فارس – سایت خبری پرسون: به گزارش خبرنگار ما: روستاها از دیرباز مکانی برای تجدید آرامش در پس هیاهوی شهری بوده است جایی که چرخ زندگی به آرامی میچرخد و آسمانش آبی و هوایش پاک پاک است.
در روستا سمفونی زندگی با هم خوانی کلاغ و زاغ و آواز دسته جمعی گنجشکان و گاهی در دوردست ها صدای ضربه‌های دارکوبی اجرا میشود که به گفته‌ی محلی ها از ابتدای فروردین برای ساخت لانه شروع به کندن درختی کرده و هنوز با امید ادامه میدهد.
زندگی در روستا روی قطار سرعت نیست و لحظه ها و ثانیه‌ها به آهستگی میگذرد، روح لطیف آرامش در پس دیوارهای گلی روستاها هنوز جریان دارد هرچند در سال های اخیر چهره روستاها با بلوک های سیمانی خشن پوشانده شده و لطافت و آرامش روستا را خدشه دار کرده است.
در این روستا دیوارهای گلی منشور حقوق گذشتگانی است که مرامشان جوانمردی،صفا، درستی و صمیمت بوده است. همان‌هایی که یک تار سبیل مردان و گاهی در موارد حساس تر چارقد زنان را گرو میگذاشتند و به تعهدشان پایبند بودند.کسانی که به دیگ کوچک آشی که حاصل دسترنجشان بود قانع بودند و چشمشان به پاتیل همسایه نبود.
قلعه های قدیمی با برج های بلندی که با امکانات اندک زمان های دور ساخته شده ، قنات هایی که میراث فرهنگ و دانش گذشتگان است مورد بی مهری مردم و مسئولین قرار گرفته است.
این دیوارهای فروریخته قلعه هاکه یا رها شده و یا با بلوک سیمانی بازسازی میگردد ، همان میراث ، دانش و دسترنچ گذشتگان است که یا از برج و باروها فرو می ریزد یا در پشته های قنات ها مدفون میگردد.
متولیان امر در بازسازی و نوسازی روستاها حفظ میراث گذشتگان که نشان از فرهنگ و دانش ایران زمین بوده است را به فراموشی سپرده اند حال آنکه میتواند سبب رونق گردشگری و درآمدزایی برای روستاها باشد.
یکی از این روستاهایی که مورد بی مهری و هجوم بلوک های خشن و تیره رنگ سیمانی قرار گرفته است روستای قنات نو مظفرآباد است.
مکانی که خوش آب و هوا که تابستانی خنک دارد با میوه های تابستانی مخصوصا انگور، بادام و گردو، و پاییز آن رنگارنگ و زیباست و زمستان اش برقی و بهارش با شکوفه های بادم اش در کل سال زیباست.
از‌همه زیباتر ستاره‌های پرفروغ اش در آسمان شب دیدنی است است ،جنگل ستارگان راه شیری و ستاره‌ی شمال که اینجا به آن ستاره‌ی بخت و اقبال لقب داده‌اند .اینجا آسمانش در روز و بسیار زیبا است.
آرامش در این روستا در سکوت به همه جا سرمی زندو تنها صدایی که میشنوی صدای طبیعت است صدای باد و هدهد و کلاغ و زاغی و گنجشک و صدای زندگی.
این روستا در گذشته‌های خیلی دور بیدک نام داشت اما آنطور که پدربزرگان تعریف کردند بخاطر حفر قنات نویی(جدید) این روستا قنات‌نو نام گرفت.
قنات‌نو در گذشته ۴قلعه داشت که اکنون آثار ۳قلعه هنوز پابرجاست.
نسل جوان این روستا از دهه‌ی ۶۰ به بعد برای تحصیل و سپس برای کار مهاجرت کردند و در شهرها ساکن شدند، اما به‌نظر میرسد امکاناتی از قبیل آب ،برق،گاز،تلفن و اینترنت مجدد آنها را تشویق به ساخت خانه‌های جدید در روستا کرده است تا هرازگاهی که زیر دغدغه‌ها و مشکلات شهر تابشان تمام شد چندروزی را در دل ساکت و آرام این مادرزمین سکنی گزینند و تجدید قوا کنند.
هرچند بازگشت جوانان به وطن باعث آبادانی روستاها میشود اما ورود مصالح مدرن به داخل روستا چهره های نوستالژی روستاها را دگرگون کرده‌است.
آرامش روستا مدیون دیوارهای کاه‌گلی و حفاظ‌های چوبی پوشیده شده از خار است که اکنون با کمال تاسف حتی دیوارهای گلی باغ‌ها را تابوک‌های خشن و بی‌روح سیمانی احاطه کرده اند
انگار نه مسئولین و نه مردم حواسشان به حفظ آثار گذشتگان نیست .
ای کاش حواسمان به زیبایی‌ها و میراث گذشتگانمان باشد و متولیان امر اجازه نمیدادند تابوک‌های خشن چهره زیبای روستاها را ببلعد.
----
آرامش اینجا را حتی هجوم ویروس‌کرونا نتوانسته خدشه دار کند. به نظر میرسد چنانچه آموزش از راه دور برای مدارس و دانشگاه‌ها و امکان دور‌کاری برای کارمندان فراهم شود خانه‌باغ‌های روستا مجدد شاهد هیاهوی بازی بچه ها شود.
هرچند روح زندانی بچه‌های امروزی شهر در فضای مجازی اسیر است و لذت این نوع زندگی‌ها را درک نمی‌کنند اما به هرحال میتوانند در محیطی آرام و با هوایی پاک در حبس فضای مجازی بمانند.
روستای قنات‌نو مظفرآباد در ۳۰ کیلومتری شهرستان خرمبید و در شمال شهر شیراز قرار دارد و شغل مردمانش کشاورزی و دامداری است و چندین قبعه و قنات و حتی سدهای سنگی به جا مانده از نسل ها و قرون گذشته میراث گرانبهایی است که نیاز به توجه دارد.
خانه ی گلی با قدمتی طولانی
خانه ی خشتی
---
فیروزه حجتی - استان فارس
