهانه کمتر باشد اما در عین حال افرادی هستند که گلایه دارند و می‌گویند نمی‌توانیم روزه بگیریم.
وی با اشاره به حکم روزه‌داری این افراد، متذکر شد: سختی کار مجوزی برای روزه نگرفتن نیست؛ یعنی هیچ فقیه و مجتهدی فتوا نداده است که اگر کسی شغل سخت دارد، می‌تواند روزه را بخورد.
این کارشناس مسائل دینی، با اشاره به راهکارهای این افراد برای روزه گرفتن، اضافه کرد: صاحبان مشاغل سخت اگر می‌توانند شیفت کاری خود را تغییر دهند، باید این کار را انجام دهند و اگر بعضی از افراد می‌توانند مرخصی بگیرند که باید این مرخصی را با ماه مبارک رمضان همراه کنند تا بتوانند روزه خود را بگیرند.
این مدرس حوزه علمیه با یادآوری اینکه برخی از افراد می‌گویند شیفت قابل تغییر نیست و نمی‌توانیم مرخصی بگیریم، افزود: این شخص می‌تواند هر روز به سفر رفته و تقریباً ۲۵ کیلومتر برود و در آنجا چیزی بخورد و این راه را برگردد و چون مسافر بوده، از نظر شرعی مشکلی ندارد و خود شرع مقدس این راهکار را قرار داده و کلاه شرعی هم نیست و همه روزه این کار را انجام دهد.
وی با بیان اینکه اگر کسی گفت که من نه می‌توانم هر روز به سفر بروم و نه می‌توانم مرخصی بگیرم و نه می‌توانم شیفت کاری خود را تغییر دهم، عنوان کرد: آخرین راهکار این است که این شخص از ابتدای سحر روزه‌خواری نکند؛ برخی خیال می‌کنند چون شغل سخت دارند، می‌توانند صبحانه را در منزل خورده و به سر کار برود که درست نیست؛ این اشخاص باید نیت روزه کرده و به سر کار خود بروند و در هنگامی که وضعیت‌شان بحرانی شد و نتوانستند روزه خود را نگه دارند و توان نداشتند و به حرج (مشقت و سختی غیرقابل تحمل) افتادند، روزه خود را افطار کنند.
حسینی‌نسب با یادآوری اینکه این کار روزه‌خواری عمدی نیست و کفاره نخواهد داشت، افزود: چنین شخصی باید فقط بعد از ماه رمضان، آن را قضا کند.
این مدرس حوزه علمیه با یادآوری فتوای مقام معظم رهبری در این باره، یادآور شد: رهبر فرزانه انقلاب در این باره فتوا داده‌اند، چنین شخصی اگر می‌تواند کار را ترک کند باید روزه بگیرد و اگر نمی‌تواند هر وقت به حرج و سختی زیاد که قابل تحمل نیست افتاد، می‌تواند افطار کند.
این کارشناس دینی افزود: طبق فتوا مقام معظم رهبری چنین اشخاصی به هیچ وجه نمی‌تواند صرفاً به این احتمال و دلیل که بعداً روزه حرجی می‌شود، روزه را از ابتدای روز افطار کنند، گفت: به بیان دیگر حرج بالفعل مجوز افطار است و تا زمانی که هنوز مشقت غیرقابل تحمل پیش نیامده و محقق نشده است، نمی‌توان افطار کرد.
حسینی‌نسب، با اشاره به فتوای آیت‌الله مکارم شیرازی در این زمینه، بیان کرد: سختی کار مجوز افطار روزه نمی‌شود و چنانچه بتواند، باید ساعت کاری خود را تغییر دهد و یا در ماه رمضان کارهای سبک‌تری انجام دهد. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفته‌ای ۳ - ۴ روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را به‌جا آورد.
وی با بیان اینکه آیت‌الله شبیری‌زنجانی نیز در این باره فتوا داده‌اند که فرض سئوال که با ترک کار به حرج می‌افتد، اگر نتواند به گونه‌ای (مثلاً کار در شب یا خنک کردن فضای کار) روزه را بدون مشقت شدید بگیرد، گرفتن روزه واجب نیست و قضای آن را بعد از ماه رمضان باید به‌جا آورده شود و در هر حال روزه‌خواری علنی و بی‌احترامی به ماه رمضان گناهی بزرگ است.
منبع: ایسنا
