دکتر مهدی حمزه‌پور، دکتری مدیریت و مدیر اندیشکده فناوری نرم دانشگاه امام صادق(ع)، معتقد است جهان امروز به مرحله‌ای رسیده که باید از اتکای صرف بر فناوری‌های سخت عبور کرده و به سوی توسعه و کاربرد گسترده «فناوری نرم» حرکت کند؛ فناوری‌ای که برخاسته از علوم انسانی، اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی است و می‌تواند راه‌حل‌هایی تازه برای چالش‌های جهانی، ملی و فردی ارائه دهد.
به گزارش سایت خبری پُرسون، دکتر مهدی حمزه‌پور، دکتری مدیریت از دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، عضو هیئت علمی گروه علوم تصمیم و سیستم‌های پیچیده دانشکده مدیریت دانشگاه امام صادق (ع) و مدیر اندیشکده فناوری نرم دانشگاه امام صادق (ع) در ادامه سلسله یادداشت های خود درخصوص مفهوم و نقش فناوری نرم در آینده با بیان اینکه "اگر دولت به فناوری نرم توجه نکند، از قافله توسعه جا می‌ماند" و "پیام فناوری نرم به دولت: قدرت در اندیشه است، نه ابزار" نوشت:
در قرن حاضر، انسان‌ها وارد عصر توسعه یکپارچه علوم انسانی، علوم اجتماعی و علوم طبیعی شده‌اند؛ بنابراین، مفهوم فناوری در حال تغییر از فناوری با زمینه محدود به فناوری با زمینه گسترده و از فناوری سخت به فناوری نرم است.
فناوری نرم شاید قدیمی‌تر از فناوری سخت باشد، لیکن فناوری سخت به‌طور نظام‌مندتری مدوّن و درک شده است. فناوری سخت به واسطه‌ی اختراع وجود پیدا می‌کند؛ اما خودِ فرآیند اختراع و استفاده‌هایی که از فناوری‌های سخت به عمل می‌آیند از سَمتِ فناوری نرم حاصل می‌شوند.
ملاحظات اخلاقی و معنوی جزء فناوری سخت نیستند. بارها شنیده‌ایم که فناوری فی‌نفسه نمی‌تواند شَریر و بَد باشد، بلکه شَرارت در نحوه‌ی استفاده از آن است. فناوریِ سخت متّکی به قوانین طبیعت و اطلاعات درباره‌ی نحوه‌ی انجام کارهاست؛ در حالی که فناوری نرم به نفس درونی و معرفت‌شناسی‌های کُهن متوسل می‌شود.
فناوری‌های سخت و نرم هر دو دربرگیرنده‌ی سیستم‌های دانشی، اختراع و خلاقیت هستند. هر دو حائز اهمیت‌اند؛ زیرا بر وضعیت انسان اثر می‌گذارند؛ اما در طول موج‌های به شدت متفاوتی فعالیت می‌کنند.
ما به عصری رسیده‌ایم که در آن توسعه‌ی علوم نرم و فناوری نرم باید شتاب بگیرد. فناوری نرم، نوعی فناوری است که از دیدگاه‌ها و زوایای مختلفی مانند اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، فلسفی و هنری حاصل می‌شود. تحقیقات فناوری نرم برای بازاندیشی و تأمل بر چالش‌های بی‌شمارِ پیشِ رویِ بشر بسیار سودمند است و می‌تواند در نظام‌های فرهنگی مختلفی جای گرفته و توسعه‌ی پایدار و تحقیقات میان‌رشته‌ای را ترویج دهد تا به آگاهی‌های گسترده و راهکارهای اثربخش برای حل مسائل جهانی، ملّی، سازمانی و فردی دست یابیم.
فناوری نرم به منزله‌ی دانش برگرفته از علوم انسانی و اجتماعی، علوم غیرطبیعی و دانش غیرعلمی (سنتی) برای حل مسائل عملی مختلف تعریف می‌شود. این همان حیطه‌ی فناوری غیرفیزیکی و ورای ماشین‌آلات و ابزارهای فناوری فیزیکی است. بنابراین، این نوع فناوری بر اندیشه، اعتقادات، باورها، نظام‌های ارزشی و انگاره‌های ذهنیِ انسان متمرکز می‌باشد؛ نه اشیاء.
در واقع فناوری نرم در قلمرو ایدئولوژی، شور و احساس، ارزش‌ها، جهان‌بینی، رفتارهای فردی، گروهی، سازمانی و فراسازمانی یا اجتماع انسانی است.
نتیجه آن‌که:
فناوری نرم و موضوعات ذیل آن، عرصه‌ی نان‌آوریِ نوآورانه در ارائه‌ی محصولات و خدمات مبتنی بر محتوای ترکیب‌شده‌ی علوم انسانی، هنر و فناوری می‌باشد که جنبه‌ی تجاری‌سازی، بازارسازی و بازاریابی آن بر مبنای کشف نیازهای متعالیِ روحی، عاطفی، انسانی و اجتماعی انسان می‌باشد
منبع: پُرسون
