در خانههای قدیمی ایرانی، بهخصوص در آب و هوای گرم و خشک یا کویری معمولا حیاط مرکزی ساخته میشد و دور تا دور آن فضاهای خانه مانند اتاقها و مطبخ قرار میگرفت. این حیاطها راه حلهایی برای گرمای هوا در فضای باز بودند. همچنین با ایجاد فضایی پر از درخت و با حوض آب، خانه از بادهای گرم و تابش شدید آفتاب در امان نگه میماند.