حجاب

سخنگوی دولت در نشست خبری دیروز خود، در پاسخ به پرسشی درباره بازگشت گشت ارشاد گفت:«قطعاً با زور نمی‌توانیم حجاب را به ایرانیان برگردانیم، کما اینکه با زور هم نتوانستند بردارند. هیچ بودجه‌ای برای‌ کار ویژه این‌چنینی اختصاص پیدا نکرده‌ است.»
فعال سیاسی اصولگرا در خصوص طرح اتاق وضعیت حجاب و عفاف و اینکه گفته می‌شود 80 هزار نفر آموزش دیده‌اند، اظهار داشت: «ستاد امر به معروف اگر اینقدر آدم توانمند دارد که بتواند آنها را استخدام کند جای خوشحالی است که جای راه‌انداختن گشت ارشاد و استفاده از روش‌های تند می‌خواهند از گفت‌وگو بهره بگیرند».
محمدحسین طاهری آکردی پیش از آن که به سرپرستی ستاد امر به معروف منصوب شود، به مدت دو سال جایگزین سید محمدصالح هاشمی گلپایگانی دبیر ستاد بود. این دوره، به دلیل موضع‌گیری‌های شاذ طاهری آکردی، پرحاشیه توصیف شده است.
صادق کوشکی، فعال سیاسی اصولگرا، در واکنش به اظهار نظر رئیس امور اطلاع‌رسانی دولت درباره روانه کردن ۸۰ هزار آمر به معروف در تهران، تأکید کرد که مردم از ترویج حجاب و آموزش امر به معروف عصبانی نمی‌شوند، بلکه نگرانی اصلی آن‌ها ناشی از سیاست‌های غلط و تصمیمات اقتصادی و اجتماعی دولت پزشکیان است.
حسین مرعشی دبیر کل حزب سازندگی درباره واکنش‌های دوباره به موضوع حجاب گفت: نباید به موضوعی که حل شده پرداخته شود. پرداختن به این موضوعات باعث تحریک تندروها می‌شود و باز دردسر ایجاد می‌کنند به نظر من آقای باهنر هم نباید در این زمینه اظهارنظر می کرد چراکه یک چیز تمام شده است و قانون همان چیزی است که الان اعمال می‌شود.
بعد از ابلاغ قانون عفاف و حجاب به دولت محترم، اعلام شد که اجرای آن تا اطلاع ثانوی به تعویق افتاده است! چرا؟! در این خصوص توضیحی ندادند! و این چند پرسش را بی‌پاسخ گذاشتند که؛ اولاً؛ اطلاع ثانوی تا چه مدتی ادامه دارد؟! ثانیاً؛ تعویق غیرقانونی این قانون، با چه انگیزه و بر اساس کدام ضرورت صورت گرفته است؟! ثالثاً؛ در این فاصله، که معلوم نیست قرار است تا چه هنگام به درازا بکشد، چه اقدامی برای فراهم آوردن زمینه اجرای آن (البته به قول خودشان‌) انجام داده‌اند؟!
اختلاف در جبهه اصولگرایی پس از اظهارات باهنر درباره حجاب

باهنر زیر تیغ تندروها؛ چرا سخنان یک چهره سنتی اصولگرا این‌قدر جنجالی شد؟

این که چهره ای همچون محمدرضا باهنر با سابقه و پیشینه ای طولانی در جبهه سنتی حکمرانی و سیاسی اصولگرایی در مقطعی چنین حساس، دیدگاه هایی متفاوت از طیف فکری و جریان سیاسی خود ارائه می کند، نیازمند یک پروژه پژوهشی کیفی و تحلیلی است که چگونه می شود یک فعال سیاسی با اظهارنظر و بیان دیدگاه هایش، این گونه مورد شدیدترین حملات هم طیفی ها و هم جبهه های خود قرار می گیرد.
سازمان آگهی های پُرسون