با وجود اینکه روز گذشته سخنگوی شورای نگهبان در رابطه با آخرین وضعیت لایحه عفاف و حجاب، سخنانی مطرح کرده بود اما ظاهراً شورای نگهبان همچنان ترجیحش این است که موضع خود را نسبت به این لایحه مبهم نگه دارد.
طبق گزارش میدانی خبرنگار انصاف نیوز در روز پنجشنبه ۱۹ مهرماه ۱۴۰۳ در میدان و ایستگاه شهدا، ایستگاههای مترو تئاتر شهر و میدان ولیعصر، به گفتهی بخشی از مردم، حضور حجاببانها نسبت به سال گذشته کاهش پیدا کرده است. نیروهای طرح عفاف و حجاب در برخی ساعتها تذکر میدهند اما بهندرت کسی را «میبرند».
رصد اخبار داخل کشور نشان میدهد، برخی رسانههای جریان مدعی اصلاح، تلاشهای سیاسی خود را برای ملغیسازی قانون حجاب و عفاف افزایش داده و در حال تولید فشار به رئیسجمهور برای عدم ابلاغ این قانون هستند.
قوه قضاییه در تاریخ 7 اردیبهشت 1402لایحه حمایت از فرهنگ و حجاب را تصویب و به دولت ارایه کرد. هیات وزیران در جلسه مورخ 27 اردیبهشت با قید دو فوریت لایحه را تصویب کرد و مرحوم ابراهیم رییسی، رییسجمهور وقت ، لایحه را برای انجام تشریفات قانونی به مجلس ارسال کرد.
رئیس کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس ضمن اعلام خبر تایید لایحه عفاف و حجاب، در شورای نگهبان گفت: «لایحه مهم است و همه قوا باید برای اجرای آن همکاری کنند و کسی کارشکنی نکند.»
مرتضی آقاتهرانی، رییس کمیسیون فرهنگی مجلس دوازدهم در گفتوگویی اعلام کرده که به هیچوجه امکان بازپسگیری لایحه حجاب توسط دولت مسعود پزشکیان نیست. او تاکید کرده که موضوع حجاب و مصوبهاش «قانون شده و تمام است!»
محمد جواد لاریجانی گفت: با انقلاب اسلامی تمدن غربی با چالش بزرگی مواجه شد که سیستم مدنی بزرگی به دور از افکار سکولار و با داشتن ریشه در مکتب اهل بیت به وجود آمد و جمهوری اسلامی ایران تبدیل به قدرتی تاثیرگذار شد که نمی توانند نادیده گیرند.
طحان نظیف با بیان اینکه «دربار لایحه عفاف و حجاب هنوز مصوبه جدیدی دریافت نکردیم و همچنان دو ابهام شورای نگهبان وجود دارد»، ادامه داد: نسبت به طرح اصلاح قانون نظام صنفی کشور ایراداتی داشتیم؛ اخیراً مجلس در این زمینه مصوبهای داشته است که در نوبت رسیدگی در شورای نگهبان قرار دارد.
دو سال پیش در همین روزها و به مناسبت روز جهانی اسکیت، در شیراز برنامهای برگزار شد که تعدادی دختر و پسر نوجوان که اغلب بدون پوششهای متعارف بودند در آنجا بهصورت مختلط اسکیت بازی کردند. تصاویر آن برنامه جنجالبرانگیز شد؛ گویی که چه اتفاق وحشتناکی رخ داده بود.