این رسم غلطی است که در سپهر سیاست ایران رواج پیدا کرده است. تا دولتی که دوستان به پا کردهاند، بدی را خوبی میبینیم اما وای به روزی که دولت از رقیب باشد. بهترین اتفاقات را هم چنان زشت میبینم که بیا و ببین.
«حسن روحانی، رئیسجمهور پیشین ایران در دوران حضور هشت سالهاش در دولت استعفا کرده است؟»؛ این سوالی است که در چند مقطع زمانی به ویژه در دولت دوم روحانی مطرح شد.
قرائت گزارش استنکاف حسن روحانی از سازمان برنامه از اجرای قانون پتروپالایشگاهها و چرایی تأخیر چندماهه در ترخیص کالاهای اساسی از گمرک بخشی از دستور کارهای صحن علنی مجلس است.
نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از عملکرد دولت تدبیر و امید در ۸ سال اخیر،گفت: دولت روحانی فراموش کرد که مسئولان نوکر مردم هستند و نگاه از بالا به پائین به مردم داشت.
یک تحلیلگر اصولگرا در پیشبینی از آینده سیاسی رئیس جمهور پیشین گفت: روحانی تا مدتی باید پاسخگوی رفتار خود طی ۸ سال گذشته به افکار عمومی و همینطور به نهادها و سازمانهایی که مسئولیت نظارتی دارند، باشد.
نماینده مردم کاشمر در مجلس گفت: گویا مصلحتی در عدم محاکمه روحانی و افراد دیگری که در دولت خیانت کردند وجود دارد. اگر سریال گاندو دروغ است پخش نشود اما اگر درست است باید متخلفان محاکمه شوند.
پرسون از رویدادهای سیاسی ایران در این هفته می گوید؛
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران ضمن تاکید بر اینکه روحانی و لاریجانی به مرور به حاشیه خواهند رفت، گفت: مگرآنکه در کنار یک جریان سیاسی دیگری قرار بگیرند و فعالیت سیاسی خود را به آن شکل ادامه دهند.
بیش از ۵۰۰ هزار نفر از دانشجویان، طلاب و اقشار مختلف مردم با امضای نامهای از حسن روحانی رئیس جمهور سابق به کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی شکایت کردند.